EP.03 #ของเดิมพัน
1168 คำ
‘บล็อก 9’
[ยังมีชีวิตอยู่บนโลกอีกไง กูนึกว่ามึงตายห่าไปแล้วซะอีก]
“นั่นปากของมึงเหรอไอ้เดย์” ผมกรอกเสียงเนือย ๆ ใส่โทรศัพท์ขณะดึงบุหรี่ม้วนสีดำออกจากซอง ตอนนี้ผมเดินกลับมายืนที่หน้าบล็อกตัวเองแล้ว หลังจากเสียเวลาเก้อกับการแวะไปรับ ‘ของเดิมพัน’ ที่ตอนนี้หายไปเดินอวดหุ่นอึ๋มอยู่ตรงส่วนไหนของสนามแล้วก็ไม่รู้
[ไม่รู้ดิ! ไม่เห็นหน้ามึงเป็นอาทิตย์ ๆ กูก็นึกว่าไปสบายสู่ภพภูมิที่ดีแล้ว ขอโทษนะกำลังดีใจอยู่เลยว่ะ]
“ฮึ! งั้นเหรอครับท่านเดย์ แต่ขอโทษที พอดีว่ากูยังตายไม่ได้หรอกว่ะ เพราะกูต้องรอให้มึงตายก่อน! เคลียร์นะ?”
[อ่าหะ ตามนั้นก็ได้ แต่จะบอกอะไรให้นะ ปีศาจอย่างกูอ่ะ… ไม่มีวันตายว่ะ]
“เออ ก็ว่ากันไป แต่ประเด็นคือกูไม่ได้จะโทรมาคุยไร้สาระกับมึงนะไอ้เดวิล ชวนกูออกทะเลตลอดเลยมึงนิ” ผมถอนหายใจขณะอัดควันสีขาวกลิ่นช็อกโกแลตอันหอมหวานเข้าปอด มันเป็นรสโปรดของผมเลยน่ะ เห็นหน้าหล่อ ๆ ท่าทางโหด ๆ แบบนี้ แต่ผมชอบช็อกโกแลตมากเลยนะครับ ม้าบอกว่าผมชอบของหวานเหมือนป๊าไม่มีผิด ป๊าผมชอบเค้กน่ะ
อ้อ ผมยังไม่ได้แนะนำตัวใช่ไหม งั้นขอพรีเซ้นต์ตัวเองก่อนนะ ชื่อของผมคือ ‘นับพัน’ เป็นลูกชายคนโตของป๊านำทัพกับม้าพันเก้า ผมมีน้องอีกสองคน น้องชายคนกลางชื่อ ‘จอมพล’ และน้องสาวคนเล็กชื่อ ‘พริบพราว’ ครอบครัวผมก็ไม่มีอะไรมาก รักกันดี เป็นครอบครัวที่อบอุ่น และที่สำคัญ… หน้าตาดีกันทั้งบ้าน!
ผ่านเรื่องครอบครัวผมไปก่อนแล้วกัน วกกลับมาประเด็นสำคัญที่ผมกำลังสนทนาพาทีกับเพื่อนรักของผมดีกว่า ไอ้นี่ชื่อ ‘เดวิล’ เป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่น้องของผมตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่ของมันเป็นเพื่อนกับป๊าม้าของผม ลุงไซเรนท์กับป้าเอวิลน่ะใจดีกับผมมาก ผมเลยสนิทกับเดวิลมากเช่นกัน
[อ่ะ… มีอะไรไหนเล่า?]
“กูจะโทรมาบอกมึงว่าของเดิมพันของมึงกับกูที่แข่งชนะเมื่ออาทิตย์ก่อน ที่ไอ้เวรพวกนั้นมันค้างเอาไว้น่ะ ตอนนี้พวกมันเอาเงินกับ 'ของ' มาให้แล้ว ก็นะ.. ค้างไว้เป็นอาทิตย์แบบนี้ลองไม่พามาดิ กูจะขยี้หน้าพวกมันให้เละเลย คอยดู!”
ผมขยี้บุหรี่ลงบนแผงเหล็ก ในหัวก็นึกย้อนกลับไปเมื่ออาทิตย์ก่อน วันนั้นผมมีแข่งที่สนามนี่แหละ และบังเอิญเป็นวันเดียวกันกับเดวิลซึ่งมันตกปากรับคำท้าแข่งจาก ‘มิราจ’ คู่อริของมันนั่นเอง
และแน่นอนว่าการแข่งวันนั้นทั้งผมและเดวิลต่างได้รับชัยชนะทั้งคู่ ก็แหม… พวกผมไม่ใช่ไก่กานะครับ ถ้าไม่เก๋าจริงคงสร้างสนามกันเองแบบนี้ไม่ได้หรอกจริงไหม?
อ้อลืมบอกไป… สนามแห่งนี้ ผมกับเดวิลเป็นหุ้นส่วนกัน นอกจากผมกับมันจะรับช่วงดูแลผับของบรรดาป๊า ๆ ต่อแล้ว พวกผมก็ยังมีธุรกิจส่วนตัวร่วมกันอีกด้วย เห็นไหมล่ะ พวกผมซี้ปึ้กกันขนาดไหน
[แล้วตอนนี้ของอยู่ไหน?] เสียงเรียบ ๆ จากปลายสายถามกลับมา
ความจริงผมไม่จำเป็นต้องโทรคุยกับมันก็ได้นะ เพราะถ้าให้เดา เดวิลมันก็อยู่ในสนามเหมือนกับผมนี่แหละ แต่บล็อกของมันอยู่ที่บล็อกสองนู้น คนละฟากกับบล็อกเก้าของผมเลย พวกผมแบ่งกันควบคุมดูแลคนละครึ่งสนามน่ะ แต่เอาเข้าจริงส่วนมากจะเป็นเดวิลนั่นแหละที่ดูแลซะส่วนใหญ่ เพราะผมไม่ค่อยเข้าสนาม ปกติจะขลุกอยู่แต่ในผับน่ะนะ
“ของมึงอ่ะอยู่ แต่ของกูอ่ะหาย”
[หาย? หายไปได้ไง?]
“ไม่รู้! กูกำลังจะไปหาอยู่ ไอ้พวกเวรนั่นมันบอกว่าให้คนมาส่งที่สนามแล้วยัยสองคนนั้นรออยู่ที่บล็อกหก ของมึงใส่เสื้อสีส้ม ของกูใส่เสื้อแดง แต่เมื่อกี้กูไปดูมาแล้ว เหลือแค่ของมึง ส่วนของกูอ่ะ ไม่รู้ไปเล่นซ่อนหาอยู่ที่บล็อกไหน”
[แล้วเป็นไง ของที่พวกมันเอามาให้นี่มือหนึ่งเปล่าวะ กูบอกแล้วว่าจะเอามือหนึ่ง]
“อันนี้ไม่รู้ว่ะ รู้แต่หน้าสวย หุ่นเอ๊กซ์ นมเป็นนม ตูดเป็นตูด เสียงเซ็กซี่ พนันได้เลยถึงไม่ซิง มึงก็เอาอยู่แล้ว อีกอย่างกูว่าดูซื่อ ๆ ด้วย ไม่รู้แอ๊บไหม มึงต้องลอง” ผมบอกสรรพคุณแม่สาวสวยเสื้อส้มนั่นให้กับเดวิล ไอ้นี่มันเป็นประเภทแดกยาก กินยาก เรื่องมากตัวพ่อ มันชอบของสด ๆ ซิง ๆ ต่างจากผมสิ้นเชิง ผมชอบพวกเป็นงาน ท่ายากเยอะ ไม่ชอบพวกสะดิ้ง เล่นตัว กลัวเจ็บ เห็นแล้วแม่งหมดอารมณ์ว่ะ
[ฮึ! ขนาดนั้นเลยเหรอวะ แล้วมึงอ่ะเอาไง? เงินอ่ะได้มาไหม?]
“เงินอ่ะได้ แต่กูอยากได้ผู้หญิงด้วยเว้ย!”
[พูดอย่างกับว่ามึงขาดแคลนนักหนานะไอ้พัน] เดวิลทำเสียงเยาะจากปลายสาย ผมนี่อยากจะทะลวงมือผ่านสายไปตบหัวมันเสียจริง
“กูไม่เคยขาดหรอกเว้ย แต่กูไม่ชอบเสียเปรียบใครฟรี ๆ ในเมื่อกูชนะ ทั้งเงินทั้งของเดิมพันก็ต้องเป็นของกูสิวะ เรื่องอะไรจะให้มึงมันส์อยู่คนเดียววะ”
[แล้วมึงจะทำไงต่อ? จะตาม?]
“เออ คนอย่างนับพัน ถ้าต้องการอะไร กูก็ต้องเอาให้ได้!” ผมตอบกลับเสียงหนักแน่น แสดงจุดยืนของตัวเองอย่างชัดเจน มันเป็นนิสัยของผมอยู่แล้ว ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ผมต้องการ… ผมจะต้องได้! ผู้หญิงคนนั้นไม่มีทางหนีผมพ้นหรอก ไม่เชื่อก็คอยดู!
[เอาที่มึงสบายใจเลยเหอะ ส่วนกูขอไปดูหน้า ‘ของเดิมพัน’ ของกูก่อนละกัน]
“เออ ขอให้มันส์กับ ‘ของเดิมพัน’ คอลแลคชั่นล่าสุดนะมึง”
ผมอวยพรมันจากใจก่อนจะกดตัดสายกันไป คราวนี้ก็ถึงเวลาสวมบทราชสีห์ ‘ล่า’ เหยื่อแล้ว แม้จะยังไม่เคยเห็นหน้า แต่ผมโคตรมั่นใจเลยว่าเธอจะต้องสวยและเอ๊กซ์แตกถูกใจผมชัวร์!
มาดูกันว่าผมจะล่าเธอคนนั้นได้เร็วช้าแค่ไหน แต่ขอบอกไว้เลย… จับได้เมื่อไหร่…
ผมจะขย้ำเธอให้แหลกใต้ร่างเลยคอยดู… ไอวี่!
- ผู้เขียน
