“ผู้หญิงทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง เอามาทำเมียทำไมวะ” สไมล์ขยับปากพูดล้อเลียนพ่อผัว
และเมื่อริมฝีปากกระจับชมพูระเรื่อคาบบุหรี่ ไม่ทันพ่นควันออกมา ประโยคถัดมาที่พ่อผัวมักใช้ด่าตนบ่อยๆ ก็ลอยเข้ามาในสมอง
“เป็นเพศแม่ดันมาสูบบุหรี่สักเอง แล้วแบบนี้มีลูก จะสั่งสอนยังไง ทองที่ให้ไปไม่ใช่บาทสองบาท ไหนค่าสินสอดสิบล้าน ค่าจัดงาน และค่าน้ำมันรถสปอร์ตที่ใช้แห่ไปรับเจ้าสาวอีก เสียดายเงินฉิบหาย ถ้าจะรู้ว่าแกเลือกเมียแบบนี้ ฉันไม่น่าให้แกเกิดมาเลย” และอ**บลาๆ
สไมล์เพิ่งแต่งงานย้ายไปอยู่บ้านสามีได้ไม่ถึงเดือน โคตรอยากหย่ากับผัว
ไม่ใช่ไม่รัก แค่เบื่อพ่อผัว
เธอรู้ตัวเองดี ว่าไม่ใช่คนขยันเรื่องงานบ้านงานเรือน และยังตื่นสาย ไม่สิ ต้องบอกว่าตื่นบ่าย ที่ตื่นบ่ายเกือบทุกวันเธอมีเหตุผลนะ
เธอเป็นนักเขียนอาชีพ หัวของเธอมันแล่นเฉพาะตอนดึกๆ จึงทำให้ต้องนอนเกือบตีสี่แทบทุกวัน แบบนี้ให้ตื่นเช้าได้ตายห่าก่อนมีลูกพอดี
เรื่องนี้เธอบอกพ่อสามีไปแล้ว
แต่สุดท้ายเขาก็บ่นเธอไม่เลิก
บ่นได้ทุกวี่ทุกวัน ไม่ยักจะรู้เลยว่าผู้ชายขี้บ่นก็มีอยู่บนโลกนี้ คิดว่ามีแต่ผู้หญิงเสียอีก
ถ้ารู้แบบนี้สไมล์จะไม่มีทางถือคติเอาสามีที่หย่านมแม่แล้ว แต่จะเพิ่ม เอาที่ไม่ติดพ่อด้วย หรือถ้าจะให้ดี เอาแบบไม่มีทั้งพ่อและแม่
เธอไม่ได้อยากว่าพ่อล้อแม่ใคร แต่คิดเช่นนี้ก็เพื่อป้องกันไม่ให้มีปัญหาหลังไปอยู่บ้านสามี
เธออยากอยู่อย่างสงบสุข
“จิ๊”
“ปกติกูเห็นมีแต่ลูกสะใภ้กับแม่ผัวตีกัน แต่นี่อะไรวะ มึงตีกับพ่อเขาเกือบจะทุกวันเลยมั้ง”
“กูอยากตีด้วยที่ไหน แต่เขามันบ้า ชวนกูทะเลาะได้ทุกวัน ทั้งที่ในบ้านนั้นเต็มไปด้วยคนรับใช้ แต่ดันมาบอกกูไม่เอาไหน จะบ้าตาย”
“เฮ้อ” ดาวไม่รู้จะปลอบเพื่อนยังไงดี
“อุตส่าห์เลือกผัวที่ไม่มีแม่แล้วนะ”
“ลองชวนผัวมึงย้ายไปอยู่ข้างนอกไหม”
“พี่โชนรักพ่อจะตาย คงจะไปกับกูหรอก”
“งั้นมึงถอยมาอยู่บ้านกูสักพักก็...” ได้ ดาวอึ้ง ก่อนตบหลังเพื่อนรัวๆ “พ่อผัวมึงมารับแล้ว”
“เฮ้อ!” สไมล์ถอนหายใจเสียงดัง
“กลับก่อนนะมึง” สไมล์ลาเพื่อน
ตอนนี้เธออยู่บ้านของดาว จึงไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับพ่อสามี ซึ่งคงโดนลูกชายตัวเองหรือก็คือสามีของเธอ สั่งให้มารับเธอ เนื่องจากพ่อผัวเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอหนีมาบ้านเพื่อน
“ถ้าจะง่ายขนาดนี้ ที่หลังไม่ต้องหนีออกจากบ้านหรอก” ซาเตอร์สองมือล้วงกระเป๋า ยืนอยู่ด้านหลัง โน้มหน้ากระซิบคนด้านหน้า
ลมหายใจอุ่นๆ รดต้นคอ เธอได้กลิ่นบุหรี่และกลิ่นน้ำหอมบุรุษจากตัวของพ่อผัว ที่อายุสี่สิบห้า ทว่ายังดูหนุ่มแน่น สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ
“หนูกลัวป๊าจะว่างเกินไปน่ะค่ะ”
ผู้ชายคนนี้มีลูกตอนอายุสิบเก้าปี ตอนนี้โชนสามีเธอ อายุยี่สิบห้าย่างยี่สิบหก ส่วนเธออายุสิบเก้าปีเท่านั้น และกำลังศึกษาอยู่ปีหนึ่ง
ทว่าไปเรียนแค่วันอาทิตย์
โชนบอกว่าแม่ทิ้งไปตั้งแต่เขายังจำความไม่ได้ เลยไม่รู้ว่าแม่มีหน้าตาอย่างไร เหตุผลที่ทิ้งก็ไม่รู้ ซาเตอร์ไม่เคยพูดเรื่องนี้แถมยังไม่ให้ถาม แต่ถ้าให้เธอเดา เพราะเขาคนนี้ขี้บ่นแน่ๆ
ภรรยาถึงได้ทอดทิ้งและจนป่านนี้ยังครองตัวเป็นพ่อหม้าย ทั้งที่หน้าตาไม่ได้ขี้เหร่ รวยจนมีบริวารมากมาย หรือไม่แน่พ่อผัวอาจเป็นเกย์
สไมล์ว่าพ่อผัวต้องเพิ่งรู้ตัวหลังจากลูกคลอดออกมาแล้วแน่ๆ ตั้งแต่เล็กจนโตเป็นหนุ่มโชนถึงได้ไม่เคยเห็นพ่อตัวเองควงสาวที่ไหน
“ไอ้เกย์แก่เอ๊ย”
“มึงว่าไรนะ?”
“สไมล์ๆ ผัวมารับแล้วเหรอลูก”
แม่ของดาวเดินออกจากครัว เห็นคนตัวสูงและคนตัวเตี้ยยืนอยู่หน้าประตูบ้านจึงเอ่ยทัก
“แม่ทำกับข้าวเสร็จแล้ว อยู่กินด้วยกันก่อนสิ” บอกทั้งสองเสร็จก็เรียกลูกสาวให้ไปช่วยยกจานกับข้าวในครัว มาวางบนโต๊ะไม้กลางบ้าน
“หนูไม่รบกวนดีกว่าค่ะแม่” สไมล์รู้ว่าแม่ของดาวกำลังเข้าใจผิด คิดว่าซาเตอร์เป็นสามีเธอ ทว่าแม่ของดาวขี้หลงขี้ลืมบอกไปก็เท่านั้น
“วันนี้ผมขอฝากท้องด้วยนะครับ” ซาเตอร์ไม่ใช่แค่พูดขัด แต่ยังลากเธอไปที่โต๊ะกินข้าว
“เป็นผัวเป็นเมียกันก็อย่างนี้แหละลูก”
เมื่อทั้งสี่คนนั่งล้อมวงโต๊ะกินข้าว แม่ของดาวก็เกริ่นบทคำสอน “แต่สไมล์เอะอะก็หนีมาแบบนี้ไม่ถูกนะลูก หนูต้องใจเย็นให้มากกว่านี้”
“นั่นสิครับ” ซาเตอร์เอ่ยยิ้มๆ
สไมล์แยกเขี้ยวใส่พ่อผัวที่อยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยความโมโห แต่ไม่ทันโต้ แม่เพื่อนก็พูดอีก
“เฮ้อ แต่โบราณว่า ผัวเมียทะเลาะกันบ่อยๆ มักจะลูกดก แม่ว่าอีกไม่ช้าต้องมีข่าวดีแน่ๆ”
สไมล์รีบโบกไม้โบกมือ เธอเป็นสาวสมัยใหม่ ไม่ใช่คนหัวโบราณ ทว่าไม่ชอบอะไรเช่นนี้ ทุกวันนี้เธอใช้ชีวิตราวกับเป็นแม่ชี ผัวจับ**มีด่า!
หลังแต่งงานเย็ดกันครั้งเดียวเองมั้ง
“แม่ ยัยสไมล์น่ะ ไม่ยอมให้ผัวทำการบ้าน”
“หา??” แม่อุทานเสียงหลง
“...” ซาเตอร์เลิกคิ้วมองลูกสะใภ้เชิงถาม
“แค่ผัวโดนตัวหน่อย นางก็ด่ากราดแล้วแม่ แบบนี้ไม่รู้ชาติไหนจะมี baby”
“ทำไมเป็นงั้นล่ะลูก?”
“หนูไม่ชอบเรื่องอย่างว่านี่แม่”
“ไม่ชอบ แล้วจะมีสามีไปทำไม?” ซาเตอร์ถาม เขาขอลูกสาวบ้านอื่นให้ลูกชายตัวเองเพื่อที่ลูกจะได้มีคนมาปรนนิบัติ ไม่ใช่เอามาเป็นแม่
เมียที่ปล่อยปละละเลยผัวใช้ได้ที่ไหน
“ไม่ชอบก็ต้องยอม” แม่ของดาวว่า
“แม่คะ จริงๆ แล้วหนูไม่ได้ทะเลาะกับสามีเลยนะที่หนูหนีมาที่นี่ก็เพราะรำคาญพ่อผัวขี้บ่นต่างหาก ส่วนหนูกับสามียังรักกันดีค่ะ”
“ทะเลาะกับพ่อผัว?”
“ใช่ค่ะ คนแก่ขี้บ่นน่าลำไย”
..
.
“ได้ทีก็เผาฉันใหญ่เลยนะ”
ซาเตอร์ดึงสายนิรภัยคาดตัวด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง นัยน์ตาคมไม่แสดงอารมณ์ใด เส้นผมสีเทาหม่นให้ความรู้สึกดูเป็นผู้ชายแบดๆ
“ปกติให้ลูกฉันใช้ส่วนที่อ่อนนุ่มของเธอวันละกี่ครั้ง” ซาเตอร์ยังคงถามด้วยใบหน้านิ่งๆ
“หนูไม่เข้าใจค่ะ”
“หมีเธอไง”
“...” สไมล์อึ้ง
“หนูเป็นคนค่าา ไม่ใช่หมี เห็นหนูใส่เสื้อตัวใหญ่ๆ หนูไม่ได้อ้วนนะคะ แค่ชอบแบบนี้”
“ให้ลูกฉันเอาวันละกี่ครั้ง”
“...” สไมล์เงียบไปครู่หนึ่ง
“อย่างที่ดาวพูดเลยค่ะ”
“ฉันให้สิบล้าน ออกไปจากชีวิตลูกฉันซะ”
จบประโยค รถคันหรูก็แล่นสู่ท้องถนนอันมืดมิด ราวกับพุ่งเข้าปากปีศาจตัวดำทะมึน
ในซอยบ้านของดาวค่อนข้างเงียบกริบ บ้านเรือนเว้นห่างกันเป็นระยะๆ
พ่อผัวไม่ได้ขับเร็ว เนื่องจากกลางค่ำกลางคืน แถวนี้ชอบมีเต่ามุดจากพงหญ้าข้ามถนนไปหาอาหารอีกฟาก ซึ่งเป็นลำคลองเล็กๆ
ตอนเด็กๆ หลังเลิกเรียน สไมล์ชอบแอบมาเล่นน้ำคลองแถวนี้เป็นประจำ แต่ไม่ว่าจะปกปิดแม่อย่างไร แม่ก็จับได้อยู่ดีว่าเธอแอบมาเล่นน้ำ นึกถึงตอนนั้นวันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก
เธอเคยฟังเพลงหนึ่ง เขาบอกว่าเมื่อเราโตขึ้น ความสนุกก็จะถดถอยลง
“ไหนสัญญากับฉันว่าจะเลิกบุหรี่แล้วไง”
“...” สไมล์ไม่ตอบ เปิดกระจกรถแล้วพ่นควันสีเทากลืนหายไปกับอากาศเย็นเยียบ
“ยังไม่ทันตายก็เป็นผีมาหลอกกันแล้ว”
เธอไม่สนแล้วว่าพ่อผัวใจยักษ์จะว่าอะไร
“โยนมันทิ้งซะ”
“โอนเงินมาแล้วไปส่งหนูที่บ้านแม่ด้วย”
“ดับบุหรี่แล้วทิ้งไปซะ” ซาเตอร์ย้ำ
“โอนมาสักทีสิคะ”
“มึงจะเอาแบบนี้ใช่ปะ?”
ซาเตอร์พลันเลี้ยวรถเข้าพงหญ้าข้างทาง คว้าบุหรี่ออกจากริมฝีปากกระจับ
สูดเอาสารนิโคตินเข้าไปเฮือกใหญ่แล้วขยี้มันด้วยฝ่ามือ โยนออกไปนอกรถ
สไมล์มองพ่อสามีอย่างไม่เข้าใจ นี่เธอไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ อีกอย่างเขายังสูบมันได้เลย
และก็สามีเธอไม่ว่าด้วยซ้ำ แถมยังซื้อบุหรี่นอกมาให้สูบประจำ แล้วไอ้บ้านี่เป็นใครกันวะ
ไม่อยากได้ลูกสะใภ้เช่นเธอ
โอนเงินมา เธอก็จะไปให้แล้วไง
“เลิกทำตัวเหมือนเป็นพ่อหนูสักทีเถอะค่ะ”
“กูเป็นพ่อของผัวมึง ไม่ให้กูทำตัวเป็นเหมือนพ่อของมึงอีกคน แล้วจะให้กูทำตัวเป็นผัวของมึงอีกคนรึยังไง?”
“...” สไมล์อ้าปากค้าง ไม่คิดว่าซาเตอร์จะหยาบคายเช่นนี้
“คุณกำลังเฉดหัวหนูไม่ใช่เหรอคะ แบบนี้ยังจะให้หนูนับเป็นพ่อคนที่สองอีกเหรอ”
“เป็นเมียกูไหมล่ะ ถึงจะผ่านมาหลายค*ยแล้วกูก็ไม่ถือ”
ริมฝีปากกระจับกระตุก ไอ้บ้านี่มันแย่จริงๆ ต่อหน้าลูกตัวเองทำไมไม่พูดกับเธอแบบนี้ล่ะ
“เหม็นสาบคนแก่ อุ๊บ อื้ออ!”
สไมล์เบือนหน้าหนีคนแก่ที่เธอว่า มือปัดป่ายผลักร่างกายที่ไม่คิดว่าจะฟิตแน่นขนาดนี้
เวลาเดียวกันซาเตอร์ช้อนสาวรุ่นลูกจากเบาะข้างคนขับมานั่งบนตัก แม้ว่าเธอจะขัดขืนจนหน้าดำหน้าแดงก็ไม่อาจสู้พละกำลังเขาได้
“รั้นไปเถอะ กูจะกำราบให้อยู่หมัดเลย”
“คุณไล่หนูแล้ว จะมากำราบไรอีกค่ะ”
ใบหน้าละมุนของคนสวย ขึ้นสีแดงระเรื่อเพราะความโกรธ ซาเตอร์ขบเม้มข้างคอเธอ
และใช้แขนข้างหนึ่งรัดเอวเธอไว้ อีกข้างบีบนวดหน้าอกที่ใหญ่เกินขนาดตัวจนใครๆ คิดว่าเธอไปเสริมมา ทั้งที่อันที่จริงแล้วแม่ให้มา
ส่วนล่างก็ใหญ่ จนรับกับลำท่อนเอ็นขนาดใหญ่ของพ่อผัวที่นูนคับเป้ากางเกงวอร์มได้ดี
“ไม่เลิกดื้อระวังมันจะเข้าไปอยู่ในตัวเธอ”
“บอกแล้วไงคะ ว่าขย้อนคนแก่ไม่ลง”
“งับของฉันอยู่แท้ๆ ยังจะปากดีอีกนะ”
“ป๊าคะ หนูยอมถอยแล้ว ปล่อยหนู...”
สไมล์หน้าถอดสี เพราะจู่ๆ ตะขอเสื้อในก็ถูกปลดอย่างง่ายดาย ไม่ถึงวินาทีด้วยซ้ำ
พ่อผัวแม่งร้ายว่ะ สามีเธอกว่าจะถอดได้ใส่ได้ ทำเธอหงุดหงิดจนต้องจัดการเองทั้งหมด
...ไอ้บ้าเอ๊ย!!
“เธอเอาไอ้นี่มัดใจลูกฉันเหรอ...ไปทำมาเท่าไหร่ละ สัมผัสเหมือนจริงฉิบหาย” ซาเตอร์ขบกระดุมเสื้อเชิ้ตเบาๆ มันก็หลุดออก เปิดเผยเต้าขาวผ่อง หัวนูนๆ สีชมพูดีดผึ่งออกจากขอบเสื้อใน ซาเตอร์ไม่รอช้าขบเม้มแผ่วเบา
แลบลิ้นเลียแล้วดูดดึงดัง จ๊วบๆ~
“อื้ออ”
สไมล์พลันตัวสั่นระริก เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจอใครที่ชำนาญเท่าเขามาก่อน
และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการละเมียดละไมขบดูดยอดอก จะพาให้ร่างกายวาบหวิว เสียวจนเผลอตัว เด้งอกป้อนนมพ่อผัวไม่หยุด
แผล่บ...แผล่บ...แผล่บ
“อื้มม หัวนมใหญ่ดีจัง”
“อึ่ก อื้ออ หยุดดูดนมหนูเถอะนะ”
“จะรั้นอีกไหม”
สไมล์สะบัดหน้า “ไม่แล้วค่ะ”
“ถ้าเธอรั้นอีก ฉันจะดูดข้างล่างด้วย”
.
.
“ไปเข้าห้องน้ำกับฉันแป๊บหนึ่ง”