“ฝันกูเตือนด้วยความหวังดีนะ ทางที่ดีอยู่ห่างๆ กับไอ้โชคหน่อย อย่าไปยุ่งกับมันมาก”
“ทำไมวะ?” พาฝันแลบลิ้นชมพูเรียวเล็กราวกับลิ้นแมวเลียไอศกรีมช็อกโกแลตสอดไส้นมข้นแท่งโปรดพร้อมกับแกว่งขาไปมา
“ก็เพราะว่า...”
“ไอ้ช้างถ้าว่างนักก็ไปซ้อมต่อ”
“ไม่เอาอะ กูจะตายห่าอยู่แล้ว”
“...” พาฝันเหลือบมองช้าง แต่ไม่ถามต่อแม้จะสงสัยว่าทำไมจู่ๆ ช้างถึงพูดแบบนั้น
โชคที่ตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อนั่งลงด้านข้าง พาฝันขยับหนีทันที เพราะรังเกียจเหงื่ออีกฝ่ายแต่ไม่วายโดนเพื่อนตัวโตรวบมานั่งบนตัก
พาฝันเหลือบมองโชคด้วยหางตา แต่ครั้นจะหนีจากตักแกร่งก็สู้แรงของอีกคนไม่ไหว
“ไอ้เหี้ยโชค!” พาฝันที่มีนิสัยห้าวหาญไม่ต่างจากเด็กผู้ชายด่าเพื่อนอย่างไม่เกรงใจ ถ้าถามว่าพาฝันชอบนิสัยนี้ของเพื่อนไหม
เธอไม่ชอบ แต่ที่เห็นตัวติดกับโชค เพราะโชคมีนิสัยเกเรและชอบเล่นกีฬาเหมือนกันบวกกับทางบ้านของโชคเป็นค่ายมวยและมีบิ๊กไบค์หลายคัน หญิงใจบ
