❤️🔥เรื่องที่9 #1 ดอกเหมยโดนลูกติดสามีจับทำเมีย 3P [NTR] NC
1391 คำ
“ชุดกระต่ายยั่วดีจังเลยนะครับคุณมามี้”
“แบบนี้อีกไม่นานคงมีน้องให้ผมแน่เลย”
“แต่ตอนนี้ผมหิวข้าวอะ ไม่ขัดจังหวะใช่มะ”
นี่เป็นคำทักทายของลูกเลี้ยง หลังจากที่ดอกเหมย สาวหน้าตาดี อวบนิดๆ เรียกได้ว่าเนื้อนมไข่ ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านสามีซึ่งเป็นพ่อหม้าย
ก่อกวนเช่นนี้ดูก็รู้แล้วว่าไม่ชอบเธอ
..
.
“เชื่อใจผมนะเหมย ผมสัญญาว่าจะไม่มีวันทำให้คุณเสียใจ” ดอกเหมยจำไม่มีวันลืม เพราะหลังจากประโยคนี้ ผู้หญิงตัวอวบๆ ที่อาภัพในรักก็ถูกพ่อหม้ายลูกติดหนึ่งคุกเข่าขอแต่งงาน
แม้ลูกชายของเขาจะดูไม่เต็มใจ ในวันแต่งก็ทำหน้าบอกบุญไม่รับ แต่ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี
กระทั่งดอกเหมยใกล้คลอด สามีเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน กลับบ้านดึกขึ้น พอถาม เขาตอบเธอว่าทำโอที หรือไม่ก็ประชุม
เธอเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่หวังว่าเมื่อคลอดลูกแล้วทุกอย่างจะคืนกลับมาเป็นเช่นเดิม แต่เมื่อวันนั้นมาถึง เขาไปส่งเธอที่โรงพยาบาลเสร็จ ก็หายไปสองวันหนึ่งคืน
มาดูเธอกับลูกในวันที่สามแป๊บๆ จากนั้นเจอกันอีกทีวันที่ต้องออกจากโรงพยาบาล
เธอพยายามไม่คิดมาก โฟกัสไปที่ลูกสาวตัวน้อย แต่สุดท้ายความจริงก็ปรากฏตรงหน้า
ในขณะเธอเดินเอากาแฟร้อนๆ ไปให้สามีในห้องทำงาน เขากลับเลขารูปร่างดี เต้านมอวบอิ่ม
ตรงนั้นก็โหนกนูน กำลังละเลงรักกันในห้อง โดยฝ่ายหญิงนอนหงายอยู่บนโต๊ะทำงาน
ใบหน้าของสามีเต็มไปด้วยความกระสันในราคะ เบียดแก่นกายเข้าออกร่องสวาทเลขา
เมามันกันราวอยู่ในช่วงติดสัด ทั้งเคล้นคลึงก้อนกลมขาวทั้งสอง สลับดูดดึงและบีบสะโพกที่ตึงแน่น ทางเชื่อมก็หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำเงี่ยน
“อ๊ายย...อื้อออ อิ๊ อ่ะ อ่าา มันมากเลยค่ะคุณคิน ซี้ดด อื้ออ ตอกมิ้นแรงๆ เลยค่ะ อ่ะ อ่าา”
“อื้มม” คินสามีเธอครางทุ้มไป พร้อมกับเย็ดร่องสวาทเลขาหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ทำเธอโยกถี่ไม่หยุด ทั้งสองสืบพันธุ์กันโดยไม่รู้ว่าเธอมองอยู่ด้วยใบหน้าตะลึงค้าง เพราะไม่อยากเชื่อสายตา
เลขาสาวคนนี้เป็นคนดีมาก เธอชอบทำของอร่อยมาให้เหมยทาน ลูบท้องนูนๆ อย่างเอ็นดู
แต่ตอนนี้ฝ่ายนั้นกำลังถ่างขาให้ผัวเธอเย็ด เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไงกันหรือเพราะเหมยไม่มีโชคด้านความรัก เธอต้องอาภัพรักร่ำไป
..
.
“ที่รักแผลผ่าตัดหายยังครับ”
“หะ หายแล้วค่ะ”
เหมยแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ อีกฝ่ายที่กกกันอยู่ในห้องทำงานเกือบทั้งคืนก็แกล้งทำเป็นใสซื่อ
คล้ายวุ่นวายอยู่กับกองเอกสารจริงๆ นี่ถ้าเธอเป็นเมียน้อย หรือสามี เธอคงกระอักกระอ่วนจนไม่รู้จะพูดกับภรรยาหลวงอย่างไร
แต่ทั้งสองกลับยิ้มระรื่น ทั้งที่เมื่อคืนนัวเนียกันไม่ยั้ง ภายในบ้านที่ลูกและภรรยาอยู่ด้วย
โคตรเลวเลยไหมล่ะ
“เดี๋ยวไอ้ติณจะมาอยู่นี่อาทิตย์หนึ่ง ถ้าแผลหายแล้ว ช่วยดูมันที วันๆ มันคงนอนไม่ทำอะไร”
“ได้ค่ะ...วันนี้คินจะกลับกี่ทุ่มค่ะ เหมยได้ทำอะไรอร่อยๆ รอคุณ” ดอกเหมยทำใจดีสู้เสือ หวังว่าคนที่เป็นหลวง ต้องทวงสามีคืนมาได้แน่
ตอนนี้เขาอาจแค่หลงผิด เธอลอบมองเลขาสาว ฝ่ายนั้นทำหน้าบริสุทธิ์ เล่นกับทารกตัวน้อย
“คุณคิน ต้าหนิงหน้าถอดแบบคุณมาเลยค่ะ น่าเกลียดน่าชังจริงๆ...อยากเอากลับไปด้วยจัง”
“ทะ ทำไมไม่มีสักคนล่ะ” เหมยถาม
เลขามองไปที่คินแวบหนึ่ง ลูบท้องไปมาแล้วบุ้ยปาก “ฉันยังหาสามีไม่ได้เลยค่ะ”
“อ๋อ เหรอ สวยๆ อย่าง...”
“วันนี้ ขอโทษนะ ผมต้องไปดูงานต่างจังหวัดกับมิ้นเขาน่ะ คงกลับพรุ่งนี้ดึกๆ คุณไม่ต้องรอ”
“...” ดอกเหมยมุมปากกระตุก ภาพเมื่อวานฉายเข้ามาในหัว อีกแล้วเหรอ แค่เมื่อคืนยังแอบเย็ดกันไม่พอ หรือกะจะให้มันท้องอีกคน
“เรื่องการกินไม่ต้องห่วง เดี๋ยวมิ้นเขาจัดการเรื่องนี้ให้ผมเอง ฝากคุณดูแลลูกของเราด้วยนะ”
“...ค่ะ” ดอกเหมยเงียบไปพักก่อนตอบ มองทั้งสองเดินจากไป แล้วแอบไปยืนตรงหน้าต่าง
เห็นสามีตัวเองบีบนมอวบๆ แล้วจูบดูดดื่มกันข้างรถหรู ไม่นานทั้งสองก็แยกย้าย เข้าไปในรถ
เวลาเพียงสั้นๆ ไม่ถึงหนึ่งนาที รถโยกเบาๆ แต่กินเวลาถึงสิบห้านาที ทำเอาใจเธอเต้นตึกตัก
ไม่รู้ว่าควรไปฉีกหน้ากากทั้งสอง หรือปล่อยผ่านไปก่อน ดอกเหมยกลับมานั่งเครียดบนโซฟา
และเธอก็เลือกอย่างหลัง ทำเป็นไม่รับรู้ ทว่าสุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหว เลือกอย่างที่สาม
ออกไปจากบ้านนี้ ไปเริ่มต้นใหม่
..
.
“ไรกันเนี่ย คลอดลูกได้ไม่นานก็จะหอบลูกหนีพ่อผมซะแล้ว” หนุ่มลูกครึ่งไทยเกาหลีสูงหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร รูปร่างคล้ายพวกเทนเนอร์
สวมเพียงกางเกงวอร์มเดินเข้ามาในห้องเธอโดยไม่มีความเกรงใจ แต่เหมยเข้าใจ นี่บ้านเขา
“ไหงวันนั้นบอกว่ารักกันมากๆ ไงครับ”
“...” ดอกเหมยไม่ตอบ วันนี้โทรหาสามีทั้งวัน เพราะเป็นวันครบรอบแต่งงาน แต่เขาไม่รับสาย.
“หรือว่าช่วงนี้พ่อผมไม่ค่อยสนใจคุณ?”
“...”
“ให้เงินเดือนน้อยไป?”
“...” รอบนี้ดอกเหมยมองติณตาค้อน
“ฉันไม่ได้หน้าเงินหรอกนะ”
“อ๋อ ลืมไปวันแต่งงานได้ตั้งสามสิบล้าน คงยังใช้เงินไม่หมด แล้วนี่จะไปอยู่กับสามีใหม่เหรอครับ” ติณดึงแขนเรียวที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋า
“ติณถ้าจะมาหาเรื่อง ออกไป” ดอกเหมยจุกในอกจนไม่อยากจะปริปากพูดอะไร และตอนนี้ก็ตัดสินใจแล้วว่าจะพาลูกตัวน้อยไปจากที่นี่
“พ่อให้คุณดูแลผมจนกว่าเขาจะกลับมา”
“เมื่อวานเขาบอกว่าเย็นนี้จะกลับบ้าน”
“คุณพูดแบบนี้มาสองอาทิตย์แล้วนะ”
“...” ดอกเหมยชะงัก
“โทรหาเขาเอาแล้วกัน”
“...” ติณกลืนน้ำลายเหนียวหนืด เขาตอนนี้อายุ 21 เป็นนักศึกษาวิศวกรรมปี 3 แต่ชอบสร้างเรื่อง ล่าสุดไปกระทืบคนมา ถึงขั้นขึ้นโรงขึ้นศาล
ซึ่งเรื่องนี้พ่อคงไม่ได้บอกเหมย แต่นั่นแหละ พ่อสั่งให้เขากลับมาอยู่บ้านหนึ่งอาทิตย์
เวลาหิวก็ให้บอกแม่เลี้ยง สาเหตุที่ต้องพึ่งพิงแม่เลี้ยงเช่นนี้ เพราะพ่อยึดบัตรกดเงินไป
เรื่องนั้นไม่เท่าไร เพราะพ่อจะยึดแค่อาทิตย์เดียว แต่นี่สามอาทิตย์เข้าไปแล้วยังไม่กลับ
โทรไปหาก็ไม่รับ โทรเข้าที่บริษัท พนักงานที่นั่นบอกว่าพ่อไปดูงานที่ต่างจังหวัด
แต่ไม่ยอมบอกว่าจังหวัดอะไร เหตุนี้ทำให้ติณไม่สามารถตามตัวพ่อได้ จึงต้องทนอยู่กับแม่เลี้ยง และฟังเสียงน้องร้องอ้อแอ้ทุกวัน
เพราะเจ้าตัวเล็กห่างแม่ไม่ได้เลย เวลาที่แม่เลี้ยงไปทำงานบ้าน ทำกับข้าว ก็จะร้องลั่น
ซึ่งติณเริ่มชินแล้ว บางวันไม่มีอะไรทำได้ยินน้องร้อง เขารีบเข้าไปฟัดพุงน้อยๆ
ถึงแม้จะไม่ชอบแม่เลี้ยง แต่เด็กคนนี้ยังไงก็คือน้องของเขา เขาโตแล้วแยกแยะเรื่องนี้ได้
“เขาไม่รับสาย?”
“...อือ” ติณยอมรับอย่างไม่เต็มใจ
“ฉันจะไปอยู่บ้านตายายชั่วคราว นายจะไปด้วยไหมล่ะ” ดอกเหมยคิดว่ายังไม่ควรบอกเรื่องที่เธอจะเลิกกับพ่ออีกฝ่าย “ถ้าไปก็ไปเก็บของ”
“อืม รอด้วย” ติณไม่มีทางเลือก โดนพ่อตัดหางปล่อยวัดเช่นนี้ ทางรอดคือตามแม่เลี้ยงไป
.
.
“ขอผมชิมหน่อยได้ไหมมามี้”
+++++
แนว NTR จะมาไม่บ่อย
ถ้าไม่ชอบต้องขออภัยด้วยครับ
- ผู้เขียน
