❤️‍🔥เรื่องที่19 #1 ลับหลังพี่สาวท้องโย้พี่เขยก็ดุไม่หยุด

1335 คำ
“ป๊าม๊าหนูขอนอนด้วย” สาววัยยี่สิบต้นๆ ในชุดนอนลวดลายการ์ตูนนามว่าไวโอเล็ต หอบผ้าเน่าเข้ามาในห้องนอนของพ่อแม่ พร้อมส่งสายตาออดอ้อน หญิงสูงวัยและชายในวัยเดียวกันหันมองหน้ากันตาปริบๆ แล้วพากันสั่นหน้าพรืด “แกโตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้วยังไม่เลิกกลัวผีอีก” แม่ว่าอย่างรู้ทันลูกสาวคนเล็ก “รีบหาผัวสักทีเถอะ ฉันกับพ่อแกจะได้จู๋จี๋กันบ้าง” เธอว่าอย่างไม่จริงจังนัก ไวโอเล็ตบุ้ยปาก “ถ้าหนูมีผัว ก็รับงาน N ไม่ได้สิ” ไวโอเล็ตเกิดในครอบครัวยากจน เธอเรียนจบแค่มัธยมปลายเพราะไม่มีเงินเรียนต่อ แต่อีกไม่ช้าเธอจะกลับไปเรียนแล้ว เนื่องจากหน้าตาที่สะสวยของเธอ ทำให้มีทั้งชายแก่และหนุ่มกระเป๋าหนักทั้งหลายมาจ้างให้เธอไปเอนเตอร์เทน เธอไม่ปกปิดพ่อแม่ว่าทำงานอะไร ช่วงแรกๆ พวกท่านไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่พอเธอบอกพ่อแม่ว่าจะหาตังค์ไปเรียนต่อพยาบาล พ่อแม่จึงจำยอมให้ลูกสาวทำงานนี้ แต่เป็นตายยังไงก็ไม่ยอมให้กลับบ้านเกินสามทุ่ม และห้ามรับงานไกลบ้าน โชคดีที่พวกเขาอยู่ในเมืองศิวิไลซ์ สถานที่ที่ไปกับลูกค้าส่วนใหญ่ก็คือห้างสรรพสินค้า แต่ถ้าบอกว่ายังซิง คงไม่มีใครเชื่อแน่นอน เพราะงานนี้มีหรือจะยังคงความบริสุทธิ์ไว้ได้ ทว่าถึงเธอเป็นคนจนๆ แต่ไม่ได้โง่ เธอไม่ไปไหนกับลูกค้าในที่เปล่าเปลี่ยว แต่ใช่ว่าจับเนื้อต้องตัวไม่ได้ หอมแก้มหนึ่งพัน จับนมสามพัน จับแขนเป็นบริการพิเศษฟรีไม่บวกเพิ่ม อาทิตย์หนึ่งจากไม่มีรายได้อะไรเลยกลายเป็นหาได้เกือบแสน ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ อันที่จริงเธออยากจะถวายชีวิตไว้กับงานนี้ ทว่าพ่อแม่ไม่ปลื้ม เลยเอาแค่มีเงินเรียนต่อพอ “อีกไม่ถึงเดือนก็จะไปเรียนแล้วนี่...ก็หาผัวรอไปเลย แกจะได้ไม่ต้องนอนคนเดียวอีก” “ไหนแม่บอกให้ลูกรักนวลสงวนตัวไงคะ หาปั๊บก็จะให้นอนด้วยกันเลยเหรอ” “คุณทีที่มารับส่งแกบ่อยๆ แม่ว่าปักหลักกับเขาก็ดีนะ” “เขาอนาคตไกลขนาดนั้น แม่ว่าเขาจะจริงจังกับคนแบบหนูเหรอ” ไวโลเล็ตตีเนียน สืบเท้าคู่เรียวสวย ขาวผ่องไร้เส้นขนเข้าไปในห้องนอนพ่อแม่ แทรกกลางเข้าไปโอบกอดพ่อและแม่พร้อมกัน “ไม่ลองไม่รู้ แต่พ่อว่ารักนวลสงวนตัวนะดีแล้ว ไว้แต่งแล้วค่อยไปนอนบ้านเขา ส่วนตอนนี้ลูกหัดนอนคนเดียวได้แล้ว อีกหน่อยถ้ามีลูกจะดูแลสั่งสอนยังไง ถ้ายังขี้กลัวแบบนี้ หืม?” พ่อของเธอมีน้ำเสียงทุ้มนุ่ม ได้ยินแล้วพาให้รู้สึกปลอดภัย สบายใจจนไม่นานก็หลับปุ๋ย “พ่อเราไปนอนห้องลูกกันไหมคะ” “เดี๋ยวตื่นมาไม่เจอ ก็เรียกลั่นบ้านอีก” พ่อสั่นหน้าเอือมๆ แล้วหอมแก้มลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน ใครๆ มักบอกว่าลูกคนเล็กจะได้รับความรักมากสุด เห็นท่าจะจริง แม้ตัวจะโตขนาดนี้แล้ว แต่พวกเขาก็ยังเห็นเป็นเด็กเล็กๆ แต่ไอ้โรคกลัวผีขึ้นสมองรับไม่ไหวจริงๆ .. . ไวโลเล็ตสอบติดมหาวิทยาลัยดังด้วยคะแนนลำดับสอง เธอรีบเอาผลสอบไปอวดให้พี่สาวที่ตอนนี้ท้องโย้ ใกล้จะคลอดเต็มทีดู พี่สาวมองผลสอบด้วยความดีอกดีใจไปกับน้อง เธอเองก็เรียนจบแค่มัธยมปลาย ทว่าฉลาดไม่แพ้กัน แต่เธอไม่ใช่น้อง ไม่ได้สนใจเรื่องเรียนต่อ แต่สนเรื่องมีผัวรวย และก็มีสมใจอยาก เธอได้ผัวเป็น CEO หนุ่มไฟแรง และโชคดีมากๆ ที่สามีไม่ใช่แค่คิดเลี้ยงดูเธอเฉยๆ แต่ยังให้เงินใช้ทุกเดือน เดือนละหนึ่งแสน “พะ พี่ร้องไห้ทำไม” “ตื้นตันแทนเธอไง” คุณแม่ท้องโตก็แบบนี้อารมณ์อ่อนไหว ไวโอเล็ตกับวิคตอเรียสวยกินกันไม่ลง ขนาดคนพี่ท้องโตยังมีหนุ่มๆ แอบหันมามอง ไวโอเล็ตคิดในใจว่า สมแล้วที่มีผัวรวย ไม่ต้องมาตั้งหน้าตั้งตาทำงานเช่นเธอ แต่เธอไม่เคยอิจฉาพี่ เธอเองก็หาผัวรวยได้ แต่แค่ตอนนี้กำลังสนุกกับการหาเงิน จึงไม่คิดที่จะมีใคร ปล่อยให้เรื่องมีสามีเป็นเรื่องของอนาคตอันไกลโพ้น แต่ไม่มีเลยน่าจะดีกว่า เธอไม่อยากมีลูก และไม่อยากต้องมาดูแลใคร พี่สาวเธอเป็นคนขยันแม้สามีจะจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดบ้านหลังโต แต่เธอเลือกที่จะทำด้วยตนเอง แถมยังตื่นแต่เช้ามาทำอาหารให้สามีไปทานที่ทำงานอีก แบบนั้นไวโลเล็ตที่ไม่เคยทำอะไรเองตั้งแต่ตัวน้อยๆ แค่คิดก็ขี้คร้าน ชีวิตเธอตอนนี้มีปัญหาแค่อย่างเดียว คือกลัวผี ใครไม่เชื่อ แต่ไวโลเล็ตเชื่อว่าผีมีจริง ไม่งั้นเอ็ดและลอร์เรน วอร์เรนคงไม่เป็นตำนานนักปราบผี และหนังผีที่อ้างอิงมาจากเรื่องจริงคงไม่มี ไหนจะเรื่องเล่าสยองขวัญต่างๆ นานาในรายการเดอะxxอีก “ว่าแต่มหาวิทยาลัยที่แกจะไปเรียนมันไกลบ้านไม่ใช่เหรอ...หรือแกจะออกมาอยู่หอ” “ไม่มีทาง” ไวโลเล็ตสั่นหน้ารัวๆ “หนูอยู่คนเดียวไม่ได้หรอก” “ก็หารูมเมทสักคนสิยะ” “ไม่เอาอะ ถ้าเกิดวันไหนรูมเมทไม่กลับหอ หรือกลับดึกล่ะ หนูจะทำยังไง” “แกนี่ก็กลัวเว่อร์ไม่เข้าเรื่อง” “เรื่องไปกลับไม่ใช่ปัญหาหรอกพี่ นั่งวินไปขึ้นรถไฟฟ้าแป๊บเดียวก็ถึง” ไวโลเล็ตเอ่ย ทว่าพอถึงเวลาจริงกลับไม่สบายอย่างที่คิด ช่วงเช้าๆ ผู้คนจากไหนไม่รู้มากมายแย่งกันขึ้นวิน ลุงวินพุ่งทะยานด้วยความเร็ว รีบทำรอบ ส่วนคนซ้อนทำใจ หวาดเสียวจนหัวใจจะวาย ไปถึงสถานีรถไฟฟ้าต่อแถวยาวเหยียดซื้อตั๋ว แล้วอัดกันเป็นปลากระป๋องในรถไฟฟ้า นอกจากจะนั่งไม่เคยทันแล้วยังไม่มีที่จะให้ยืนอีกด้วย ตอนลงก็เบียดกันแทบจะล้ม แต่พี่สาวคล้ายรับรู้ถึงความลำบากที่เธอต้องเผชิญ จึงเชื้อชวนไปนอนที่บ้าน แต่ให้ตายก็ไม่เอา เพราะเธอกลัวผี ไม่ว่าที่ไหนก็กลัวหมด “นอนกับฉันกับผัวฉันผีไม่หลอกหรอกยะ” เสียงปลายสายพูดติดหงุดหงิดนิดๆ เพราะเกลี้ยกล่อมอยู่นานไม่เป็นผล “จะบ้าเหรอ หนูไม่กล้าไปเป็นก้างขวางคอพี่ๆ หรอก” “ฉันใกล้คลอดแล้ว ทำเรื่องอย่างว่าไม่ได้หรอกยะ เพราะงั้นตอนนี้มานอนด้วยกันได้ แล้วเดี๋ยวคลอดเธอค่อยไปกลับเหมือนเดิมก็ได้” พี่คนดีเสนอ ได้ยินเช่นนี้ไวโลเล็ตคิดหนัก “อย่าคิดเยอะ ฉันไม่ได้มีน้ำอดน้ำทนรอคำตอบแกหรอกนะ ถ้าโอเคฉันจะไปคุยกับผัวให้” “จะไม่เป็นการรบกวนพี่ๆ จริงๆ ใช่ปะ” “เออสิยะ ถ้าฉันอยากจะจู๋จี๋กับผัว เดี๋ยวค่อยไปทำในห้องน้ำหรืออีกห้องก็ได้ แต่ตอนนี้ฉันจะคลอดแล้ว หมอไม่อยากให้เสี่ยง ส่วนเขาก็ไม่อยากเสี่ยงเหมือนกัน เป็นห่วงตัวเล็กน่ะ” พี่สาวไม่ปกปิด เพราะถือว่าโตๆ กันแล้ว “พี่เขาดุป้ะ หนูยิ่งขี้คร้านอยู่” “แกมาอยู่ไม่นานพี่เขาไม่ดุหรอกยะ” “แน่ใจนะ” “เออ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม