มือเล็กเอื้อมไปเปิดประตูห้องนั้นช้าๆ ก่อนจะพาตัวเองเข้าไปในนั้นแล้วปิดประตูลง
ร่างบางเดินเข้าไปในความมืดอย่างระมัดระวัง พยายามค้นหา สวิตซ์เปิดไฟ แต่ก็หาไม่เจอจนต้องปรับสายตาตัวเองให้เข้ากับความมืดแทน
ภายในห้องดูเหมือนเป็นห้องปกติ มีชั้นหนังสือหลังใหญ่ที่จัดเรียงหนังสือเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ ห้องนี้เป็นห้องสี่เหลี่ยมขนาดเล็ก และไม่มีอะไรให้น่าสงสัยเลยแม้แต่นิดเดียว
“ก็ไม่เห็นมีอะไร ห้ามอย่างกับว่าซ่อนอะไรไว้งั้นแหละ”
น้ำเพชรก้าวถอยหลังเตรียมจะเดินออกไป แต่ด้วยความมืดทำให้เธอดันเผลอสะดุดเข้ากับขาโต๊ะที่วางตั้งอยู่กลางห้อง
“ว๊ายยย!”
ปลั่ก!
หนังสือที่วางอยู่บนโต๊ะร่วงลงมาอยู่บนพื้นจนกระจัดกระจาย และมือเธอดันฟาดเข้ากับมุมของโต๊ะเข้าอย่างจัง ไม่นานไฟในห้องก็สว่างขึ้นราวกับว่าเธอกดโดนเข้ากับสวิตซ์ไฟที่พยายามหามาตั้งนาน
หญิงสาวยกมือขึ้นมาปิดที่ตาตัวเองเพราะรู้สึกแสบตา เมื่อปรับสายตาได้แล้
