ขโมยใจท่านประธาน-Steal

20.รักมากกว่า

ความเดิม.- เกียรติพงษ์; ครับอานา สวัสดีครับ พร้อมกับตัดสายทันที

………………………………

วนาลีนึกแปลกใจเล็กน้อยที่พ่อหลานชายรีบวางสายแต่อีกใจก็คิดว่าชายหนุ่มคงจะรีบต่อสายหาแม่ลูกสาวตัวดีของเธอเสียมากกว่า จึงตัดเรื่องนี้ออกจากหัวแล้วมีสมาธิกับการขับรถต่อไป

ตัดมาที่เกียรติพงษ์

ฟู่ว……เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ ถ้าคุยนานกว่านี้อานาต้องจับพิรุธได้แหง ๆ... เกียรติพงษ์พึมพำเบา ๆ อย่างโล่งอก

..นายจะเอายังไงต่อครับ..

..ไปรอที่โรงเรียนก่อน เพราะยังไงเสียน้องลีอาก็ต้องมารออานาที่โรงเรียนแน่นอน แล้วสั่งคนของเราคอยตามดูแลไว้้ ห้ามให้เด็กพวกนั้นบาดเจ็บเด็ดขาด โดยเฉพาะผู้หญิงห้ามให้มีแม้แต่รอยเท่าแมวข่วน

..ครับนาย.. เทศกาลรับคำเจ้านายหนุ่มแล้วนำรถเข้าจอดข้างทางเพื่อรอรับหญิงสาว

ตัดมาที่นนท์วนา

หญิงสาวนั่งซ้อนรถจักรยานยนต์ของเพื่อนอย่างตื่นตาตื่นใจและนึกอยากเป็นผู้ขับขี่เองบ้างจึงสะกิดบอกเพื่อน

/นายโบ๊ท..เราอยากขับบ้าง

/ออ..ได้ซิ..บรรณวัฒน์รีบให้สัญญาณไฟแล้วนำรถจักรยานยนต์เข้าข้างทางทันที

ด้านนนท์วนาทันทีที่เพื่อนชายจอดรถเธอรีบลงมาแล้วขึ้นคร่อมเป็นผู้ขับขี่

/อะ..เธอเป็นคนขับต้องใส่หมวก ป้องกันลมและแมลงเข้าตา

/ขอบใจนะ..ขึ้นนั่งดี ๆ หรือยัง จะไปแล้วนะ

/อืม..ดีแล้ว..ไปได้เลย

..let's go.. นนท์วนาขับรถจักรยานยนต์ออกไป ด้วยความคล่องแคล่ว โดยมี แวววราที่ขับตามโดยมีปรียาวรรณนั่งซ้อนท้ายไปด้วย และรอบนี้เธอขับตรงมาที่โรงเรียนเพื่อจอดรถให้เพื่อนได้กลับบ้านและเธอก็รอให้มารดามารับ แต่ต้องแปลกใจเมื่อขับมาเทียบจอดที่ฟุตบาทหน้าโรงเรียนกลับพบกับใครอีกคน

อีกด้านของผู้รออยู่

..เป็นไง รถแรงดีมั๊ย.. เป็นกันศักดิ์ที่เอ่ยขึ้น แต่หน้าตาไม่สู้ดีเท่าไร

..เกิดอะไรขึ้นเหรอกัน..มีใครข่มขู่อะไรนายหรือเปล่า..ทำไมทำหน้าอย่างงั้นล่ะ.. นนท์วนาเอ่ยถามเพื่อนชายขึ้นเพราะเธอเห็นว่าคนของเกียรติพงษ์เดินออกมาจากทางเพื่อนของเธอที่นั่งรออยู่

..ไม่มีอะไรหรอกลีอา รีบกลับบ้านเถอะ ขอให้โชคดีนะ..

..อือ..ขอบใจนะที่ให้ยืมรถขี่ แต่แม่ยังไม่มาหรอกเราจะไปนั่งรอด้านหน้า นี่ก็ใกล้เวลาที่แม่จะมาล๊ะเดี่ยวจะโดนบ่นเอาอีก.. นนท์วนาบอกเพื่อนชายของเธอไปตามประสาซื่อเพราะมารดาของเธอมารับเวลานี้ประจำไงถ้าไม่มีเหตุสุดวิสัยอะไร

อีกด้าน

..เรารู้ใช่มั๊ย..ว่าถ้าพ่อนายรู้มันจะเป็นยังไง ได้ข่าวว่าพ่อเข้มงวดมากไม่ใช่เหรอ.. เกียรติพงษ์เอ่ยขึ้นอย่างรู้ลึกรู้จริง

..พี่รู้?.. บรรณวัฒน์พูดอย่างเพ้อ ๆ

..รู้ซิ แล้วก็รู้ด้วยว่าเรื่องที่เราตั้งใจโยนลูกบาส เอ๊ะ ไม่ใช่ซิ่ เรียกว่าเหวี่ยงลูกบาส ใส่ลีอาแล้วไปโดนเพื่อนอีกคนน่ะ นายตั้งใจ แต่นั่นมันก็ผ่านมาแล้ว แล้วเราก็สำนึกผิดแล้ว แต่ถ้าพ่อเรารู้เรื่องนี้อ่ะนะ..มันไม่จบแน่..

..อย่าบอกคุณพ่อเลยนะครับ ผมทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ ผมจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้วครับ อีกอย่างผมกับลีอาเราเป็นเพื่อนกันแล้ว ยัยนี่มันบ้าพลัง ชอบเป็นจ่าฝูง ผมไม่สู้มันหรอกครับ..เหนื่อย..สู้เก็บแรงไว้อ่านหนังสือกับเล่นกีตาร์ดีกว่าเป็นไหน ๆ..

..พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ่ ฝากดูแลแล้วก็คอยกระตุกเตือนยัยบ้าพลังด้วยละกัน ยังไงเพื่อนของเราก็เป็นผู้หญิงนะ..

..แล้วพี่มาบอกผมทำไมละครับ พี่ชอบเพื่อนผมเหรอ.. บรรณวัฒน์เอ่ยถามขึ้นอย่างตรงไปตรงมา

..อือชอบ..แต่..รักมากกว่า..นู่นเพื่อนบ้าพลังของเราเดินมานู่นแล้ว หน้าตาหาเรื่อง เอ๊ย..เอาเรื่องเสียด้วย ขอไปคุยกับเค้าก่อนนะ.. เกียรติพงษ์บอกเด็กหนุ่มยิ้ม ๆ แล้วขอตัวเดินไปหาหญิงสาวทันที

..ออ..ครับ.. บรรณวัฒน์รับคำแบบงุนงง

ด้านนนท์วนาที่เห็นเกียรติพงษ์นึกแปลกใจและกังวลว่ามารดาของเธอจะเกิดเหตุสุดวิสัยอะไรอีกจึงรีบจ้ำอ้าวเข้ามาหาชายหนุ่มอย่างต้องการรู้คำตอบ

..รถคุณแม่เป็นอะไรอีกหรือเปล่าคะพี่เกียรติ หรือหว่าเกิดเหตุอะไรกับคุณแม่..

..ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พอดีพี่ผ่านมาแถวนี้เลยโทรไปบอกแม่เราว่าพี่จะรับเราไปส่งที่บ้านให้.. เกียรติพงษ์ตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลอย่างพอจะเดาออกว่าคนตัวเล็กคิดอย่างไร

..ไม่จริงอ่ะ.. มันต้องมีอะไรมากกว่านั้น..

..เราไปขับรถเล่นมาใช่มั๊ย?..

..พี่เกียรติรู้?..

..รู้ซิ..แล้วรู้ใช่มั๊ยว่าถ้าเราขัดคำสั่งป๋ากับแม่หรือดื้อกับท่านผลมันจะเป็นยังไง เราจะถูกส่งตัวไปอยู่ที่กรุงเทพฯ กับป้าวนิดาใช่มั๊ย อยากเป็นอย่างนั้นเหรอ.. เกียรติพงษ์ยกจุดอ่อนของหญิงสาวเป็นข้ออ้างซึ่งก็ได้ผลชะงัก

..มะ..มะ..ไม่นะ พี่เกียรติ ห้ามบอกป๋ากับแม่นะ โดยเฉพาะน้องอาลีก็ห้ามหลุดปากบอกเลยนะ นั่นน่ะลูกแม่ ถึงจะรักพี่สาวก็เหอะ แต่น้องรักนายแม่สุดหัวใจนะ ถ้านายแม่หว่านล้อมทีไร น้องต้องยอมคายทุกทีเลย.. นนท์วนารีบละล่ำละลักบอก นึกเคืองอยู่ในใจไม่น้อยที่คนตัวโตชั่งรู้เรื่องราวของเธอดีจริง ๆ

..แล้วรู้ใช่มั๊ยว่าเราทำผิด..พี่ไม่เถียงว่าเราขับรถมอ'ไซค์เป็นมีใบขับขี่แล้ว แล้วก็ขับเก่งเสียด้วย แต่เราไม่ใส่หมวกกันน็อค และที่สำคัญเราขัดคำสั่งของอานากับอานน คิดดูให้ดีนะลีอาถ้าระหว่างที่เราขับออกไป เกิดเหตุสุดวิสัย อาจจะมีสุนัขตัดหน้า หรือมีขี้เมา หรือพวกหลับในขับมาชนรถเราเสียหลักล้มแข้งขาหัก หัวน็อคพื้น หัวแตกเสียโฉมหรือมากกว่านั้นจะทำยังไง.. เกียรติพงษ์พูดให้สติหญิงสาวอย่างมีเหตุผลและเป็นกลางที่สุดโดยปราศจากโทสะโมหะใด ๆ ทั้งสิ้น

"……" นนท์วนา เงียบ

..พี่ไม่ได้จะว่าหรืออะไร แต่อยากให้เราคิดถึงหัวอกของอานากับอานนบ้าง รักตัวเองให้มาก ๆ ถ้าอยากขับจริง ๆ ต้องสัญญาว่าจะขับให้ปลอดภัย และรู้จักประเมินสถานการณ์รอบด้านให้มากกว่านี้ และต้องทำให้พี่เห็นและเชื่อก่อนว่าเราสามารถเอาตัวรอดบนท้องถนนได้พี่ถึงจะช่วยพูดให้..

นนท์วนาทันทีที่ได้ยินช่วงท้ายของประโยคที่ชายหนุ่มพูดถึงกับยิ้มออกแล้วเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มอย่างฝากความหวัง

..ขอบคุณนะคะพี่เกียรติ ลีอาจะทำให้พี่เกียรติเห็นว่าลีอาทำได้ค่ะ.. นนท์วนาพูดอย่างหมายมั่น เธอเข้าใจความห่วงใยของทุกคน แต่เธอก็มั่นใจว่าเธอต้องทำได้เช่นกัน