คอยเก้อ…4/2
1707 คำ
“ใส่ชุดไหนดีน้า” นิชาลีเลือกดูชุดเดรสในตู้ที่มีอยู่มากมายในส่วนของเธออย่างตัดสินใจไม่ถูก “เลือกไม่ได้ก็ใส่สีตามวันไปแล้วกัน วันนี้วันอาทิตย์ก็ต้องสีแดง เอาน่าจะถูกจะแพงขอแดงไว้ก่อน”
ว่าแล้วก็หยิบเดรสสั้นผ้าชีฟองสีแดงเลือดนกออกมาทาบกับตัวหน้ากระจก
“ชุดนี้แหละ”
พอได้ชุดแล้วหญิงสาวก็ไปอาบน้ำออกมาแต่งตัวเผื่อเวลาไว้แต่เนิ่น ๆ เธอไม่ได้แต่งหน้าหนานัก เน้นเป็นงานโชว์ผิวสุขภาพดีทั้งใบหน้าและผิวกาย แต่งหน้าเสร็จแล้วก็ส่องดูความเรียบร้อย ใกล้ถึงเวลานัดสักครึ่งชั่วโมงเธอค่อยออกไป ถ้าเขาถึงก่อนก็ให้เขาเป็นฝ่ายรอหน่อยจะเป็นไรไป
เสียงสมาร์ตโฟนของหญิงสาวดังขึ้นในจังหวะนั้น มือเรียวหยิบขึ้นมาดูแล้วรีบกดรับเพราะเป็นสายจากชายหนุ่ม คิดว่าเขาคงกำลังเดินทางจึงกรอกเสียงกลับไปว่า
“ถึงร้านแล้วเหรอคะ นิมกำลังจะออกไปค่ะ”
“...นิม ยกเลิกนัดนะ ฉันมีธุระต่อ”
“อะ อ้าว”
ตู๊ด ๆ ๆ
มันเป็นแบบนี้เสมอ เขาพูดสิ่งที่ต้องการจบแล้วก็แล้วกัน ไม่ได้สนใจว่าอีกฝ่ายจะว่าอย่างไร เพราะไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องใส่ใจ หน้าตาที่ชื่นบานของนิชาลีห่อเหี่ยวลงทันที
“อุตส่าห์แต่งหน้าเสร็จแล้ว”
เศร้าอยู่หนึ่งนาทีริมฝีปากนิชาลีก็แย้มออก
“แต่งหน้าแล้วจะอยู่ทำไมล่ะ คุณจิ๋นไม่ไป นิมไปคนเดียวก็ได้”
หญิงสาวพูดกับตัวเอง นิชาลีเรียนรู้ที่จะทำให้ตัวเธอมีความสุข แม้กับเรื่องที่ทำให้หัวใจหม่นมัว เธอก็สามารถมองหาด้านดีของมันที่ทำให้บนใบหน้ามีรอยยิ้มได้
บนรูฟท็อปบาร์ที่นั่งชมวิวได้หนึ่งร้อยแปดสิบองศาบนตึกสูงกลางเมืองของกรุงเทพฯ หนุ่มหล่อสาวสวยคู่หนึ่งที่เพิ่งเดินเข้ามาเรียกสายตาจากแขกโต๊ะอื่น ๆ ให้เหลียวมองตามด้วยความชื่นชมแกมอิจฉา จักรพรรดิพาพรนับพันมานั่งกินอาหารในร้านที่เขายกเลิกนัดกับนิชาลี ตอนที่เขาไปตีกอล์ฟกับลูกค้าและส่งข้อความไปนัดกับนิชาลีแล้วไม่กี่นาทีต่อมาพรนับพันก็โทร. เข้ามา บอกว่าอยากไปนั่งดูวิวพระอาทิตย์ตกตอนเย็น เขาตอบรับเธอทันทีและยกเลิกนัดกับนิชาลีแบบไม่ต้องเสียเวลาคิดให้เปลืองสมอง จากนั้นก็ไปรับว่าที่คู่หมั้นคนสวยออกมาที่ร้านนี้
“ที่นี่บรรยากาศดีจังเลยนะคะ พี่จิ๋นมาบ่อยเหรอคะ” พรนับพันเอ่ยถามเสียงหวาน
“ก็ไม่บ่อยหรอกครับ แต่มีเพื่อนแนะนำว่าที่นี่วิวสวย อาหารอร่อย ถ้าอยากดื่ม สำหรับผู้หญิงก็มีทั้งค็อกเทลคลาสสิกรสชาติดี แล้วถ้าอยากได้แบบพิเศษตรงกับสไตล์ของตัวเองบาร์เทนเดอร์ก็ครีเอตให้ได้ตามต้องการ”
จักรพรรดิตอบเสียงนุ่ม พลางยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ผู้หญิงคนนี้กิริยามารยาทนุ่มนวลอ่อนหวานดูดีทุกกระเบียด
นิชาลีเดินเข้ามาในรูฟท็อปบาร์ที่นัดหมายกับจักรพรรดิและถูกยกเลิกไป ชุดสีแดงของเธอสะกดทุกสายตาที่พบเห็นและดึงดูดให้คนรอบข้างหันไปมองรวมถึงหนุ่มสาวคู่หนึ่ง หญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งมีสัดส่วนที่งดงาม สวมเดรสสีแดงตัดกับผิวสีขาวเนียนละเอียด เรือนผมสีดำสนิทเป็นลอนคลื่นใหญ่ปล่อยสยายอย่างเป็นธรรมชาติ เธอเดินด้วยความมั่นใจไปนั่งที่โต๊ะเล็กซึ่งจัดไว้สำหรับสองที่ เปิดเมนูสั่งอาหารและเครื่องดื่ม
“เอ๊ะ! นั่นเลขาของพี่จิ๋นนี่คะ บังเอิญจัง แต่งตัวสวยด้วยนะคะ”
จักรพรรดิเหลือบตามองผู้หญิงที่พรนับพันเอ่ยถึง เขาไม่ต้องหันกลับไปมองเพราะนิชาลีนั่งหันหน้ามาทางเขา แต่สายตายังไม่ปะทะ ไม่รู้ว่าเธอจงใจหลบสายตาหรือยังไม่เห็นเขากันแน่
แต่ อ๊ะ! ดวงตากลมโตคู่นั้นเหลือบขึ้นสบกับดวงตาคมแล้ว เป็นจักรพรรดิที่เบือนสายตาออกด้วยสีหน้าเฉยเมยเช่นเดียวกับนิชาลีที่ไม่ได้แสดงท่าทีใด ๆ ที่เห็นคนที่ยกเลิกนัดเธอดื้อ ๆ แล้วมากับผู้หญิงอีกคน
“เราชวนคุณเลขามานั่งด้วยกันดีมั้ยคะ เธอน่าจะยังไม่เห็นเรา วันนั้นเธอดูแลพายดีมาก พายยังพูดขอบคุณเธอไปหลายครั้งเลย” พรนับพันเอ่ยอย่างคนมีจิตใจงดงาม
“ไม่ต้องหรอกครับ วันนั้นน้องพายก็ขอบคุณเธอไปแล้วนี่ เวลานี้ไม่ใช่เวลางาน เธอคงอยากมีเวลาเป็นส่วนตัวมากกว่า”
“อ๋อ เหรอคะ” เธอทำหน้าฉงนเล็กน้อยอย่างน่ารัก ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงใสซื่อ
“คือพายคิดว่าเลขาไม่มีเวลาส่วนตัวเสียอีก ต้องแสตนด์บายรอเจ้านาย เจ้านายเรียกเมื่อไหร่ก็ต้องพร้อมรับงานน่ะค่ะ”
“พวกเขาก็ต้องมีเวลาส่วนตัวบ้างครับ นอกเวลางานถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนพี่ก็จะไม่เรียกใช้งาน ถ้าเรื่องไหนไม่ได้ยุ่งยากทำเองได้ก็ไม่จำเป็นต้องเรียกพวกเขา จัดการเองสะดวกกว่า” สำหรับเลขาคนอื่นน่ะเป็นแบบนั้น แต่สำหรับนิชาลีคงเป็นอย่างที่หญิงสาวตรงหน้าพูด ต้องแสตนด์บายพร้อมรับงานจากเขา แต่เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่เขาจะเรียกใช้งานเธอ
“พี่จิ๋นต้องเป็นเจ้านายที่ลูกน้องรักมากแน่เลยค่ะ” หญิงสาวพูดเป็นเชิงชมกึ่งกระเซ้า จักรพรรดิยิ้มเฉยไม่ได้ตอบ
ทางด้านนิชาลี เธอนั่งกินอาหารพร้อมไวน์อย่างสบายอารมณ์ปล่อยใจให้ดื่มด่ำกับบรรยากาศที่ท้องฟ้ามีเส้นขอบสีทองพาดผ่านแม้จะอยู่คนเดียวก็ไม่ได้ทำให้สุนทรียภาพตรงหน้าลดลง พอดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าแสงไฟที่ประดับอยู่บนยอดตึกสูงต่าง ๆ ก็แข่งกันอวดสีสันส่งความงามอีกรูปแบบหนึ่ง
เมื่ออิ่มอาหารหญิงสาวก็ลุกเดินไปที่บาร์ม็อกเทลและนั่งคุยกับบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อที่พร้อมคุยเป็นเพื่อนลูกค้าทุกคนอยู่ตรงนั้นโดยหารู้ไม่ว่ามีใครบางคนเผลอมองตาเขียวใส่โดยไม่รู้ตัว
“พายว่า พายไปสั่งเครื่องดื่มบ้างดีกว่าค่ะ”
บอกพลางยิ้มหวานให้กับจักรพรรดิแล้วหญิงสาวร่างบอบบางน่าทะนุถนอมก็เดินตรงไปที่บาร์เครื่องดื่มแบบ Non-alcohol พรนับพันจงใจเดินไปยืนสั่งเครื่องดื่มใกล้กับนิชาลีเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นหน้าเธอ
“อ้าว สวัสดีค่ะคุณพาย”
เป็นนิชาลีอยู่แล้วที่ต้องเอ่ยทักทายก่อนตามมารยาทของคนที่เคยรู้จักกันแล้วด้วยฐานะทางสังคมที่ต้อยต่ำกว่า
“สวัสดีค่ะ ไม่คิดว่าจะเจอคุณเลขาที่นี่ มาคนเดียวเหรอคะ”
“ค่ะ มาคนเดียว” นิชาลีตอบยิ้ม ๆ
“พอดีพายมากับพี่จิ๋น” พรนับพันพูดพร้อมกับหันมองไปทางโต๊ะที่เธอนั่งกับจักรพรรดิ
นิชาลีทำทีว่าเพิ่งจะรู้ว่าเจ้านายก็อยู่ในสถานที่แห่งนั้นด้วยหันมองตามทิศทางที่พรนับพันหันไป และจักรพรรดิก็กำลังมองตรงมา เธอจึงพนมมือไหว้เจ้านายผู้นั่งวางท่า ‘เป็นคนยโส’ อยู่ตรงนั้นแบบเนียน ๆ
จักรพรรดิถึงกับถอนหายใจทิ้ง เรื่องตีเนียนทำท่าไม่รู้ไม่ชี้นี่ไม่มีใครเกินนิชาลี
“แหม พายก็เพิ่งรู้จากพี่จิ๋นว่าเลขาก็มีเวลาว่างมานั่งชิลเอาต์กับเขาเหมือนกันนะคะ” พรนับพันเอ่ยเหมือนชวนคุยแต่แฝงอาการเหยียดให้คนฟังสำเหนียกถึงความต่างของฐานะอย่างแนบเนียน
“ก็มีบ้าง แต่ก็ไม่บ่อยค่ะ” นิชาลีตอบอย่างสุภาพพร้อมรอยยิ้มตามปกติของเธอ ไม่ได้สนใจนัยที่แฝงมากับคำพูดของว่าที่นายหญิง
“จริงสิ วันนั้นได้คุณเลขาไปเดินดูของเป็นเพื่อน พายชอบมากเลย ชอปสนุกมาก งั้น เดี๋ยววันไหนพายอยากเดินชอปปิง จะขอให้พี่จิ๋นอนุญาตให้คุณเลขามาเดินเป็นเพื่อนด้วยนะคะ จะได้ช่วยพายถือของอีก”
“ค่ะ ดิฉันยินดีรับคำสั่งจากนายอยู่แล้ว”
นิชาลียิ้มสู้ ยกแก้วม็อกเทลสีอมฟ้าของเธอขึ้นชูแล้วดื่มให้กับพรนับพันก่อนจะบอกว่า
“เชิญคุณพายกับเจ้านายตามสบายนะคะ หมดแก้วนี้ดิฉันก็จะกลับแล้ว”
“ทำไมจะรีบกลับล่ะคะ อุตส่าห์มีเวลาออกมานั่งชิลแบบนี้” คู่สนทนาที่นิชาลีไม่อยากได้เลิกคิ้วเรียวสวยทำท่าประหลาดใจได้อย่างน่ามอง
“พรุ่งนี้ต้องทำงานน่ะค่ะ แค่ออกมานั่งเพลิน ๆ ให้รีแลกซ์นิดหน่อย” หญิงสาวค้อมศีรษะให้ว่าที่คุณผู้หญิงของเจ้านายเป็นการบอกลากลาย ๆ พรนับพันจึงเดินถือแก้วเครื่องดื่มกลับไปที่โต๊ะ ดวงตาคู่สวยที่แต่งแต้มเครื่องสำอางมาอย่างดีของพรนับพันฉายแววเคลือบแคลงขณะเหลือบมองเลขาของผู้ชายที่เธอกำลังจะเป็นเจ้าของในไม่ช้าอีกครั้ง
แต่ก่อนที่นิชาลีจะกลับก็มีหนุ่มรูปร่างหน้าตาดีมากคนหนึ่งเข้ามาพูดคุยกับเธอ หญิงสาวคุยด้วยอย่างเป็นมิตรและดูเหมือนจะมีการขอคอนแท็กต์กันไว้ด้วยดูจากลักษณะที่ยกมือถือขึ้นมาพร้อมกัน การปฏิสัมพันธ์ของหนุ่มสาวทั้งคู่นั้นอยู่ในสายตาของทั้งจักรพรรดิและพรนับพัน
^
^
^
***ฝากมี้ๆ ส่งกำลังใจมาให้นิมด้วยนะคะ
กดติดตาม เพิ่มเข้าชั้นไว้น้า
ebook เรื่องอื่นกดที่ meb เลยค่า
- ผู้เขียน
