สัญชาตญาณ
1406 คำ
บรื้น….บรื้น…บรื้น
“ กูว่าพวกเราไม่เหมาะที่จะมาเป็นนักศึกษาหรอกว่ะ กูว่าแล้วทำไมบอสถึงให้พวกเราไปทำแต่งานอะไรที่คนอื่นเขาไม่ทำกัน “ มาคัสที่อยู่ในรถก็พูดออกมาด้วยความไม่แปลกใจเลยที่พวกเขาทั้งงสามคนจะทำอะไรที่เปิ่นๆอย่างกับเด็กอนุบาล เอาง่ายๆแค่เรื่องปลอมตัวที่พวกเขาไ่ม่เคยให้ใครจับได้เลยพอมาปลอมตัวเป็นนักศึกษา พวกเขาถึงกับหลุดพิรุธทันที ฟิวส์พอได้ยินแบบนั้นเขาก็พูดออกมาอย่างเห็นด้วยทันที
“ เอ้อ กูก็เห็นด้วยแม่งมิน่าละถึงให้พวกเราไปแต่อิรัก อีร่าน ปากีสถาน หรือที่ๆทีมอื่นไม่เอา “ ฟิวส์ พูดออกมาอย่างเห้นด้วยกับมาคัส นี้เป็นครั้งแรกที่ฟิวส์นักฆ่าที่เรียกว่าฉลาดเป็นกลดต้องยอมซูฮกเป็นครั้งแรก
บรื้น….บรื้น….บรื้น
“ บอสช่วยหาคอนโดให้หน่อยดิ หนูกับอีสองตัวคงอยู่ที่บ้านไม่ได้แล้วละเดี๋ยวชาวบ้านจะเอาหมอผีมาปราบ “ ด้วยความไม่สบายใจและก็กลัว่าเรื่องจะแตกก่อนที่จะได้รู้ความจริง เล่ย์ก็เลยจำเป็นต้องกดต่อสายหาบอสทันที ผู้ที่อยู่ปล่ายสายพอได้ยินแบบนั้นก็จัดการให้ทันที ไม่ถึง5วินาทีบอสก็โทรกลับมาทันที
( เล่ย์อยู่ไปที่คอนโดนี้เลย ) บอสที่กดซื้อคอนโดให้ลูกน้องพอซื้อเสร็จก็จัดการส่งโลมาให้เล่ย์ทันที พอเล่ย์เห็นโลเคชั่นผ่านทางหน้าจอหมวกกันน๊อคเธอก็ขับรถบิ๊กไบค์คู่ใจเลี้ยวไปตามทางที่แผนที่บอกทันที มาคัส และก็ฟิวส์ พอเห็นแบบนั้นเขาก็ขับตาม อย่างไม่สงสัยอะไรเพระาการพูดคุยของพวกเขากับบอสจะไม่มีความลับเนื่องจากทั้งสามทำงานเป็นทีม เลยรู้เรื่องของกันทุกเรื่องแม้แต่เรื่องใต้ร่มผ้า
คอนโด
“ เหี้ยกูคิดว่าพวกเราแม่งมือฉะกาจเรื่องแบบนี้แล้วนะ พอมาเล่นเป็นเด็กนักเรียนไอ้เหี้ยคนไม่เคยเรียนอย่างพวกเราก็จบสิว่ะ “ ฟิวส์ สบทถออกมาด้วยความเซ็งเมื่อลงมาจากรถ ส่วนเล่ย์ที่ลงมาจากมอไซค์เมื่อได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นเธอก็เกาหัวอย่างรู้สึกเห็นด้วย
“ เอาน่าอย่าคิดมากก็พวกเราไม่ได้วางแผนว่าจะมาทำอะไรแบบนี้นี้หว่าทุกครั้งที่พวกเราจะทำภาระกิจ พวกเราต้องประชุมกันก่อนไม่ใช่เหรอไง เอาหนาอย่าคิดมาก “ มาคัสที่เห็นว่าเพื่อนสองคนดูเซ็งๆกับเรื่องปลอมเป็นนักศึกษา เขาก็เลยพูดปลอบใจเพื่อนออกไปเพราะไม่อยากให้พวกเขาคิดมาก แต่ระหว่างที่ที่ทั้งสามคุย กันอยู่นั้นอยู่ๆก็มีรถหรูสองคันวิ่งเข้ามาที่คอนโดซึ่งผ่านหน้าของสามคนไป ด้วยสัญชาตญาณนักฆ่ารับจ้างของทั้งสามคนทำให้ทั้งคู่รู้สึกแปลกกับรถหรูสองคันที่วิ่งผ่านหน้าไปที่ลานจอดรถ
บรื้น….บรื้น…บรื้น
เสียงรถหรูผ่านหน้าของทั้งสามไป เมื่อทั้งสามคนเห็นแบบนั้นก็หันมามองหน้ากันอย่างกับรู้ใจกันว่ารถที่ผ่านหน้าไปมีอะไรที่ไม่หน้าไว้ใจอยู่ด้านใน
“ นายครับ มาที่นี้ทำไมเหรอครับ “ เสียงของชายชุดดำถามผู้เป็นนายด้วยความสงสัยว่าอยู่ๆเจ้านายจะมาที่คอนโดนี้ทำไม แอตลาส มาเฟียหนุ่มที่ไม่ได้เห็นหน้าน้องชายมานานหลายวันเขาก็เลยมาตามน้องชายที่นี้ ด้วยความหัวเสียทันที
“ มึงไม่ต้องรู้ แค่ตามกูมาเฉยๆก็พอ “ แอตลาส หันมาพูดกับคนใกล้ชิดด้วยเสียงเรียบนิ่ง ก่อนจะเดินนำหน้า ลูกน้องทั้งสองคนไป เล่ย์ มาคัส และก็ฟิวส์ ที่กำลังรอลิฟย์อยู่นั้น แอตลาสและก็ชายชุดดำสองคนก็เดินมาหน้าลิฟต์พอดี นั้นเลยทำให้เล่ย์ได้เห็นว่าคนที่ขับรถหรูว่าเป็นใคร แอตลาสที่ใส่แว่นดำอย่นั้นอยู่ๆเขาก็แสสยะยิ้มออกมา เล่ย์ที่ไม่ได้สนใจเธอก็เลยหันหน้าหนี มาคัส และก็ฟิวส์ที่เห็นแบบนั้นทั้งคู่ก็รู้สึกตะหงิดตะหงิดแปลกๆว่าไอ้เหี้ยที่แต่งตัวอย่างกับมาเฟียซี่รี่จีนนี้ มองเล่ย์อย่างกับมีอะไรบางอย่าง
ติ๊ง
เมื่อลิฟต์ลงมาหยุดที่หน้าของทั้งหมด เล่ย์และก็เพื่อนก็เดินเข้ามาในลิฟต์โดยมีแอตลาสเดินตามเข้ามาด้วย ทั้ง6ยืนนิ่งเงียบอย่างไม่มีใครพูดอะไรออกมา จนกระทั้งลิฟต์มาจอดที่ชั้น19 ชั้นที่เลย์และก็กลุ่มเพื่อนอยู่ แต่ระหว่างที่เล่ย์กำลังจะเดินออกมาจากลิฟต์นั้นอยู่ๆแอตลาสก็พูดออกมาอย่างลอยๆซะงั้น
“ หึหึหึ มารับจ๊อบอย่างที่เขาพูดกันจริงๆสินะ “ แอตลาส พูดลอยๆแบบนั้นเล่ย์ที่ได้ยินแบบนั้นเธอก็หันไปมองทันที ทั้งสองสบตากันก่อนลิฟต์จะค่อยๆเลื่อนปิดไปอย่างช้าๆโดยที่เล่ย์เธอก็ยืนมองเขาจนกระทั้งประตูปิดไป
“ มึงคิดว่ามันพูดกับกูไหมว่ะ “ เล่ย์ หันมาถามเพื่อนด้วยความสงสัย มาคัสที่รู้สึกแปลกแปลกกับไอ้หอกหักนั้นอยู่แล้วเขาก็พูดขึ้นมาทันที
“ กูไม่รู้ว่ะแต่ที่กูรู้มันมองมึงโคตรแปลกเลย “ มาคัสที่มองแอตลาสอยู่ตลอดถึงแม้ว่ามันจะใส่แว่นดำแต่ด้วยสัญชาติญาณของเขาที่สั่งสมมานั้นเลยทำให้ไม่ว่าอะไรก็ปกปิดเขาไม่ได้ ทั้งนั้น ฟิวส์ที่สงสัยและก็ไม่ไว้ใจคนเมื่อกี่ก็พูดสัมทับขึ้นมาเหมือนกันว่า
“ เอ้อ กูว่าไอ้เหี้ยนี้มันดูแปลกๆนะ ถึงมันจะใส่แว่นดำแต่กูก็รู้ว่ามันมองมึงนะอีเล่ย์ กูว่าไอ้นี้ก็น่าสงสัยสัญชาตญาณกูบอกแบบนั้น “ ฟิวส์ พูดสัมทับออกมา เมื่อเล่ย์ได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกได้ถึงแรงอะไรบางอย่างที่บอสอยูๆก็ให้เธอมาอยู่ที่นี้
“ อื้ม ไปเดี๋ยวก็รู้ว่าบอสให้พวกเรามาที่นี้ทำไม “ เล่ย์ ที่เริ่มจะพอรู้แล้วว่าทำไมบอสถึงให้พวกเธอมาอยู่ที่นี้ ก็ชวนเพื่อเข้าไปที่ห้องเพื่อไปดูว่า มีอะไรที่พวกเธอสามารถใช้ได้บ้าง
ชั้นที่22
ปัก ปัก ปึก ปึก
“ อ๊ะ อ๊ะ คุณอัสติน คุณดัสติน อ๊าาาาาาาาา “ เสียงของจังหวะสามช่าของอัสตินและก็สาวหญิงสาวไซส์ไรท์ที่เขาเรียกมากินตับอยู่เป็นประจำแต่ที่ไม่ประจำก็คือเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น
เพลี๊ยะ
“ อ๊าาาาาาาาา ซี๊สสสสสสสส “ เสียงซีดปากของดัสติน ที่รู้สึกเสียวแทบขาดใจก็ดังไม่แผ่วเหมือนกันกับหญิงสาวที่เขาจัดชุดใหญ่ไฟกระพริบ แต่ระหว่างที่อัสตินกับสาวสวยไซส์ไรท์กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่นั้น อยู่ๆประตูห้องของเขาก็เปิดออก
แอ๊ด…..
“ หึหึหึ กูก็ว่าทำไมมึงถึงไม่กลับบ้านกลับช่อง “ แอตลาส เปิดประตูห้องออก แล้วก็กอดอกเอาหลังพิงประตูจากนั้นเขาก็แสยะยิ้มก่อนจะเอ้ยแซวน้องชายตัวเอง ดัสตินที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่นั้นพอเขาได้ยินเสียงของพี่ชายเท่านั้นแหละทั้งสากและก็โครกถึงกับแยกออกจากกัน
“ เห้ย…..เฮีย “ ดัสตินที่ได้ยินเสียงของพี่ชายเขาก็หันมามองก่อนจะตกใจ ผลักหญิงสาวให้ลงไปนอนอยู่บนเตียง หญิงสาวก็ตกใจเช่นเดียวกันเธอถึงกับร้องว๊ายออกมา แล้วก็เอาผ้าห่มมาปิดที่หน้าอกใหญ่โตเอาไว้
“ ว๊าย “
“ หึหึหึ “ แอตลาสมองทั้งสองด้วยสีหน้าเรียบนิ่งแต่ปากของเขาก็อดที่จะแสยยิ้มอย่างน่ากลัวไม่ได้ รอยยิ้มนี้ดัสตินรู้ดีว่าซ้อนความน่ากลัวเอาไว้ภายใน
- ผู้เขียน
