EP.4 การกลับมา(2)
1385 คำ
" เหนือขา เอ็มม่าไม่อยากให้ถึงไทยเลยค่ะ เอ็มม่าอยากอยู่กับเหนือนานๆ "
สาวสวยเซ็กซี่นมโตอย่างเอ็มม่าที่ตอนนี้กำลังคลอเคลียกับลมเหนืออยู่บนเครื่องบินที่ทะยานกลับไปยังประเทศไทย เอ็มม่าที่อยู่ในอ้อมกอดของลมเหนือพยายามจะปีนป่ายขึ้นไปเพื่อที่จะมอบจูบอันแสนหวานที่ใครต่อใครก็ต่างเคลิบเคลิ้มเมื่อเธอมอบให้ จึงพยายามจะทำมันกับลมเหนือ แต่สิ่งที่ได้กลับเป็นเสียงปฏิเสธอย่างไม่ไว้หน้าจากคนตัวโต
" ผมไม่จูบกับใครเอ็มม่า เรื่องนี้คุณน่าจะรู้ดีถ้ายังอยากอยู่ด้วยกันเคารพกฎของผมด้วย "
เอ็มม่าถึงกับหน้าเสีย เธอคือคนโปรดของลมเหนือแล้วก็ไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบไม่ไว้หน้าเธอขนาดนี้
" เอ็มม่าขอโทษค่ะเหนือ เอ็มม่าสัญญานะคะว่าจะไม่ทำอีกยกโทษให้เอ็มม่านะ "
หญิงสาวเซ็กซี่พยายามเอาใจเขาสุดฤทธิ์พร้อมกับเอาหน้าอกไซส์ขนาดที่ใหญ่ที่สุดที่หมอทำให้ของเธอไปลูบไล้กับต้นแขนของเขาอย่างเอาใจ นั่นจึงทำให้ลมเหนือหันกลับมาพร้อมกับอารมณ์ดีขึ้นมาอีกครั้ง
" ว่าง่ายๆแบบนี้สิถึงจะน่ารักหน่อย "
ลมเหนือหันมาหาเอ็มม่าพร้อมกับมอบความสุขให้กับเธออีกครั้งหลังจากที่เขาพาเธอไปที่อเมริกาด้วยกันเพื่อไปทำให้เขาผ่อนคลายในระหว่างที่เขาแก้ไขปัญหาธุรกิจที่นั่น ส่วนเอ็มม่าคิดเอาเองว่าการที่ลมเหนือเลือกเธอไปด้วยในครั้งนี้แสดงว่าเธอสำคัญที่สุดสำหรับเขา
เอ็มม่าคือนางเอกสาวดาวรุ่งที่กำลังมาแรงอยู่ในตอนนี้โดยได้รับแรงสนับสนุนจากลมเหนือ ลำพังความสามารถของเธอไม่อาจพาเธอไปถึงฝั่งฝันได้แต่เขาสามารถทำได้ เอ็มม่าจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้ลมเหนือมาครอบครองเพราะนั่นหมายถึงว่าอำนาจทุกอย่างจะตกเป็นของเธอด้วย แม้จะรู้ดีว่าคาสโนว่าอย่างลมเหนือไม่มีทางหยุดที่ใครง่ายๆแต่เธอนี่แหละที่จะหยุดเขาให้ได้
เมื่อเครื่องลงจอดลมเหนือให้บอดี้การ์ดของเขาไปส่งเอ็มม่าที่คอนโดที่เขาเป็นคนซื้อไว้ให้แล้วตัวเขาเองก็รีบกลับบ้านเพราะเหนื่อยล้าเต็มทีจากการทำงานอย่างหนักหน่วงมาหลายวัน แต่เมื่อมาถึงที่บ้านก็ต้องตกใจที่เจอเข้ากับใครบางคนที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายปีมากแล้ว เธอเป็นคนตีปีกอยากออกไปจากที่นี่เองแล้วสุดท้ายก็ซมซานกลับมา
" อ้าว! คุณเหนือกลับมาแล้วหรอคะ น้านึกว่าอีก 2-3 วันถึงจะกลับมาเสียอีก "
จารวีพูดกับลูกเลี้ยงของตัวเองที่เธอมีแต่ความหวังดีให้ตลอดมาแต่กับลมเหนือไม่ใช่ เขาไม่ค่อยชอบหน้าเมียใหม่ของพ่อเท่าไหร่นักรวมไปถึงลูกติดของเธอก็ด้วย
" ก็เห็นแล้วนี่ "
ลมเหนือพูดจาห้วนๆพร้อมกับกำลังจะเดินจากไปไม่แม้แต่จะทักทายลลิตาแต่แล้วก็เห็นทนายประจำบ้านเดินออกมาจากห้องทำงานของพ่อจนเกิดความสงสัย
" สวัสดีครับคุณอา "
" สวัสดีตาเหนือ เพิ่งกลับมาจากอเมริกาล่ะสิ เป็นยังไงบ้างที่โน่นเรียบร้อยดีไหม "
ศักดิ์ดาทนายประจำตระกูลเอ่ยทักทายลูกของคุณพายุ ซึ่งเขาเองก็เอ็นดูเหมือนลูกหลานคนหนึ่งเหมือนกันเห็นมาตั้งแต่เล็ก
" เรียบร้อยดีครับคุณอา แล้วนี่มาหาคุณพ่อทำไมหรอครับ "
ลมเหนือถามอย่างสงสัย ปกติคุณพ่อไม่เคยเรียกคุณอาศักดิ์ดาเข้ามาพบเลย
" มีธุระกับท่านนิดหน่อยน่ะครับ อากำลังจะกลับแล้วถ้าอย่างนั้นอาขอตัวก่อนนะ "
ศักดิ์ดาบอกพร้อมกับรีบเดินออกไป ลมเหนือกำลังจะเดินตามไปเพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่พายุผู้เป็นพ่อก็เดินออกมาจากห้องทำงานเสียก่อน
" ตาเหนือ กลับมาเร็วกว่าที่พ่อคิดนะ "
พายุเอ่ยทักทายลูกชายแต่ก็ได้เพียงคำประชดประชันกลับมาเหมือนเช่นเคย
" ครับ ทำไมหรอครับดีใจหรือว่าเสียใจที่ผมกลับมาเร็ว หรือว่าไม่อยากให้ผมกลับมารู้เรื่องอะไรหรือเปล่า "
ลมเหนือถามเพราะถ้าให้เขาเดาไม่ผิดคงให้ทนายเข้ามาทำพินัยกรรมยกทรัพย์สมบัติให้กับสองแม่ลูกนี้สินะ พ่อของเขาเอ็นดูสองคนนี้มาก แล้วร้อยวันพันปีอาศักดิ์ดาไม่เคยมาบ้านหลังนี้แต่ในวันนี้กลับมาเดินเพ่นพ่านที่นี่
พายุได้แต่ยิ้มให้กับลูกชายพร้อมกับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาไม่สนใจกับคำประชดประชันของลูกชายหรอก เขาชินเสียแล้วลูกชายเขาเปลี่ยนไปตั้งแต่เขามีจารวีและลูกสาวของเธอ
" เย็นนี้ทานข้าวด้วยกันนะ หนูวันใหม่จะเข้ามาอยู่กับเราที่นี่สักพัก พ่ออยากให้เราอยู่กันแบบครอบครัว "
พายุพูดพร้อมกับคิดแบบนั้นจริงๆเขาอยากมีความสุขในช่วงสุดท้ายของชีวิตแต่ลมเหนือกลับทำหน้าไม่พอใจ
" ผมไม่เคยคิดจะเป็นครอบครัวเดียวกันกับสองคนนี้ "
ลมเหนือพูดออกมาแบบไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นแม้กระทั่งพ่อของตัวเอง จารวีได้แต่ยิ้มสู้เพราะเธอคิดมาตลอดว่าความดีของเธอและลูกจะเอาชนะใจของลูกชายคุณพายุได้สักวัน แต่ดูเหมือนจะยังไม่มีวี่แววเลย
" ตาเหนือ!!!! "
พายุตวาดลูกชายเสียงดังลั่นบ้าน ลมเหนือถึงกับยิ้มมุมปากอย่างเคียดแค้น นี่พ่อของเขาเลือกผู้หญิงสองคนนี้มากกว่าความรู้สึกของเขาอย่างนั้นหรือ
" หึ! พ่อคงแคร์สองคนนี้มากสินะครับ ไม่รักแม่ผมก็ไม่ว่าแต่อย่ามายัดเยียดคนอื่นให้มาเป็นแม่ผม ผมไม่ยอมรับ "
ลมเหนือพูดเพียงแค่นั้นก็เดินออกจากวงสนทนาทันทีพร้อมกับขึ้นไปบนห้องนอนของตัวเองจึงเหลืออยู่แค่พายุจารวีและลลิตาเท่านั้น
" คุณท่านใจเย็นๆก่อนนะคะ วันใหม่กับแม่ไม่เป็นไรค่ะแค่นี้เองสบายมาก "
ลลิตาบอกเพราะไม่อยากให้เครียดไปมากกว่านี้เดี๋ยวจะส่งผลต่อสุขภาพเอาได้
" ถ้าอย่างนั้นเราไปทานข้าวกันเถอะ ถ้าไอ้ลูกชายตัวดีมันไม่อยากกินก็เรื่องของมัน "
พายุบอกพร้อมกับทุกคนที่ไปทานข้าวกันจนเสร็จเรียบร้อย จากนั้นลลิตาก็เตรียมจะออกไปเก็บกระเป๋าที่คอนโด เธอกำลังจะออกไปนอกบ้านในขณะที่ลมเหนือก็ลงมาจากห้องนอนของตัวเองและกำลังหยิบกุญแจรถจะออกไปข้างนอกเหมือนกัน พายุที่นั่งอยู่กับจารวีจึงเอ่ยถามลมเหนือออกไป
" นั่นแกจะไปไหนตาเหนือ "
ลมเหนือเมื่อได้ยินเสียงทักก็หันกลับมาพร้อมกับบอกผู้เป็นพ่อด้วยท่าทางอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก
" ไปผับครับพ่อ "
" นี่แกจะไปกินเหล้าเสเพลเรื่องผู้หญิงอีกแล้วหรอ เมื่อไหร่แกจะเลิกทำตัวเจ้าชู้อย่างนี้สักที ฉันล่ะกลัวแกจะคว้าผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้เข้าบ้าน "
พายุบอกด้วยความกลุ้มใจ ไม่รู้จะจัดการกับเจ้าลูกชายคนนี้ยังไงดี สงสัยสุดท้ายเขาต้องใช้ไม้แข็งเสียแล้ว
" ผมจะออกไปทำงานครับพ่อ "
ลมเหนือพูดออกไปเขาก็กำลังจะออกไปทำงานจริงๆแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังบอกไม่หมดเพราะท้ายที่สุดนอกจากงานเขาก็มีเรื่องผู้หญิงเหมือนที่พ่อของเขาคิดนั่นแหละ
" ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ถ้าอย่างนั้นพาน้องไปเก็บของที่คอนโดแล้วมาส่งที่นี่ก่อนสิลูก "
อยู่ๆพายุก็พูดขึ้นนั่นจึงทำให้ลมเหนือหันไปมองลลิตาพร้อมกับลลิตาที่ทำท่าทางตกใจเพราะไม่อยากไปกับเขา เมื่อลมเหนือเห็นท่าทางเช่นนั้นจึงนึกอะไรดีๆออก
" ไปสิ "
- ผู้เขียน
