สายลมตามรัก

ปลดปล่อย

แง๊น แง๊น แง๊น…… เสียงหมอไซต์คันเก่าสีแดงของ ผู้ใหญ่บ้านวิ่งเข้ามาจอด ที่บ้านของคนร่างบาง หลังจากที่สายลมพาเธอไปกินข้าวที่ร้านใหม่ หลังจากเสียอารมณ์ มาจากในตลาด ชายหนุ่มเลยพาเธอไปกินที่ ร้านบะหมี่เกี๊ยวที่หน้า อำเภอ ก่อนจะพาเธอกลับมาส่งที่บ้าน

19.00น.

“ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้นะ พี่ผู้ใหญ่ถึงแม้จะมีเรื่องวุ่นวายก็เถอะ แต่ก็ขอบคุณนะ” กิ้บซี่ กล่าวขอบคุณชายหนุ่มตรงหน้า แต่ก็อดกระแหนะกระแหนไม่ได้ ตามนิสัยของเธอ

“นี้คุณ ขอบคุณนะผมรับแต่ เรื่องวุ่นวายนี้คุณโทษผมก็ไม่ได้ ก็ผมเกิดมาหล่อ จะให้ผมทำยังไง” สายลมที่ไม่ค่อยจะถ่อมตน พูดออกมาหน้าตาเฉยเหมือนกับเรื่องนี้เป็นปกติของเขา

“ แว๊ะ จะอ้วก นี้คุณไม่เคยมีใครบอกคุณเหรอว่าคุณ โครตหลงตัวเองเลย อยากนจะบ้าตายเกิดมาเพิ่งเคยเห็นคนหลงตัวเอง”

กิ้บซี่ยิ้มส่ายหน้าออกมาอย่างเบื่อหน่ายชายหนุ่มตรงหน้า ที่โคตรหลงตัวเองสุดๆ

กริ่งๆ กริ่งๆ เสียงโทรศัพท์ของคนร่างบาง ก่อนที่เธอจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วทำหน้าเศร้าก่อนจะขอตัวเดินเข้าบ้าน สายลมเห็นแบบนั้นก็รู้สึกไม่สบายใจก่อนจะตัดสินใจ เดินตามเข้าไปในบ้าน

“ นนท์คุณต้องการอะไรจากฉัน ก็ฉันบอกคุณแล้วไงว่าเรื่องของเรามันจบไปแล้ว ถ้าคุณรักฉันจริง คุณคงไม่ไปนอนกับยัยครีมนางเอกคู่ขวัญของคุณหรอก พอซะทีอย่าโทรมาหาฉันอีก ฮือ……ฮือ…..” กิ้บซี่ร้องไห้ออกมาเหมือนคนเสียสติเพราะเธอรู้สึกเจ็บปวดกับ เรื่องที่เกิดขึ้นมาก หนึ่งคนเป็นเพื่อนรัก อีกคนเป็นคนที่เธอไว้ใจและรักมากที่สุด เลยทำให้เธอไม่อาจให้อภัยหญิงโฉด ชายชั่วได้

( กิ้บคุณอย่ามาอ้างว่า ผมเลว ผมมันเหี้ยเลย คุณมีคนอื่นใช่มั้ยกิ้บไอ้สารเลวนั้นมันเป็นใคร มันใช่มัยที่ทำให้คุณเปลี่ยนไป เรื่องแค่นี้ทำไมคุณถึงให้อภัยผมไม่ได้ คุณก็รู้ว่าผมรักคุณมาก คุณมีคนอื่นทำไมต้องเอาเรื่องนั้น นู่น นี่ มาอ้างด้วย ทั้งๆที่คุณก็มีคนอื่นอยู่ไม่ต่างจากผม)

ชานนท์ พูดออกมาอย่าคนไม่สำนึกผิด แถมยังกล้ามาโยนขี้ให้กับผู้หญิงที่เสียสาระอนาคตทั้งอนาคตเพื่อความฝันของแฟนที่อยากมาเป็นดาราที่เมื่องไทย เพราะอยู่ที่อเมริกา เขาคือผู้ชายธรรมดาๆเท่านั้น แต่กิ้บซี่ผู้หญิที่กำลังจะมีอนาคตที่สวยงามเธอได้รับหนังสือเชิญ ให้เข้าร่วม วิจัยเกี่ยวกับออกซิเจนเพื่อนำไปทดรองยังดาวอังคาร เธอได้รับคำเชิญจาก นาซ่า แต่เธอยอมเสียสาระโอกาสและอนาคตนั้นเพราะผู้ชายที่เธอรักที่สุด กลับมาที่เมืองไทย กิ้บซี่ได้ยินคำพูดของคนเห็นแก่ตัวของ ชานนท์ แบบนั้นเธอถึงกับฟิวขาดทันที

“ ไอ้ชั่ว ไอ้สาระเลว แกนี้มันเห็นแกตัวไม่เลิก พูดออกมาแต่ละคำมีแต่ นนท์แบบนั้น นนท์แบบนี้ นนท์ดียังงั้น นนท์ดีอย่างนี้ กูจะบอกอะไรให้มึงฟังนะ ไอ้หน้าปลาไหล กูไม่มีทางยกโทษให้มึง มึงรู้ไหมว่ากูต้องเสียสาระตัวเองคบกับมึงมาเป็นสิบๆปี กูลำบากใจแค่ไหน กูยอมไม่มีเพื่อน กูยอมทิ้งอนาคต ทิ้งทุกอย่างเพื่อมาตามหาฝัน โคตรพ่อโคตรแม่ฝันของมึง แล้วฝันของกูละ มึงเคยคิดบ้างไหมว่าถ้ากูไปเข้าร่วมกับโครงการกับ นาซ่า กูจะรวยพ่อแม่กูจะภูมิใจแค่ไหน แต่เป็นเพราะมึงไอ้สันขวาน เพราะกูสงสารมึง โง่เป็นควาย ไม่มีใครครบ ไปไหนก็เป็นตัวประหลาด กูก็เสียสาระมาครบกับมึง ทั้งๆที่อยู่ที่นู่นมึงไม่มีตัวตนแท้ๆ พอมาเป็น

พระเอกละครเข้าหน่อย ทำไม?

หางโผล่เหรอมึงห่ะไอ้ หน้าปลาไหล ถ้าขืนมึงยังโทรมาไม่เลิก I จะตามไปฆ่า YOU กับอีแมวขโมย ถึงกองถ่ายเลยคอยดู “ กิ้บซี่ ที่ได้ปลดปล่อยสิ่งที่เธอเก็บกดมานานออกไป เธอก็กดวางสายก่อนจะเชิดหน้าแล้วเช็ดน้ำตาออก ทั้งรอยยิ้ม