คำเตือน อ่านเเล้วไม่ชอบ ขัดใจ รำคาญใจ กดออกได้เลยงับ ไม่ต้องมาคอมเม้นเเย่ๆใส่ ขอบคุณงับ
."เธอเค้าอยากกินขนมเค้ก เค้าอยากกินชาเขียวเค้าอยากกินของหวานๆ"
"หื้ม" ไนท์ที่นั่งอยู่บนโซฟาเลิกคิ้วขึ้นเมื่อร่างเล็กๆน่านักจองเเฟนตัวเองมานั่งอยู่กางลำตัวพร้อมกับสีหน้าอ้อนๆอยากกินขนม
"หนูมายคะ...หนูมายกินเยอะไปเเล้วนะของหวานหนูมายต้องหยุดกินบ้าง"
"พี่ไนท์ใจร้ายกลับเค้า.....ก็เค้าอยากกินพี่ไนท์ก็ไม่ให้กินเชอะ!"
"อย่างอเเงสิครับ ลองเปลี่ยนไปเป็นผลไม้ดีไหมผลไม้หวานๆดีค่อสุขภาพด้วยพี่เป็นห่วงเรานะ หนูมายกินเยอะไป "
"ไม่เอาๆ...เค้าอยากกินขนมเค้กอยากกินชานม ถ้าพี่ไนท์ไท่ซื้อให้เค้าจะงอลเเล้วด้วยเเละจะหนีไปอยู่บ้านกลับเเม่"
"เห้อ" ไนท์โอบกอดคนน้องเอาไว้ในอ้อมกอดเเละวางคางไว้ที่หัวทุยๆ เขาสูดดมกลิ่นหอมนั้นเบาๆอย่างชื่นใจเเละผละออกมาสบตากับคนน้อง
"ครับก็ได้ครับหนูอยากกินอะไรเดียวพาไปซื้อครับ"
"เค้าอยากกินเค้กชาเขียว เเละก็ชาเขียวไข่มุกเยอะๆเลย"
"พี่ให้กินอย่างละชิ้นพอนะ"
"ก็ได้อย่างน้อยมายก็ได้กินอิอิป่ะๆเร็วลุกสิครับ"
"ค้าบบ" ไนท์ลุกขึ้นเดินตามคนน้องไปพร้อมกับหยิบกุญเเจรถที่เเคว้นอยู่ ทั้งสองเดินออกมาที่หน้าบ้านโดยมายยืนรอคนพี่ที่กำลังไปเอารถในโรงรถ ออกมา
"ขึ้นมาครับคุณหนู"
"ไปร้าน ชาบิชาบิครับที่รัก"
"ครับ" เมื่อจบบทสนทนารถคันหรูก็ขับออกไปทันที
.
.
.
"เย้ถึงเเล้วป่ะกันเธอเค้าหิว"
มายจูงมือคนพี่เดินเข้าไปในร้านคาเฟ่น่ารักๆที่ตัวเองชอบมาซื้อน้ำเเละเค้ก
"สวัสดีค่ะนายท่าน ขอต้อนรับสู่อาณาจักรชาบิชาบิคะ" เมื่อเข้ามาในร้านพนักงานที่ใส่ชุดเมดก็เดินมาต้อนรับด้วยท่าทางน่ารักๆ
"สวัสดีงับพี่สาว" มายตอบกลับไปเเละเดินเข้าไปที่เค้าเตอร์สั่งขนมเเละน้ำ
"นายท่านรับอะไรดีคะ"
"เอาอันนี้อันนี้เเล้วก็อันนี้ครับ"
"หนูมายพี่บอกว่าไง...ให้กินอันเดียวนะครับ"
"งื้อออนะๆครั้งนี้ครั้งเดียวเพื่อกินไม่หมดมายจะเก็บไว้ไงครับ"
"เห้อ..ก็ได้"
"ส่วนน้ำเอาชาเขียวหวานปานกลาง ชาไทยหวานปานกลาง สตอเบอรี่โซดา เเค่นี้งับ"
"รับออเดอร์เเล้วค่ะ เค้กช็อคโกแลต 1 ชิ้น เค้กสตอเบอรี่ 1 ชิ้น เค้กชาเขียว 1 ชิ้น น้ำครั้งหมดสามเเก้วนะคะ มี เชาเขียวหวานปานกลาง 1 เเก้ว ชาไทยหวานปานกลาง 1 เเก้ว สตอเบอรี่โซดา 1 เเก้ว ทั้งหมด 1,200 บาทค่ะนายท่าน"
"นี่ครับ" มายยืนตังไปพอดีเป้ะเเละรอรับของ อย่างมีความสุขบนใบหน้ามีรอยยิ้มหวานประดับอยู่ตลอดเวลา ส่วนคนพี่ก็ได้เเต่ถอนหายใจเป็นห่วงคนน้องกินของหวานเยอะจนจะเป็นเบาหวานเเล้ว หนักใจจริงๆมีเมียเด็กนี่เอาเเต่ใจจังเเต่บ่นอะไรมากไม่ได้เพราะเขาก็รักของเขา
"ดื้อจริงๆเลยไอ้ตัวเเสบ"
"-3-"
. Google ค้นหา ทำอย่างไงให้เมียกินของหวานน้อยลง
บทความของ จันทน์
'ทุกคนครับช่วยทีเมียผมชอบกินของหวานมากไม่รู้ว่าผู้หญิงทุกคนเป็นเเบบนี้หรือป่าวเเต่เมียผมคือกินไม่หยุดกินจนผมคิดว่าเมียตัวเองจะเป็นเบาหวาน ทั้งขนมเค้ก น้ำหวานๆ กินก๋วยเตี๋ยวก็ใส่น้ำตาล10ช้อนได้ ทุกคนมีตัวช่วยหรือคำเเนะนำให้ผมได้ไหมครับ ขอบคุณอย่างยิ่ง"
ความคิดเห็น
'5555เมียผมก็เป็นได้เเต่ปล่อยเลยตามเลยเพราะผัวอย่างเราบ่นมากไม่ได้'
'ผมเเนะนำให้เขากินผลไม้เเทนพวกของหวานครับ'
'ผมไม่พูดดีกว่าเดียวเมียตบเมียตอนอยู่ข้างๆ'
'ผมมีเมียเป็นผู้ชายนะครับ เขาก็ชอบกินหวานผมมีวิธีเเนะนำอยู่ ให้เหล่าผัวๆกินสัปปะรดครับ มันช่วยทำให้คว*หวานจริงๆนะ
-คว*วานเจี้ยบ ให้เมียอมทุกวันตอนนี้เมียเลิกกินขนมหวานเเละอื่นๆเเล้วครับ เเต่หันมากินคว*ผมเเทน จริงๆนะทุกคนบอกเลยได้ผลประโยชน์ทั้งคู่ ผมเเนะนำ
'โห้วเม้นข้างบนน่าสนใจมาก'
.
.
.
"หื้ม " ไนท์ที่นั่งไถโทรศัพท์อ่านสิ่งที่ตัวเองค้นหาใน Google อย่างตั้งหน้าตั้งใจ เเละเขาก็สดุดกลับเม้นๆนึงที่น่าสนใจเอามากๆ
"สัปปะรดงั้นหรอ" ไนท์เงยหน้าขึ้นมาเเละหันไปมองคนข้างก่ยที่นั่งกินขนมเค้กของตัวเองตุ่ยๆ
"เธอพูดว่าอะไรนะ"
"พี่อยากกกินสัปปะรดเฉยๆ เดียวพี่มาไปหาซื้อเเปป"
"อื้มๆซื้อเค้กมาฝากเค้าด้วย"
"อีกเเล้วหรอ"
"ไม่ได้หรอครับ " มายเริ่มเเบะปากทำท่าเหมื่อนจะร้องไห้ จนไนท์ต้องตอบตกลงไปเเละรีบเดินออกมาจากห้องก่อนที่จะโดนอ้อนให้ซื้อขนมเยอะกว่านี้
.
.
.
.
.
.
สองวันผ่านไป
"หื้อ เอ๋ อะไรนิ" วันนี้เป็นวันที่มายอยู่คนเดียวเพราะคนพี่นั้นไปทำงานข่วงกลางวันที่หิวมายกำลังจะเปิดตูเย็นเพื่อจะเอาขนมเค้กของตัวเองมากินเเต่ก็ต้องเจอกลับผลไม้สีเหลืองสดหวานช่ำปลอกใส่กล่องไว้เต็มตู เขาเห็นพี่ไนท์กินตั้งเเต่เมื่อวานเเล้วเเต่ไม่ได้เปิดตูเย็นมาดูว่าจะกักตุนไว้ขนาดนี้ พี่ไนท์ชอบหรอก็ไม่นะอยู่ด้วยกันมาเป็นปีๆไม่เห็นจะกินหรือชอบขนาดนี้
เเต่ก็ชั่งเถอะเขามาเพื่อกินเค้กเเสนอร่อยของเขา
"เค้กจ้ามาหาเค้ามา" มายหยิบกล่องเค้กออกมาจากตู้เย็นเเละไปนั่งกินที่โซฟาพร้อมกับเปิดดูเว็บดูหนังสีเเดงๆ ที่ดูเป็นประจำเเถมเสียตังรายเดือนเเต่ก็คุ้มเพราะหนังเยอะมาก