ตอนที่ 18
ผืนป่ากว้างใหญ่รกชื้นเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าน้อยใหญ่และเป็นแหล่งหาอาหารให้กับชาวบ้านระแวกใกล้เคียง คล้อยหลังเสียงกระซิบแหบแห้งแว่วดังในโสตประสาทตามหลอกหลอนหญิงสาวผู้หนึ่งจนสติแตกกระเจิง ดวงตากลมเบิกกว้างลนลาน ฝีเท้าวิ่งเร็วหนีบางสิ่งบางอย่างที่วิ่งตามหลังมาเสียงซวบซาบไม่ไกลนัก กิ่งไม้น้อยใหญ่หักระเนระนาดตามทาง ท่อนขาวิ่งฝ่าดงหนามออกจากป่าลึกจนปรากฎร่องรอยขีดข่วนลึกถึงเนื้อในเลือดไหลรินเป็นทางยาว
“แฮ่ก..แฮ่ก”
“อย่าเข้ามาใกล้กู!”
หญิงสาวมองหันหลังกลับไปผวาสุดขีด ดวงหน้าเน่าเฟะจนไม่สามารถทราบได้ว่าใครเป็นเจ้าของดวงวิญญาณดวงนี้ น้ำเลือดน้ำหนองเอ่อทะลักทะลุผิวหนังสีดำคล้ำ ริมฝีปากปูดบวมฉีกขาด ลิ้นยาวแหลมห้อย ศรีษระโล้นบางมีเส้นผมเพียงกระจุกหนึ่ง กำลังวิ่งตามไล่ล่าหญิงสาวชาวบ้านอย่างเอาเป็นเอาตาย
กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งลอยโชยล่อลวงผู้เป็นเจ้าของดวงวิญญาณร้ายที่รอคอยช่วงเวลา
