หย่ารักเมียแต่ง

ประกาศศึก

" ในเมื่อแต่งแค่ในนามหวังว่าคุณชวินจะแฟร์ ๆ กันนะครับ? "

กำปั้นใหญ่กำเข้าหากันแน่นจนมือสั่น โกรธจนอยากเสยหน้าหนุ่มลูกครึ่งให้ปากแตก แต่ความเป็นจริงชวินพัฒน์ทำได้แค่ยิ้มสบาย ๆ แสดงสีหน้าตาผ่อนคลายไม่ทุกข์ร้อน พร้อมรับคำท้าของคู่แข่ง แถมยังประกาศศึกกลับว่า

" ครับ เชิญคุณเควินตามสบาย คุณโฉมเขาจะเลือกใครก็สิทธิ์ของเขา แต่ยังไง 4 เดือนนี้ผมก็ยังเป็นผัวที่ถูกต้องตามกฎหมายอยู่ดีครับ "

ทางคู่แข่งเองก็ยิ้มรับ พร้อมขอตัวจากไปทานข้าวมื้อเที่ยงกับภรรยารองประธานโดยไม่ได้มีท่าทีทุกข์ร้อนเช่นกัน ยิ่งทำเอาชวินพัฒน์เหมือนมีน้ำร้อนเดือดปุด ๆ อยู่ในอก เริ่มหวั่นใจว่ายัยโฉมฉายไม่ได้พูดเล่นที่บอกว่าอยากมีผัวฝรั่ง

เวรเอ๊ย....แต่งงานอยู่กินกันสุขสงบมา 5 ปี อยู่ดี ๆ ก็มีมือที่สามเข้ามาในตอนที่ผัวเมียเริ่มจะสนใจกันเนี่ยนะ มารหัวขนจริง ๆ

" เอาไงต่อวะ ? "

" ตามไปดิ มึงจะรอให้มันสวมเขากูเหรอ เกิดมันหลอกคุณโฉมไปโรงแรมจะทำยังไง ! "

" แต่กูรู้มาว่าคุณโฉมเป็นคนชวนเขาก่อน "

เย้ดเข้...ยัยโฉมฉายมันตัวแรงเหรอเนี่ย...

สามีในทะเบียนสมรสหันมองเพื่อนสนิทตาเหลือก แทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง คิดว่าเรื่องหย่าที่ภรรยาชอบพูดเป็นเรื่องกวนประสาทกันมาตลอด พอเจอเมียเอาจริงคนฟังถึงกับโหวงในอก ที่ผ่านมาเขาเป็นผัวที่แย่จนยัยโฉมอยากจะไปจากกันขนาดนั้นเลยเหรอ

" ถามจริง ? "

" มึงก็ต้องเข้าใจนะเพื่อน 5 ปีที่ผ่านมา พวกมึงเหมือนคนแต่งกันรอวันหย่าจริง ๆ อ่ะ ก็ไม่แปลกไหมถ้าคุณโฉมเขาจะมีแผนสำรองหรือคนสำรอง "

" .... "

" แต่ตอนนี้มันยังไม่สายนะไอ้ผัวโง่ ที่มึงจะกลับตัวโค้งสุดท้าย แต่มึงต้องเร่งเครื่องนิดนึงว่ะ "

พายุตบไหล่เพื่อนรักเบา ๆ ที่ผ่านมาคนนอกอย่างพวกเขาเล็งเห็นว่าผัวเมียคู่นี้มันเหมาะสมกันอย่างกับกิ่งทองใบรับรองแพทย์มาตลอด มีแต่เจ้าตัวสองคนที่ไม่รู้ตัวกันสักที ถึงได้ต้องมาทำหน้าที่ยุยงส่งเสริมให้ผีผลักพวกมันอยู่เนี่ย

" เดี๋ยวยัยโฉมจะเจอกูเร่งแบบเครื่องแรงแน่นอน "

เดี๋ยวรู้เลย !

ร้านอาหารอิตาเลี่ยนใจกลางกรุง เป็นร้านที่โฉมฉายเลือกที่จะนัดทานข้าวกับพ่อหนุ่มลูกครึ่งอเมริกัน-ฮ่องกงแบบส่วนตัวเป็นครั้งแรก ถึงจะถูกใจรูปลักษณ์ของเขามาก แต่ยังมีเรื่องนิสัยใจคอที่ยังต้องศึกษาอีกเยอะ หญิงสาวไม่คิดว่าการมาทานข้าวด้วยกันครั้งนี้จะเป็นการออกเดตหรืออะไรที่ลึกซึ้ง มันก็แค่เริ่มทำความรู้จักกันเท่านั้น

อาจจะได้ไปต่อหรือพอแค่นี้ก็ได้ การจะคบใครมันต้องใช้เวลาศึกษาให้มาก ประสบการณ์จากการมีสามีอย่างคุณชวินสั่งสอนโฉมฉายมาเยอะพอควร

ไม่เอาแล้ว ไอ้พวกหน้าหล่อแต่ไม่เคยรักใครจริง !

" ร้านนี้บรรยากาศดีเลยนะครับ พึ่งรู้ว่าแถวออฟฟิศเรามีร้านลับแบบนี้ด้วย "

" สปาเกตตีโฮมเมดร้านนี้อร่อยมากค่ะ โฉมแวะมาบ่อย ๆ "

บรรยากาศระหว่างเราเคอะเขินเล็กน้อย ก็แต่ไม่ได้น่าอึดอัด วันนี้หญิงสาวอยู่ในชุดกางเกงขายาวและเสื้อเบลเซอร์แขนกุดสีครีมเข้าชุดกัน ปล่อยผมดำลอนยาวสยายถึงเอว แต่งหน้าโทนชมพูนู้ดอ่อน ๆ กว่าจะผ่านการตรวจสอบจากสามีว่าดูเรียบร้อยดีไม่โป๊เกินไป ก็เกือบจะออกจากบ้านสายกันทั้งคู่

และสาเหตุหลัก ๆ ที่เกือบจะสายก็ไม่ใช่แค่เรื่องชุดเสื้อผ้า ที่จู่ ๆ คุณชวินก็มาตรวจตราภรรยาเหมือนเป็นอาจารย์ฝ่ายปกครองตรวจนักเรียนก่อนออกจากบ้าน แต่มันคือฉากร้อนแรงในห้องน้ำที่ทำเอาหญิงสาวเกือบเสียตัวให้ไอ้ผัวมือปลาหมึกเข้าแล้ว

แล้วทำไมในหัวโฉมฉายถึงนึกแต่ภาพใบหน้าหล่อร้ายของสามี ที่กำลังกอดรัดไล้เลียไปทั่วตัวและผิวขาว ๆ ของเธอไม่หยุด ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้เธอนั่งอยู่ตรงหน้าหนุ่มหล่อที่นัดมาเองแท้ ๆ แต่กลับไม่มีสมาธิจะจดจ่อกับคู่สนทนาเอาเสียเลย

" คุณโฉมไม่สบายหรือเปล่าครับ ดูหน้าแดง ๆ "

" เปล่าค่ะ อาจจะเพราะอากาศมันร้อน "

เป็นข้อแก้ตัวที่ไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่ แต่ก็พอถูไถเพื่อรักษามารยาทได้

" โฉมได้ยินมาว่าส่วนใหญ่คุณเควินพักอยู่ที่ฮ่องกงกับครอบครัวเหรอคะ "

" ใช่ครับ ที่บ้านผมเป็นครอบครัวใหญ่ ทุกสุดสัปดาห์บางทีก็รวมตัวกันทานข้าวกันแบบ 20-30 คนเลยครับ "

หญิงสาวพยักหน้าแย้มยิ้ม พวกเราสองคนอีกไม่กี่ปีก็อายุเข้าเลขสามกันแล้ว การพูดคุยเป็นไปในทิศทางจริงจังมากกว่าจะมานั่งจีบกันด้วยของกุ๊กกิ๊กแบบเด็ก ๆ ฝ่ายชายเองก็เปรยให้โฉมฉายได้เห็นภาพว่า อนาคตหากจะคบหากันบรรยากาศรอบตัวจะเป็นแบบใด ถ้าต่างฝ่ายต่างเห็นภาพร่วมกันจะได้ไปกันต่อ

ซึ่งโฉมฉายไม่ติด....

ทางบ้านคุณชวินก็เป็นครอบครัวใหญ่เหมือนกัน และตอนนี้ก็อยู่ร่วมกันในบ้านหลังใหญ่ แบ่งกันครอบครัวละชั้นอย่างลงตัว มีอะไรก็เรียกหาหรือช่วยเหลือกันไม่เคยต้องเหงา

" น่าสนุกดีนะคะ โฉมชอบบ้านครอบครัวใหญ่ "

" ถ้ามีโอกาสคงได้พาคุณโฉมไปนะครับ "

หนุ่มลูกครึ่งรูปหล่อเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม หญิงสาวยิ้มตอบเขา แต่ในใจกลับไม่ได้ยิ้มตามเลย อยู่ดี ๆ ก็มีภาพของสามีที่บ้านตามมาซ้อนทับอีกแล้ว ไม่รู้คุณชวินจะตามหลอกหลอนกันไปถึงไหน ทำไมโฉมฉายจะต้องมานั่งรู้สึกผิดที่ออกมากินข้าวกับคนอื่นด้วย

มันเป็นสิทธิ์ของเธอตามที่ตกลงกันไว้ตั้งแต่ก่อนแต่งงานแท้ ๆ

" อาหารมาแล้ว ลองทานดูนะคะ หวังว่ารสชาติจะถูกปาก "

เมื่อเริ่มจะเก็บสีหน้าที่หดหู่คิดถึงบ้านของตัวเองไม่ได้ หญิงสาวจึงเบี่ยงเบนความสนใจไปที่อาหารที่มาเสิร์ฟได้ทันเวลา หัวข้อสนทนาเรื่องอนาคตถูกเปลี่ยนไปพูดคุยเรื่องรสชาติอาหารอิตาเลี่ยนแทน กว่าจะหมดเวลามื้อเที่ยงไปก็ทำเอาแทบหมดแรง

โฉมฉายไม่เคยไม่เป็นตัวของตัวเองขนาดนี้มาก่อน ให้วีนผัวยังถนัดกว่าคอยพูดเพราะ ๆ กับผู้ชายที่นัดทานข้าวอีก

" ให้ผมไปส่งที่ออฟฟิศไหมครับ "

" ไม่เป็นไรค่ะ โฉม... "

" ทานข้าวเสร็จแล้วเหรอครับคุณโฉม ขอบคุณคุณเควินนะครับที่อุตส่าห์เป็นเพื่อนพาคุณโฉมมาทานข้าวเที่ยง ผมเสร็จงานพอดีเดี๋ยวรับคุณโฉมกลับบ้านเลยแล้วกัน "

ยังไม่ทันได้เอ่ยปากบอกหนุ่มลูกครึ่งว่าจะนั่งแท็กซี่กลับเอง สามีที่เป็นภาพหลอนวนเวียนอยู่ในหัวมาครึ่งวัน ก็มาปรากฏตัวยืนเคียงข้างอยู่ที่หน้าประตูร้านทันเวลาพอดี

หญิงสาวรับรู้ได้ถึงกระแสไฟฟ้าที่มองแรงผ่านกันไปมาของคนทั้งคู่ แต่ก็ไม่ได้ให้ความสนใจ ก็เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย ไม่ได้ออกมาแบบลับ ๆ ล่อ ๆ ด้วย ยินดีเปิดเผยว่านัดคุณเควินออกมาทานข้าว

" งั้นโฉมขอตัวเลยแล้วกันนะคะคุณเควิน ขอบคุณสำหรับวันนี้ค่ะ "

" ครับ ไว้เจอกันใหม่นะครับคุณโฉม "

ชายหนุ่มลูกครึ่งเองก็เอ่ยลาด้วยเสียงนุ่มทุ้ม ไม่สนใจผัวคุณโฉมที่ยืนยิ้มกวนประสาทอยู่ตรงหน้า ก่อนขอตัวกลับไปขึ้นรถคันหรู เหลือเพียงสองสามีภรรยาที่ยังยืนมองตากันอยู่หน้าร้านอาหาร

" มองอะไรคะ ? "

" เดี๋ยวนี้นัดผู้ชายทานข้าวนะคุณโฉม "

" โฉมไม่นัดขึ้นโรงแรมก็ดีเท่าไหร่แล้ว คุณชวินอย่าเยอะนะคะ "

เมื่อพ้นสายตาหนุ่มลูกครึ่งรูปหล่อ ยัยโฉมฉายที่เคยเก๊กท่าสวยเรียบร้อย ก็กลับมายืนกอดอกเปิดโหมดวีนผัวอีกครั้ง ดวงตากลมโตจ้องมองใบหน้าหล่อของชวินพัฒน์ที่โน้มตัวลงมาใกล้ ๆ สามีรูปหล่อเองก็จ้องกลับแบบไม่ยอมแพ้ ถ้าเป็นสถานที่ที่เป็นส่วนตัวกว่านี้ หญิงสาวรับประกันว่าต้องมีทุบผัวหลังแอ่นสักตุบ ข้อหาหมั่นไส้

" คุณโฉมอยากขึ้นโรงแรมเหรอ ? "

" .... "

" ไปตอนนี้เลยไหม ? "

สามีเอ่ยแซวเสียงกระเส่าที่ข้างหู ใบหน้าที่เรียบเฉยตอนแรกเริ่มส่งยิ้มแพรวพราวและดวงตาระยิบระยับมาให้ ไม่แปลกใจเลยที่พวกสาว ๆ จะตกหลุมคุณชวินกันจนถอนตัวไม่ขึ้น ก็เป็นซะแบบนี้นี่เอง

" โฉมไม่ไปกับผัวตกกระป๋องที่อีกไม่กี่เดือนก็หมดอายุหรอกค่ะ ไปเอารถมาได้แล้วโฉมจะกลับบ้าน "

" เหอะ ! "

คำก็หย่า สองคำก็ไม่เอา ทีเมื่อเช้ายังนั่งตัวสั่นริก ๆ ให้ผัวรังแก ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวดี...