บทที่ 3 เรื่องหาทำ

1061 คำ

หลังจากที่พญาสุบรรณจากไปองค์พระนารายณ์ก็ใคร่ควรคิดพินิจพิเคราะห์ ด้วยนี่คือสงครามระหว่างครุฑและนาค ซึ้งพระองค์นั้นเมตตาทั้งครุฑและนาค หากชุบชีวิตของครุฑตนนี้ ก็คงเป็นที่ครหาแซ่ซ้อง โดยไม่มีใครสนใจว่าชุบชีวิตด้วยเหตุผลอันใด แต่หากไม่ชุบชีวิตของครุฑตนนี้ ก็ทรงเกรงว่าพาหะนะคู่พระทัยของพระองค์จะเสียใจ คิดได้เช่นนั้น องค์พระนารายณ์จึงนำร่างของอินทุมาลา ไปส่งมอบให้พระพรหมและเล่าทุกเรื่องราวให้องค์พระพรหมฟัง ซึ้งท่านก็รับปากที่จะช่วยเหลือ หลังจากที่องค์พระนาราย์เสด็จกลับ พระพรหมก็ทรงสร้างและชุบชีวิตให้อินทุมาลาอีกครั้ง อินทุมาลากลับมาหายใจอีกครั้ง สมองของเขาประมวลผลแล้วกระพริบตาถี่ๆ เมื่อจำความทุกอย่างได้จึงรีบลุกขึ้นนั่ง “พระองค์” อินทุมาลา กล่าวออกมาอย่างตกใจพร้อมกับทำความเคารพ เมื่อเห็นว่าพระพรหมยืนอยู่ตรงหน้า “ชีวิตมันไม่น่าอยู่ถึงเพียงนั้นหรือ” พระพรหมถามออกมาพร้อมกับรอยยิ้มแห่งความเอ็นดู “พระเจ้าข้า ข้าพเจ้าทำผิดมหัน” อินทุมาลาบอกออกมาน้ำเสียงโศกเศร้า “เราจะให้เจ้าได้แก้ไขดีหรือไม่” “อย่างไรหรือพระเจ้าข้า” อินทุมาลา ถามออกมาเมื่อได้ยินว่าจะแก้ตัวได้ “เราจะส่งให้เจ้าไปอยู่กับองค์ชายเล็กของเผ่าพงศ์วงศ์นาค ดีหรือไม่ เพื่อที่เจ้าจะได้ไม่ต้องทำร้ายนาคอีก” พระพรหมเสนออย่างเมตตา “ให้ข้าพเจ้าอยู่ที่ใด และอยู่กับผู้ใด มิได้เป็นปัญหาเลย เพียงแต่ได้โปรดเปลี่ยนรูปลักษ์ครุฑนี้ด้วยเถิด ข้าพเจ้าเห็นแล้วแสลงใจยิ่งนัก” อินทุมาลาบอกความต้องการของตนเองแก่พระพรหม “เหตุใดเล่า” “ก็เพราะข้าพเจ้าใช้รูปลักษณ์นี้ฆ่านางอันเป็นที่รัก ข้าพเจ้าไม่อยากมี ไม่อยากจำในสิ่งที่ข้าพเจ้าก่อไว้ในร่างครุฑ ” อินทุมาลากราบทูลองค์พระพรหมด้วยน้ำเสียงเศร้า “อินทุมาลาเอ้ย เจ้าจงฟัง เจ้าเจ็บช้ำจากการกระทำ พ่อนั้นเข้าใจ แต่เจ้าจะหนีชาติกำเนิดอย่างไรเสียก็ไม่พ้น สักวันเจ้าจักรู้ได้จำได้ดังเดิม ” “ไม่ หากให้ข้า กลับมามีชีวิตในร่างของครุฑข้าไม่ยอม” อินทุมาลา บอกมาอย่างแน่วแน่ “ถ้าเช่นนั้น เราจะให้เจ้ามีหัวเป็นนาค เพื่อสำนึกผิดในบาปที่ทำ เจ้าจะจำความทรงจำของครุฑไม่ได้ และเจ้าก็ไม่ต้องออกรบอีก แต่ร่างกายนั้นต้องเป็นครุฑดังเดิม เพื่อไม่ให้เจ้าลืมชาติกำเนิดของตน” พระพรหมบอกออกมากับอินทุมาลา อย่างมีเมตตาเปี่ยมล้น “ได้พระเจ้าข้า” อินทุมาลายินยอมแต่โดยง่าย ไม่นานหัวของเขาก็เป็นนาคและมีร่างกายเป็นครุฑดังดิม “มันก็น่าจะแปลกๆนะครับ มีหัวเป็นพญานาค มีร่างเป็นครุฑ มีปีก มีกรงเล็บ” ธนัส บอกออกมาอย่างจินตนาการตามในสิ่งที่พ่อครูเล่า “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่แปลกหรอก มันเกิดขึ้นแล้ว” พ่อครูหัวเราะแล้วตอบกลับธนัส และเล่าเหตุการณ์ในอดีตของธนัสต่อ “พระพรหมนำอินทุมาลา ไปฝากฝังกับองค์ชายเล็ก เจ้าของวังนคราจันทรา วังนคราจันทรา “ข้าพเจ้าขอกราบการท่านเทพผู้ยิ่งใหญ่ละเปี่ยมล้นด้วยเมตตาพระเจ้าข้า” องค์ชายเล็กกล่าวออกมาพร้อมกับทำความเคารพ เมื่อเห็นการปรากฏกาย ขององค์พระพรหม “เรามีทหารมาให้” องค์พระพรหมกล่าวออกมาอย่างมีเมตตา “ผู้ใดกันหรือพระองค์” องค์ชายเล็กถามออกมาอย่างปลกใจ “เขาคือครุฑ ที่ใช้กรงเล็บจิกกระชากลูกกระเดือดของตนเองตาย เพราะฆ่านาคเล่นน้ำที่เป็นนางอันเป็นที่รักของเขาโดยไม่รู้ตัว อยากจะบำเพ็ญประโยชน์เพื่อไถ่โทษ ส่วนใครจะขอร้องให้เราชุบชีวิตของเขาเจ้าอย่ารู้เลย”พระพรหมตอบข้อข้องใจขององค์ชายเล็ก “แล้วเหตุใดจึงมีหัวเป็นนาค ทั้งๆที่มีชาติกำเนิดเป็นครุฑเล่าพระเจ้าข้า” องค์ชายเล็กถามออกมา เมื่อพินิจมองอินทุมาลา ที่นั่งคุกเข่าประนมมืออยู่ข้างองค์พระพรหมที่ยืนอยู่ “เป็นความต้องการของเขา ที่จะลบลืมความทรงจำที่เป็นครุฑ ไม่เช่นนั้นจะไม่ยอมมีชีวิตอยู่” “ถ้าเช่นนั้นข้าพเจ้าขอถามีกสักคำถามพระเจ้าข้า เหตุใดจึงยกอินทุมาลาผู้นี้ให้ข้า แทนที่จะเป็นท่านพี่เกล็ดแก้ว ที่เป็นชั้นราชานาคแล้ว” “อินทุมาลาผู้นี้ ครั้งยามทำศึก เป็นที่เลื่องลือหวาดกลัวในหมู่นาคทั้งปวง หากยกให้นาคชั้นราชา เราเกรงว่าจะสร้างความลำบากใจ ได้รับการ้องเรียนจากชาวหมู่นาค ให้ตัดสินความนะสิ การชุบชีวิตของเราอาจสูญเปล่า สู้เอามาไว้ข้างกายเจ้าดีกว่า เรามองเห็นว่าภายภาคหน้า เจ้ามีงานชิ้นสำคัญให้อินทุมาลาผู้นี้ได้ทำแทนเจ้า”องค์พระพรหมท่านทรงบอกออกมาแล้วยิ้มน้อยๆ “ถ้าเช่นนั้นข้าพเจ้ายินดีรับอินทุมาลาผู้นี้ เพื่อให้เขาได้บำเพ็ญประโยชน์ ไถ่โทษที่ทำ” องค์ชายเล็กแห่งวังนคราจันทรา กราบทูลต่อองค์พระพรหมเมื่อได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด ของอินทุมาลาผู้น่าสงสารนี้ “ดี เจ้าจงไปอยู่กับองค์ชายเล็ก เพื่อบำเพ็ญกุศลและไถ่โทษตามปรารถนาของเจ้าเถิด” พระพรหมบอกอินทุมาลา แล้วพระองค์ก็เสด็จกลับ อินทุมาลานั่งนพไหว้ ผู้เป็นเจ้านายย่างองค์ชายเล็ก ด้วยความนอบน้อม “เอาละ ไม่ต้องมากพิธี คิดสะว่าที่นี้คือบ้านของเจ้า”องค์ชายเล็กบอกอินทุมาลาอย่างเมตตาปราณี ไม่มีความรังเกียจ ที่เขาเคยเป็นครุฑเลยแม้แต่น้อย มีแต่ความเมตตาและเอ็นดูให้ ”หูยย เอาครุฑไปฝากไว้ที่นาค หาทำมาก สุดยอด” เนยกรอบบอกออกมาอย่างอึ้งๆ “ฮ่า ฮ่า ฮ่า องค์ชายเล็กนะหรือ ก็มีเรื่องหาทำมากมายเช่นกัน”พ่อครูบอกออกมาอย่างอารมณ์ดี แล้วมองเลยไปด้านหลังของฟ้ามณี ที่มีองค์ชายเล็กที่ว่านี้ยืนอยู่แล้วตั้งแต่ต้น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more