บทที่ 11 หยาดมณี
1035 คำ
“ยัยฟ้า แกดูนี่สิ น่าสนใจนะ” เนยกรอบถือไอแพดมาส่งให้ฟ้ามณีดู ในระหว่างเดินลงจากตึกเมื่อเลิกเรียน
“ตลาดน้ำอย่างนั้นเหรอ น่าสนใจนะ อยู่ใกล้กรุงเทพด้วย”ฟ้ามณีมองภาพในไอแแพดแล้วบอกออกมา อย่างสนใจ
“พวกเราไปกันไหม ฉันอยากไปเที่ยวชิวๆ แล้วถ่ายรูป น้ำมนต์แกว่าไง” เนยกรอบถามความเห็นของเพื่อนๆ
“ก็ได้นะ ไปวันไหนดีละ” น้ำมนต์ตอบกลับไปพร้อมคำถาม
“เสาร์นี่เลยเป็นไง” เนยกรอบเสนอ
“โอเค”
“โอเค”
ทั้งฟ้ามณีและน้ำมนต์ตอบตกลง
“ดิว” เนยกรอบบอกออกมาอย่างพอใจ
“ปะ”
“ไปไหนยัยฟ้า”
“ไปบ้านน้ำมนต์ไง” ฟ้ามณีหันมาบอกเพื่อนแล้วยิ้มกว้าง
“ไปบ้านเราเหรอ” น้ำมนต์ถามพร้อมกับชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง
“ใช่ เราอยากไปหาพ่อครู”
“ไปก็ไปจ้า ฉันว่าเราเก็บเสื้อผ้าไปนอนบ้านน้ำมนต์เลยดีไหม” เนยกรอบแซวเพื่อนรัก
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า มันจะดีนะ”ฟ้ามณีตอบกลับเพื่อนอย่างติดตลก
“เลิกเรียนแล้วเหรอครับเด็กๆ” ธนัส เดินมาหาฟ้ามณีและเพื่อนๆเมื่อเดินลงมาถึงชั้นล่าง
“ค่ะ ไปบ้านน้ำมนต์กัน” ฟ้ามณีบอกธนัส พร้อมส่งกระเป๋าและหนังสือให้ธนัสถือ
“ได้เลย” ธนัสตอบตกลงไม่เคยขัดใจฟ้ามณี
“แกดู อยากมีแฟนแบบพี่ธนัสอ่ะ ตามใจทุกอย่าง เฝ้าเช้า เฝ้าเย็น ดีย์อ่า” เนยกรอบหันมาคุยกับน้ำมนต์
“อย่าเพ้อ ไปขึ้นรถ” น้ำมนต์บอกออกมาแล้วอมยิ้ม เดินนำเนยกรอบไปยังรถของตัวเอง ที่ขับมาเป็นประจำ
“อ่าว ฉันเพื่อนแกนะ” เนยกรอบแว๊ดเสียงใส่ แล้วรีบเดินตาม น้ำมนต์ไปขึ้นรถ
บ้านของน้ำมนต์
ห้องทำพิธี
”นั่งหนู มาอีกแล้วรึ วันนี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” พ่อครูถามออกมาร้อมกับระเบิดเสียงหัวเราะ แล้วก็รับพานครูจากฟ้ามณี
“มาแหละจ๊ะพ่อครู มาถามเรื่องที่ค้างคา” ฟ้ามณีบอกออกมาพร้อมกับรอยยิ้มสดใสและซุกซน
“ไหน ลองว่ามาสิ อยากรู้อะไร” พ่อครูถามออกมาอย่างเอ็นดู เพื่อนสนิทของบุตรชาย
“ในอดีต ภพขององค์นครา ฟ้าชื่ออะไร เป็นใครจ๊ะ” ฟ้ามณี ถามอย่างจำกัดและตรงประเด็น ไม่ให้ตัวเองโดนเบี่ยงประเด็นอย่างเมื่อวานอีกแล้ว
พ่อครูยิ้มแล้วมองเลยไปด้านหลังขอฟ้ามณี ที่มีองค์นครา ยืนอยู่
องค์นคราพยักหน้าตอบกลับพ่อครู
“ในภพนั้น นั่งหนูเป็นพญานาค ในตระกูลสีรุ้ง กายมีสีชมพูมีริ้วสีขาวทอง นามว่าหยาดมณี เป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของผู้นำพญานาคกลุ่มเล็กๆ ใกล้แหล่งน้ำตก เป็นที่รักของบิดาเป็นอย่างมาก ส่วนมารดานั้นสิ้นไปเพราะสงครามระหว่างเผ่าพันธ์ ถูกครุฑจับฉีก หยาดมณี เป็นสาวน้อย ที่สวยสดใส และซุกซน หยาดมณีผู้นี้ ด้วยความที่เสียแม่ไปเพราะความขัดแย้งระหว่างเผ่าพันธ์ จึงทำให้เธอ นั้น ชื่นชม และเลื่อมใสผู้ที่เป็นที่เลื่องลือว่าต่อกรกับครุฑและรบชนะครุฑได้ ทั้งๆที่เธอนั้นไม่เคยเห็นหน้า หรือรู้จักมาก่อน ” พ่อครูบอกออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม
“หยาดมณี ฉันคุ้นชื่อนี้มากอะแก” เนยกรอบบอกออกมากับเพื่อนๆ เหมือนว่าเธอนั้น เคยได้ยินมันที่ไหน เมื่อเร็วๆมานี้
“ใช่ เราก็คุ้น” น้ำมนต์บอกออกมาอีกคน
ฟ้ามณี ได้แต่ยิ้มออกมา
“แล้วยังไงต่อครับพ่อครู” ธนัส ถามต่อ
“มีอยู่วันนึง ด้วยความซุกซนของแม่นางน้อยหยาดมณี ได้หลบบิดาไปเที่ยวเล่น จึงทำให้พบเข้ากับองค์ชายเล็ก หรือว่าองค์นครานั้นแหละ โดยที่นางนั้นก็ยังไม่รู้เลย ว่าชายที่ยืนตรงหน้าผู้นี้ คือผู้ที่นางชื่นชมและเลื่อมใสนั่นเอง องค์ชายในตอนนั้นเป็นห่วงความปลอดภัยจึงได้ตำหนิแม่นางน้อย แล้วพาแม่นางน้อยกลับไปส่งยังที่พัก”พ่อครูพูดแล้วหยุดยิ้ม
“หนูว่า เริ่มแปลกๆละ” เนยกรอบบอกออกมาอย่างเดาได้ว่า อาจจะมีความรักเกิดขึ้นระหว่างแม่นางน้อย และองค์ชาย
ฟ้ามณีนั่งฟังอย่างไม่มีอาการใดๆ แม้แต่ตกใจ แปลกใจ ก็ไม่มี
“เริ่มได้เค้าลางแห่งความรักแล้ว อุ้ย ขอโทษครับพี่ธนัส” น้ำมนต์บอกออกมาตามประสา แต่มานึกได้ ว่าแฟนของเพื่อนรักนั่งอยู่
“ไม่เป็นไรครับ เรื่องมันผ่ามมาแล้ว พี่โอเค” ธนัส บอกออกมาอย่างไม่ได้รู้สึกถือสาใดๆเลยจริงๆ
“หลังจากนั้นก็มีการไปมาหาสู่ระหว่างแม่นางน้อยหยาดมณีและองค์นคราอยู่เป็นนิจ เรื่องที่นั่งหนูควรรู้ในตอนนี้ ข้าก็เล่าไปหมดแล้ว ข้าเล่าได้เท่านี้แหละ” พ่อครูบอกออกมากับทุกคน
“โถ่ กำลังสนุกเลยจ๊ะพ่อครู”เนยกรอบบอกออกมาอย่างลุ้นตาม
“ผ่านมา 1 คืน องค์นคราอนุญาตให้เล่าเท่านี้หรือจ๊ะพ่อครู” ฟ้ามณีถามออกมาแล้วยิ้มที่มุมปาก
“จะว่าอย่างนั้นก็ได้นั่งหนูเอ้ย”พ่อครูตอบกลับออกมาอย่างใจดี
“ต่ออีกสักหน่อยไม่ได้เหรอจ๊ะพ่อครู” เนยกรอบต่อรอง อีกครั้ง อย่างอยากรู้
“มันไม่ได้นะสิ ที่ข้าเล่ามานี่ก็ตามที่ได้รับอนุญาตนั้นแหละ” พ่อครูบอกออกมาตามตรง
“มันก็อดที่จะอยากรู้ต่อไม่ได้นะครับ เล่าแบบนี้ มันก็ค้างๆคาๆ แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ท่านไม่อนุญาต เราก็ทำเกินนั้นไม่ได้”ธนัส บอกออกมาอย่างเข้าใจ
“แต่เรื่องของเรา ยังต้องไปขออนุญาตคนอื่น ฟ้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน” ฟ้ามณีบอกออกมาอย่างไม่เข้าใจ
“เอาน่า น้องฟ้า ท่านคงมีเหตุผลของท่านนะครับ อย่าอารมณ์เสียไปเลย” ธนัสบอกออกมาอย่างเข้าใจองค์นครา
“ยังดีที่พ่อหนุ่มเข้าใจ” พ่อครูบอกออกมาแล้วหัวเราะเบาๆ อย่างชอบใจ
- ผู้เขียน
