บทที่ 25 ไม่ต้องทำอะไร
1008 คำ
เช้า
“ตื่นได้แล้ว ไปดูหมอกกัน” ธนัสที่ตื่นมาตั้งแต่ตีสี่ครึ่ง มารอดูหมอก เมื่อเห็นว่ามีหมอกแล้ว จึงมาปลุกแฟนสาว
ฟ้ามณีดีดตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วรีบวิ่งไปเปิดม่านประตูดู
“หมอก พี่รอแป๊ปนึง ฟ้าขอล้างหน้าแปรงฟันก่อน” ว่าแล้วฟ้ามณีก็รีบวิ่งพรวดเข้าห้องน้ำ
“หูยยย สวยจังเลย” ตอนนี้ฟ้ามณีและธนัสออกมาดูหมอกหน้าห้อง พร้อมสูดอากาศที่แสนจะสดชื่นเข้าเต็มปอด
“ห่มผ้าเช็ดตัวไว้เลย” ธนัสบอกออกมาเสียงเข้ม ให้ฟ้ามณีเอาผ้าลุมที่ตัวเพราะเธอยังอยู่ในชุดนอนอยู่
“สวยอ่า อากาศก็ดี” ฟ้ามณีบอกออกมาแล้วยิ้มอย่างชอบใจในบรรยากาศตรงหน้า
“ชอบไหมครับ”
“ชอบมากๆคะ ขอบคุณนะคะ ที่พาฟ้ามาเที่ยว”
“ยินดีมากๆครับเจ้าตัวแสบ”
“ตอนเช้าเราไปกินข้าวที่ไหนกันดีคะ” ฟ้ามณีถามออกมาเมื่อเธอเริ่มรู้สึกหิวหน่อยๆ
“ราคาที่พักรวมอาหารเช้าครับ เดี๋ยวเราอาบน้ำแล้วเก็บของไปกินกันด้านบน”
“อ๋อ ดีเนอะ”
“ครับ”
“พี่ธนัสดูสิ เริ่มมีแสงเยอะขึ้น พร้อมกับหมอก มันก็สวยไปอีกแบบนะคะ” ปากของฟ้ามณีก็พูดกับแฟนหนุ่ม แต่ทว่าเธอไม่ละสายตาจากหมอกตรงหน้าของเธอเลย จนธนัสอดไม่ได้ที่จะยกมือถือ มาเก็บภาพของแฟนสาวจากทางด้านข้าง
“โอ๊ะ ถ่ายรูป ฟ้าสวยหรือเปล่า ไม่บอกกันก่อนเลย”ฟ้ามณีบอกออกมายิ้มๆ
“สวยแล้ว สวยมากๆเลย” ธนัสบอกออกมาแล้วยกมือลูบหัวแฟนสาวอย่างเอ็นดู
“โชคดีมากที่วันนี้เราเจอหมอก สวยสมคำร่ำลือเลยค่ะ”
“ใช่โชคดีมากๆ อาจจะเป็นเพราะอากาศเย็นแล้วฝนก็ตกเมื่อคืนกลางดึกด้วยมั้งครับ น้องฟ้าก็เลยได้ชมหมอกสวยๆ”
“ไปเก็บของอาบน้ำไปกินข้าวเช้ากันเถอะฟ้าเริ่มหิวแล้ว”
อาหารเช้า
“อาหารที่นี่หลากหลายเหมือนกันนะเนี่ย เป็นแบบบุฟเฟ่ต์ด้วย นึกว่าจะได้คนละชุด”ฟ้ามณีบอกออกมาเมื่อธนัสถืออาหารมาให้เธอแทบจะไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องลุกไปตักเอง อยากได้อะไร คือชี้นิ้วบอกเท่านั้น พี่ก็รีบเอามาเสริฟเธอทุกอย่างเลย
“น้องฟ้าเอาอะไรอีกไมครับ”
“พอก่อนค่ะ เดี๋ยวกินไม่หมด”
“หืม น้ำส้มเขาอร่อยดีนะคะ พี่ธนัสลองชิมสิ” ฟ้ามณีว่าแล้วก็ส่งแก้วของเธอให้พี่ชิม เพราะธนัสเอามาเพียงแก้วเดียวสำหรับเธอ
“อืม อร่อยครับ” ธนัสชิมอย่างไม่ขัดใจแฟนแล้ว แล้วบอกออกมา
“ รสชาดอาหาร อร่อยทุกอย่างเลยนะคะ”
“เป็นไง ถ้าให้มาอีก มาไหม” ธนัสแซวออกมา
“อืม มาคะ ฟ้าจะมองข้ามเรื่องความชันของทางลงไปนะคะ”
“ถ้าอยากมาบอกพี่ได้ตลอดนะ พี่พร้อมพามาตลอด”
“ได้เลยค๊า”
“อย่าลืมกินนมนะ พี่เอามาให้”
ฟ้ามณีพยักหน้าให้แฟนหนุ่มแทนคำตอบ เพราะตอนนี้อาหารเต็มปากของเธอเลย
“โห้ยย อิ่มมากอ่า” ฟ้ามณีบอกออกมาเมื่อเธอและพี่เช็คเอ้าท์ และขึ้นมาบนรถเรียบร้อย
“อิ่มขนาดนั้นเลย” ธนัสแซวแล้วเคลื่อนรถออก
“ขนาดนั้นเลยค่ะ ดูพี่ขนอาหารมาสิ อย่างกะขุนหมู” ฟ้ามณีบ่นออกมาแล้วหัวเราะ
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ดูพูดเข้า”
“ก็จริงอ่ะ พี่เอาของมาให้ฟ้าเยอะมาก นมเอย ขนมปังปิงเอย น้ำส้มเอย น้ำเปล่าเอย ซีเรียลเอย ข้าวต้มเอย ขนมเค้กเอย ไส้กรอกเอย ไข่ดาวเอย กับข้าวเอย สปาเก็ตตี้เอย จะไม่ให้บอกว่าเยอะได้ไงคะ” ฟ้ามณีสาธยายออกมาจนธนัสหัวเราะ
“ตอนตักไม่คิดว่าเยอะ พอมาฟังน้องฟ้าบอก มันเยอะจริงๆนะเนี่ย”ธนัสบอกออกมาแล้วยังคงหัวเราะต่อ
“ใช่ไหมละ เยอะมาก แต่ว่ามันอร่อยทุกอย่างเลยนะคะ” ฟ้ามณีบอกออกมาแล้วหันไปยิ้มให้พี่
“เด็กกำลังโต กินไปเถอะ”
“โอ้ย โตไปกว่านี้ไม่ได้แล้วนะคะ”
“ยังง่วงอยู่หรือเปล่าครับ”
“นิดนึงคะ แต่ไม่มาก”
“น้องฟ้านอนหลับได้เลยนะ ถึงวัดเดี๋ยวพี่ปลุก”
“ไม่เป็นไรคะ เดี๋ยวฟ้านั่งคุยเป็นเพื่อนพี่ดีกว่า”
“อย่างงั้นก็ได้ครับ ”ธนัสไม่ขัดใจแฟนสาว เขาเองขับรถไปเรื่อยๆ แต่ทว่าฟ้ามณีเงียบไปจนเขาแปลกใจ ธนัสจึงหันมองเบาะข้างๆ
“อ่าว แล้วกัน บอกจะนั่งคุยเป็นเพื่อน หลับแล้ว เจ้าตัวแสบ” ธนัสบอกออกมาอย่างเอ็นดูแฟนสาว ที่พูดเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะนั่งคุยเป็นเพื่อน แต่ทว่าผ่านไปเพียงไม่นาน เธอก็หลับปุ๋ยแล้ว ธนัสยังคงขับรถไปเรื่อยๆอย่างระมัดระวัง ไม่ให้รถสะเทือนมาก เพราะกลัวว่าฟ้ามณีจะตื่น
ผ่านมาสักพัก ก็มาถึงวัดพุตเคียน มีรถของนักท่องเที่ยวเข้ามามากมาย มีของขายเรียงรายหน้าทางเข้า ธนัสค่อยๆเลี้ยวรถเข้าไปจอดยังลานจอดรถของทางวัด เนื่องจากมีนักท่องเที่ยวมาเป็นจำนวนมาก จึงทำให้การจอดรถล่าช้าและต้องระมัดระวังมากพอสมควร
“น้องฟ้าครับ น้องฟ้า” ธนัสแตะตัวแฟนสาวเบาๆ เมื่อจอดรถเรียบร้อย
“ถึงแล้วครับ” ฟ้ามณีลืมตามองแฟนหนุ่ม แล้วเธอกระพริบตาถี่ๆไล่ความง่วง ก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
“แล้วกัน ฟ้าว่าจะนั่งคุยเป็นเพื่อน ดันมาหลับให้พี่ปลุก”
“ไม่เป็นไรครับ ถึงแล้วเข้าไปข้างในกัน”
“ค่ะ แต่ว่าฟ้าอยากเข้าห้องน้ำก่อน”
“ได้ครับเดี๋ยวพี่พาไป”
ว่าแล้วคนทั้งคู่ก็ลงจากรถ มุ่งหน้าตรงไปยังห้องน้ำ ตามความประสงค์ของฟ้ามณี
- ผู้เขียน
