จำได้ทุกท่าของเรา
1036 คำ
ตอนที่ 4
จำได้ทุกท่าของเรา
"คุณสาม!!"
ทอปัด กำมือเข้าหากันแน่น ใบหน้าสวยแดงก่ำเมื่อได้ฟังถ้อยคำหยาบโลนของเขา
"ครับ"
ใบหน้าหล่อเหลามองด้วยสายตายียวน "ตกลงจะเรียกคุณ? ไม่เรียกเฮียแล้วใช่ไหม?"
"คุณสามก็รู้ดีว่าคืนนั้นระหว่างเราไม่มีอะไรเกิดขึ้น"
น้ำเสียงของเธอสั่นระริก ยิ่งสบตากับดวงตาสีดำเข้มที่พราวระยับอย่างมีเลศนัย และเหมือนอีกฝ่ายจะยิ่งตีสีหน้าแพรวพราวยิ่งกว่าเดิม เมื่อเห็นท่าทางของเธอ
"ปัดแน่ใจเหรอว่าไม่มี?"
เสียงกระซิบทุ้มต่ำชิดริมหู หัวใจของทอปัดเต้นตึกตักคล้ายจะทะลุออกมานอกอก "ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ด้วยกันสองต่อสองทั้งคืน แล้วตื่นขึ้นมาด้วยสภาพเปลือยเปล่า จะต้องให้บอกไหมว่าเราทำกันท่าไหนบ้าง เดี๋ยวเฮียบอกให้ได้นะ เพราะเฮียจำได้ทุกท่าเลย!"
"คุณสาม!! อย่าคุกคามปัดค่ะ"
แม้จะเถียงเขาจนคอเป็นเอ็น แต่ทอปัดก็เริ่มไม่แน่ใจเหมือนกัน แม้เธอจะตระหนักได้ดีว่าค่ำคืนนั้นระหว่างเขากับเธอไม่มีการรุกล้ำภายใน ในระหว่างที่เธอไม่ได้สติ
คืนนั้นที่เมืองหนานกิง....
"นอกจากจะฟันพี่แล้วทิ้ง ยังหนีมาหมั้นอีก พี่ต้องทำยังไงกับเราดี?"
"คุณสาม อย่าทำให้เรื่องราวมันยุ่งยากไปมากกว่านี้เลยค่ะ คุณสามเองก็มีแฟนอยู่แล้วนี่คะ?"
ทำไมเธอจะไม่ทราบว่าหนุ่มโสดที่แสนแพรวพราวอย่างเขา ควงคู่อยู่กับ วิกานดา อัศวเทพ ลูกสาวท่านรัฐมนตรีคนนั้น
"แฟนไหน?"
คิ้วหนาของจักรกริชขมวดตีกันยุ่ง
"หึงเฮียหรือไงครับ? เฮียยังไม่มีแฟนนะ และยังไม่ได้หมั้นกับใครด้วย สนใจมาเป็นแฟนเฮียมั้ยล่ะ?"
"ไม่ค่ะ"
ทอปัดตอบโดยไม่ต้องคิด ทำเอาคนใบหน้าหล่อเหลาย่นจมูก หัวใจของเขาคันยุบยิบ ยิ่งเห็นใบหน้าสวยพริ้มเพราที่เชิดขึ้น ดวงตาของ จักรกริช ก็ดำมืดขึ้น
อยากจะขังเธอไว้ไม่ให้ใครเห็น
แต่รู้ว่าทำไม่ได้ ....แม้กระทั่งในคืนนั้น
คนตรงหน้าเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่นอนเปลือยเปล่าบนเตียงกับเขาโดยไม่มีอะไรกัน
แม้มันง่ายมากที่เขาจะใช้เสน่ห์อันแพรวพราวล่อลวงเธอ แต่จักรกริชก็ไม่คิดจะทำ คืนนั้นเขามีข้อตกลงกับเธอบางอย่าง แต่ไม่เคยคิดว่าในอีกไม่กี่สัปดาห์ต่อมา....
เธอจะมาปรากฏตัวพร้อมประกาศสถานะว่ามีคู่หมั้นแล้ว
มอคอปอดอ ....ซะแล้วกู!!!
.
.
"เหนื่อยไหมปัด? เดี๋ยวขากลับพี่ขับรถให้เอง" ตุลย์ เอ่ยบอกคู่หมั้นสาว ทันทีที่ทอปัดเดินมาที่รถ ใบหน้าสวยส่ายปฏิเสธ
"ไม่เหนื่อยค่ะ ขอบคุณพี่ตุลย์มากเลยค่ะที่มารับ แต่คราวหลังไม่ต้องก็ได้นะคะปัดเกรงใจ พี่เองก็งานยุ่งมากอยู่พอแล้ว"
ตุลย์ ทายาทคนกลางของตระกูลหิรัญกุล เป็นรุ่นพี่ที่อายุมากกว่าเธอห้าปี ใกล้เคียงกับจักรกริชผู้ชายคนนั้น
เขาเป็นทั้งพี่และเพื่อน คนที่เธอสนิทมาเนิ่นนานตั้งแต่สมัยที่ไปเรียนที่หนานกิงด้วยกัน เธอไม่มีญาติสนิทที่นั่น พี่น้องคนอื่นที่เป็นทายาทเจ้าสัวฮ้ง ล้วนนิยมไปเรียนที่อังกฤษและอเมริกา
แต่ทอปัดเลือกที่จะไปเรียนหนานกิงประเทศจีน ด้วยเธอสนใจอารยธรรมและผูกพันกับที่นั่น เมื่อบอกกับเจ้าสัวฮ้งผู้เป็นพ่อ ก็ได้รับการตอบรับเห็นดีงามด้วยเป็นอย่างยิ่ง
ทอปัดไปเรียนที่นั่นหกปี ช่วงปีสองปีแรกของเธอและเป็นปีท้ายๆของพี่ตุลย์ เธอคุ้นเคยกับรุ่นพี่จนกระทั่งเขาเรียนจบและกลับมาเมืองไทยก่อน เมื่อเจ้าสัวฮ้งผู้เป็นพ่อได้คุยเกี่ยวกับการหมั้นหมายเพื่อแลกกับเงื่อนไขบางอย่าง ทำให้ทอปัดตอบตกลงอย่างง่ายดาย
ถึงยังไง ตุลย์ หิรัญกุล ก็ยังเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดกว่าคนอื่นๆ ในตอนนี้ และทอปัดไม่ต้องการจะโยนความกดดันของตัวเองไปให้ใคร
"ถึงจะยุ่งยังไง พี่ก็ต้องปลีกเวลามาหาปัดให้ได้หรอกน่า ขึ้นรถเถอะเดี๋ยวไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน"
.
.
"ขอบใจมากนะสาม งานนี้ถือว่าเราประสบความสำเร็จในการแตกไลน์ธุรกิจ ต่อไปในส่วนของร้านอาหารและผับในเครือโชติพิทักษ์คงต้องเป็นสามดูแลบริหารจัดการทั้งหมด"
ประโยคของ จักรวาล พี่ชายคนโตเหมือนจะไม่ได้เข้าหูอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย ร่างหนาที่นั่งบนเก้าอี้ริมกระจกมองทอดสายตาไปด้านนอก ยังท้ายรถ BMW สีขาว ที่เคลื่อนออกจากบริษัทสู่ถนนใหญ่จนลับตา
"ครับ"
"รู้จักกับปัดแล้วใช่ไหม?"
จักรวาลเอ่ยถามน้องชาย เมื่อรู้ว่าตอนนี้ช่อลดาได้พาทอปัดน้องสาวมาทำงานในส่วนของซีดี "อ้อเฮียลืมไป! ว่าได้เจอกันตอนไปดีลกับลูกค้าที่หนานกิงแล้วนี่นา"
เมื่อสี่เดือนที่แล้ว จักรกริช ได้ไปดีลกับลูกค้ารายใหญ่ที่หนานกิง และทางช่อลดาได้ไหว้วานให้ทอปัดน้องสาวที่พักอยู่ที่นั่นซึ่งกำลังจะเตรียมกลับไทย ช่วยอยู่ดูแลและประสานงานให้กับน้องชายเขาด้วย
เป็นครั้งแรกที่จักรกริชได้พบกับเธอ
ทอปัด เศวตสิริ
ผู้หญิงเรือนร่างบอบบางที่สูงราวหนึ่งร้อยหกสิบเซ็นติเมตร และมีกลิ่นกายที่หอมละมุนเหมือนดอกกุหลาบอ่อนๆ ยามบ่ายในสวนหลังบ้าน
รอยยิ้มของเธอสว่างสดใส จนนัยน์ตาของเขาพร่ามัว
ไม่ใช่ว่าชีวิตนี้ไม่เคยเจอะเจอผู้หญิงสวย จักรกริชเห็นและสัมผัสมาจนชาชิน
แต่ยังไม่เคยเจอผู้หญิงที่มีเสน่ห์และตรึงใจ ราวกับโดนต้องมนต์สะกดเช่นนี้มาก่อนเลย
แบบนี้เขาเรียกว่า "รักแรกพบ" ใช่ไหมมั้ยนะ?.....
***********
- ผู้เขียน
