บทพิเศษ 3
ดอกไม้ไฟ?
หลังจากหัวใจกลับมาเต้นเป็นจังหวะปกติ
“งานเทศกาลยังจบแค่การแสดงเชิดสิงโตหรอกนะ!”
พอบอกอย่างนั้น หรงหรานก็ชวนสามีเล่นดอกไม้
“อืม”
เหล่ยเซินกลับมาเป็นเหล่ยเซินคนเดิม หรงหรานอดไม่ได้ที่จะนิ่วหน้า
“ท่านยิ้มแล้วดูดีออก เหตุใดไม่ยิ้มต่อเล่า”
“...”
ครั้งนี้ เหล่ยเซินเงียบ ไม่พูดอะไร
ทั้งสองเดินหาสถานที่เงียบสงบไร้ผู้คนเพื่อเล่นดอกไม้ไฟที่เพิ่งซื้อมา
แม้ตลอดมาเหล่ยเซินอาศัยในหมู่บ้านที่ใต้หุบเขา แต่เมืองเล่อฉางก็เป็นสถานที่ที่ชายหนุ่มเดินทางเข้าออกบ่อยเช่นกัน เนื่องจากนำสมุนไพรและหนังสัตว์มาขาย
คืนนี้ดวงจันทร์เต็มดวง สว่างสดใส เมื่อเหล่ยเซินหยุดฝีเท้า หรงหรานก็ถามทันทีว่า “ตรงนี้หรือ”
เขาพยักหน้าตอบ “อืม”
ทั้งสองเล่นดอกไม้กันอย่างสนุกสนาน ราวกับย้อยวัยไปในวันวาน
“สวยงามยิ่งนัก”
นางพึมพำ มองดอกไม้ไฟที่แตกกระจายบนท้องฟ้า
ทว่า...
“เจ้างดงามกว่า” เหล่
