บทที่22เลี้ยงอิงฟ้า
วันนี้แก้มใสมาที่บ้านเพื่อนแต่เช้า อีกเดือนเดียวก็จะเข้าสู่ฤดูเก็บเกี่ยวแล้ว เมื่อวานเพื่อนโทรหาให้ช่วยมาเลี้ยงหลาน หลังจากที่จอดจักรยานไว้ที่ใต้ต้นไม้ หญิงสาวสะพายกระเป๋าผ้าเดินมาตามคันนา
“สวัสดีจ้ะยายหอม สวัสดีอิงฟ้าหลานน้าแก้ม” ความจริงอิงฟ้าต้องเรียกว่าป้า แต่แก้มใสบอกว่าขอเป็นน้าละกัน ยายหอมนั่งบนแคร่กับเหลนสาว
“ไหว้พระเถอะแก้ม มาเช้าขนาดนี้กินอะไรมาหรือยัง” ยายหอมเห็นแก้มใสมาตั้งแต่เด็ก ที่ผ่านมาได้เธอคนนี้มาเยี่ยมหลานสาวและเหลนสาวบ่อยๆ ทำให้ชีวิตสองแม่ลูกไม่เคยเงียบเหงา ทุกเย็นแม่แก้วและพ่อทิดจะมาเยี่ยมหลานสาวด้วย แล้วแก้มใสเป็นคนสร้างสีสันให้สองแม่ลูกไม่น้อย
“แก้มกินมาแล้วจ้ะยาย แล้วปลายอยู่ไหนจ๊ะ” ฉันมาถึงไม่เห็นเพื่อร “เพิ่งอาบน้ำเสร็จ แต่งตัวอยู่บนห้องนะ” จากนั้นมือน้อยๆ กำเสื้อฉันไว้ “อึก อึก อึน อึ้ง” อิงฟ้าพูดว่า “แก้ม แก้ม มานั่งนี่” แต่เสียงที่ออกม
