"อื้ม....นอนลง" เขาออกคำสั่ง
"อื้ม...ดูดเบาๆ แล้วคุณไม่เจ็บแผลหรอคะ?" โคลินดูดดื่มยอดบัวตูมราวเด็กน้อยดูดนมมารดา เขาทำเช่นนั้นอยู่เนิ่นนานเสียจนร่างบางบิดเร่าเรือนกายไปมาด้วยความรู้สึกวาบหวาม
"อื้ม...โคลิน พอแล้วค่ะ" เขาตัดใจถอนริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้าและถูไล้ปลายจมูกโด่งขึ้นมาบนลำคอระหง
"ฉันถามว่าคุณไม่เจ็บแผลแล้วหรอ?"
"เจ็บสิ แต่ฉันไม่ได้จะเป็นคนทำซะหน่อย ฉันจะให้เธอเป็นคนทำ"
"คะ? ทำอะไรคะ" โคลินทิ้งตัวนอนลงบนที่นอน เขารั้งร่างบางมาโอบกอดไว้ ทำให้ใบหน้าของคาเทียร์แนบชิดกับแผงอกแกร่งของมาเฟียหนุ่ม
จากนั้นเธอจึงหยัดกายขึ้นไปคร่อมร่างสูงกำยำของเขาไว้ มือเรียวแตะสัมผัสรอบผ้าปิดแผลแผ่วเบา และค่อยๆโน้มใบหน้าลงมาจูบสัมผัสแผงอกกำยำ
"อื้ม..." โคลินรับรู้ได้ถึงสัมผัสพิเศษบางอย่างผ่านจูบแผ่วเบาที่คาเทียร์มอบให้ เขารู้สึกพิเศษเพราะไม่เคยได้รับสัมผัสเช่นนี้จากผู้หญิงคนไหนมาก่อน อาจเป็นเพราะ
