Chapter.24 อะไร ? ยังไง?

1882 คำ

"เรียบร้อยแล้วค่ะ" "ขอบคุณค่ะ " ฉันหยิบใบเสร็จค่าใช้จ่ายและถุงยาของก่อนที่จะเดินตรงไปหาคนที่นั่งหน้าบูดเป็นตูดไม่สบอารมณ์เพราะโดนลากมาโรงพยาบาล หัวปูดแตกแยะแบบนั้นใครปล่อยให้หายเองกัน ไม่เย็บปากแผลให้ปิดเดี๋ยวก็ติดเชื้อแผลเน่าพอดี ดื้อเป็นเด็กๆไปได้คิดว่าตัวเองเป็นยอดมนุษย์หรือไง "กลับบ้านกัน เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว " "หมอเป็นตุ๊ดอะแสบ เนี่ยยังขนลุกไม่หายเลย" "ผิดหวังอะดิ " "เย็บแผลที่ไหนเขาให้ถอดเสื้อวะ " ก็ที่นี่ไงเฮีย หวังไว้เยอะละสิว่าต้องเป็นพยาบาลสวยๆหรือไม่ก็หมอน่ารักๆ "ต้องมาล้างแผลทุกวันด้วยนะเฮีย หมอสั่ง" เห็นหน้าเฮียตอนนี้แล้วอดขำไม่ได้ นั่นแหละเวรกรรมทำกับคนอื่นไว้เยอะ โดยเฉพาะฉัน แม่อี๊ดน่าจะฟาดให้เลือดอาบไปเลย แต่แค่นี้ก็น่าสงสารมากแล้ว ยอมอดทนขับรถมาจากเมืองกาญโดยไม่ยอมบอกฉันว่าโดนอะไรมาบ้าง ทายาก่อนก็ไม่ได้ทา คงปวดน่าดู "ไม่ ก่อนกลับแวะซื้ออุปกรณ์ทำแผลด้วย "

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม