บทที่ 27
ชีวิตนั้นไม่แน่นอน
เมื่อจิ่นเซี่ยเข้ามา ทุกอย่างก็จบลงแล้ว
แต่ถึงอย่างนั้น ระหว่างที่กำลังมัดโจรทั้งสาม จอมยุทธ์หนุ่มจิ่นเซี่ยยังคงมองชุนกับลู่ซินฟางด้วยแววตาประหลาดใจปนสงสัย
เขากับชุนช่วยกันจับคนร้ายส่งให้กับศาลาการประจำเมืองเล่ออัน
โจรทั้งสามได้รับโทษตามกฎหมาย ตอนนี้ถูกขังในคุก โจรคนหนึ่งเกาะกรงขัง วิงวอนกับลู่ซินฟาง ทั้งยังสารภาพออกมาทั้งหมด
“เถ้าแก่เนี้ยลู่…เจียงลิ่วเป็นคนบงการ นางข่มขู่ข้า ท่านช่วยปล่อยข้าไปเถอะ อย่าเอาผิดข้าถึงตายเลย”
ลู่ซินฟางมองโจรคนนั้นด้วยสายตาที่บอกว่า ‘ไม่ผิดจากที่คาด’ นางเองก็คิดว่าต้องเป็นฝีมือของเจียงลิ่ว
ว่าก็ว่าเถอะ เหตุการณ์นี้จะไม่เกิดหากกงเยียนซูไม่คอยชักจูงอยู่เบื้องหลัง เรื่องในครั้งนี้กงเยียนซูมีส่วนเอี่ยวเต็มๆ
ทว่า คืนนี้นางเหนื่อยแล้ว ไม่อยากเจรจากับใคร ไม่อยากคิดอะไรให้ยุ่งยาก อยากรีบกลับไปหาลูกๆ ด้วยเหตุนี้เอง ตอนที่กงเยีย
