“เป็นยังไงบ้างครับ”
ถิระเอ่ยถามขึ้นทันทีที่ชลธีเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ
“เจ้าของบ้านบอกว่ามีคนมาดูหลายคนแล้วเหมือนกัน แต่ยังตกลงราคาค่าเช่าไม่ได้ ค่าเช่าแพงเอาเรื่องอยู่ เดือนละหมื่นสองแน่ะ ไม่รวมน้ำไฟ แต่ค่าส่วนกลางของหมู่บ้านเขาออกให้ ถ้าผมสนใจจะดูภายในบ้านจริง ๆ อาทิตย์หน้าเขาถึงจะมาเปิดบ้านให้ดูได้เพราะอาทิตย์นี้เขาไปกรุงเทพฯ น่ะ” ชลธีถอนหายใจด้วยความเสียดาย เพราะอุตส่าห์อยู่หน้าบ้านแล้วแท้ ๆ
“เขาบอกไหมครับว่าในบ้านมีเครื่องอำนวยความสะดวกอะไรให้บ้าง”
ถิระมองบ้านสองชั้นที่มีพื้นที่รอบบ้านเป็นสนามหญ้าเล็ก ๆ กับต้นไม้หรอมแหรม ในป้ายประกาศเขียนไว้ว่าห้าสิบตารางวา สามห้องนอน สองห้องน้ำ หนึ่งห้องรับแขก และหนึ่งห้องครัว ดูภายนอกแล้วกว้างขวางไม่น้อย แต่ไม่รู้ว่าในบ้านจะเป็นอย่างไรบ้าง
“เจ้าของเขาบอกว่าก็มีเฟอร์ให้ครบครับ มีแอร์ให้สามตัว ครัวเป็นเตาไฟฟ้า มีเครื่องซักผ้าอบผ้าให้ คือผมหิ้วกระ
