ครีม ชลธารเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา ซึ่งปกติร้อยวันพันปีแทบไม่เคยโทรศัพท์มาคุยกับน้องชายอย่างเขาถ้าไม่มีเรื่องจำเป็น หรือเรื่องคอขาดบาดตายจริง ๆ เพราะโดยส่วนใหญ่ก็คุยกันทางไลน์มากกว่า ดังนั้นตอนที่เขาเห็นว่าเป็นเธอโทร. เข้ามาจึงกดรับสายทันทีเพราะคิดว่าที่บ้านน่าจะกำลังมีเรื่องอะไรบางอย่าง
“คราม...พ่อเสียแล้วนะ” น้ำเสียงสั่นพร่าของพี่สาว ทำให้เขาคิดว่าตนหูฝาดไป จึงเอ่ยถามย้ำไปอีกครั้ง
“ว่าไงนะ! พูดใหม่ดิ๊ ใครเสียนะครีม”
“พ่อเสียแล้ว เมื่อเที่ยงที่ผ่านมานี่เอง หัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน”
ชลธารตอบกลั้วสะอื้น ขณะที่คนฟังอย่างเขาราวกับหูอื้อไปชั่วขณะ เพราะบิดาของเขาอายุยังไม่ถึงเจ็ดสิบปี แต่จัดว่าเป็นคนแก่ที่แข็งแรงคนหนึ่งเพราะสุราไม่ดื่ม บุหรี่ไม่แตะ ตรวจสุขภาพทุกปีก็ไม่เคยมีปัญหาอะไร เป็นมารดาเขาเสียอีกที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง ทั้งที่กินแต่อาหารชีวจิต
“เกิด...เกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ ๆ พ่อก็...” เข
