ตอนที่ 9 รับผิดชอบความรู้สึก
1972 คำ
รถที่ขับเคลื่อนด้วยความเร็วชะลอลงเมื่อตีไฟเลี้ยวเข้ามายังคอนโดหรูที่ฉันเคยมาเพียงไม่กี่ครั้ง ก็เวลาที่เฮียจ้างให้มาทำความสะอาดนั่นแหละ เพราะเขาเป็นคนที่หวงพื้นที่ส่วนตัวมาก ปกติก็จะมีแม่บ้านจากบ้านของเขามาทำให้
ฉันนั่งกระพริบตาปริบๆ และมือกำที่สายเบลล์แน่นอย่างไม่ยอมปล่อย ในขณะที่เฮียปลดสายและเตรียมตัวที่จะลงจากรถแล้ว สายตาคมดุ มองมาที่ฉันนิ่งจนต้องปล่อยมือเพราะยังไงก็สู้แรงกดดันจากเฮียไม่ได้
ปึง
เมื่อลงมาจการถแล้ว เฮียที่เดินนำหน้าไปแต่ฉันกลับหมุนตัวและเดินย้อนกลับมาทางออก เพราะถ้าเฮียไม่ไปส่ง ฉันก็จะกลับเองเฮียคงเหนื่อย ฉันกลับเองได้สบายมาก
“จะไปไหน”
“กลับบ้านไงคะ ไม่ต้องเป็นห่วงเลยค่าไลลากลับเองได้”
“ที่พูดไป ไม่เข้าใจ?”
“ไลลาต้องเข้าใจอะไรหรอคะ อ๋อ ที่เฮียบอกว่าอารมณ์ไม่ดีแล้วคนที่ต้องรับผิดชอบคือไลลา นี่ไงคะไลลาก็กำลังจะกลับบ้านไม่รบกวนเฮียแล้ว”
“ฟู่ววว”
ร่างสูงยกมือขึ้นเสยผมที่ลงมาปรกก่อนจะยืนท้าวเอวและถอนหายใจออกมาเหมือนเอือมระอาอะไรซักอย่างและเดินเร็วๆ มาประชิดตัวฉันและจับมือให้เดินตามเขาเข้าไปด้านใน
ทำไมวันนี้เฮียทำตัวแปลกๆ นะ ฉันไม่ได้คิดไปเองแน่ๆ ในแววตาสีรัตติกาลนั้นเหมือนกำลังคิดและเก็บซ่อนอะไรไว้ตลอดเวลาแรงที่จับข้อมือก็บีบแน่นและลากฉันเดินตามเข้าไปด้วย ขายาวก้าวปกติแต่ฉันนี่สิที่ต้องแทบจะวิ่งตามเขา
ติ๊ด ครืนน
เมื่อเข้ามาในห้องเฮียก็วางกุญแจรถ กระเป๋าตังค์และโทรศัพท์ที่โต๊ะกระจกหน้าโซฟา ก่อนที่จะถอดเสื้อยืดสีดำที่เฮียสวมใส่อยู่ออกทันที จนฉันต้องรีบหันหลังให้กับเขา
ลืมไปหรือไง ว่าในห้องนี้มีฉันด้วยจะมาอวดหุ่นอะไรตอนนี้ ถึงแม้ว่ารูปร่างของเขามันจะดีมากๆ ก็เถอะ ฉันยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองอีกชั้นและสัมผัสได้ถึงใบหน้าที่มีไอร้อนออกมา
“หันมา”
“มะไม่ค่ะ ถ้าเฮียจะอาบน้ำก็เข้าไปอาบได้เลยค่ะ”
“บอกให้หันมา เฮียเป็นคนถอดยังไม่อายเลยเราจะอายทำไม”
“ไลลาไม่ได้หน้าด้านเหมือนเฮียนี่”
“ด่าเฮียหรอ”
ฉันเม้มปากทันทีที่ลืมตัวว่าเขาออกไปแบบนั้น ก็ใครใช้ให้มาแกล้งกันแบบนี้ล่ะ แต่แล้วสติที่ใช้ประคองตัวก็แตกกระเจิงเมื่อร่างสูงที่เปือยท่อนบนเดินเข้ามาประชิดตัวฉันจากทางด้านหลังจนแผ่นหลังเล็กรู้สึกได้ถึงความร้อนจากตัวของเขา
“อึก”
“ใครบอกว่าเฮียจะอาบน้ำ”
“...”
สวบ
“เราจะรับผิดชอบความรู้สึกที่ตีกันวุ่นวายในหัวของเฮียได้หรือยัง”
ฉันก้มมองแขนแกร่งที่สอดเข้ามากอดรั้งที่เอวของตัวเอง และใบหน้าหล่อเหลาที่เกยอยู่บนไหล่เล็กของฉันและพ่นลมหายใจร้อนๆ รินรดใบหูเล็กทุกครั้งที่ขยับปากพูด ไม่ได้แบบนี้อันตรายเกินไป
หมับ
“ปะปล่อยไลลาค่ะ อย่าทำแบบนี้มันไม่ดีนะคะ”
“อะไรที่ไม่ดี เพราะเป็นเฮียมันถึงไม่ดีต้องเป็นคนอื่นใช่ไหม”
“เฮียพูดอะไร ปล่อยค่ะ”
เมื่อเขาเริ่มพูดไม่รู้เรื่องและสัญญาณเตือนภัยที่กระพริบเตือนถี่ขึ้น ทำให้ฉันพยายามแกะมือที่กอดเอวของตัวเองออก แต่ยิ่งแกะเขาก็ยิ่งกอดฉันแน่นมากขึ้นจนคนที่มีความอดทนน้อยแบบเขา หมุนตัวฉันกลับไปหาและยกฉันขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทรงกลมที่วางอยู่หน้าประตู
พรึบ
“อื้อออ”
ริมฝีปากร้อนประกบจูบที่ริมฝีปากเล็กของฉันทันทีโดยไม่ให้ทันได้เอ่ยปากห้ามหรือพูดอะไรไปมากกว่านี้ พร้อมทั้งแทรกตัวเข้ามาในหว่างขาเรียวขาวของฉันจนไม่สามารถขยับตัวหนีไปทางไหนได้ หรือจะพูดให้ถูกก็คือฉันสู้แรงของเขาไม่ไหว
มือหนากอดรั้งตัวฉันให้แนบชิดกับเขาจนอากาศไม่สามารถแทรกผ่านเข้ามาได้ และมืออีกข้างก็สอดเข้าไปในกลุ่มผมและกดท้ายทอยให้เงยหน้ารับจูบที่แสนจะเอาแต่ใจของเขา
เรียวลิ้นร้ายกาจที่สอดแทรกเข้ามาในโพรงปากหวานไล่ต้อนลิ้นของฉันอย่างช่ำชองไม่ว่าจะพยายามหนีไปทางไหน เขาก็ตามเข้ามาเกี่ยวพันดูดดึงจนฉันต้องยอมแพ้ปล่อยให้เขาตักตวงความหวานตามที่ใจต้องการ ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแต่รู้เพียงแค่ว่าจูบของเขากำลังจะทำให้ฉันดำดิ่งไปตามแรงปรารถนาที่เขานำพา
“เฮียเคยสัญญากับตัวเองว่าจะเป็นพี่ชายที่ดีและดูแลเราไปตลอด”
“...”
“เพราะไลลาของเฮียเปราะบางและขาวสะอาดเกินไป”
“...”
“แต่จะให้เฮียทำยังไง ในเมื่อพี่ชายคนนี้มันเอาแต่คิดถึงริมฝีปากและร่างกายของน้องสาวคนนี้จนไม่มีสติจะทำอะไรเลย”
“เฮีย”
“และเฮียก็ทนไม่ได้ ถ้าเห็นใครมาแตะต้องเรา”
ริมฝีปากร้อนที่ถอนจูบออกไปแต่ยังแนบสนิทคลอเคลียที่พวงแก้มนิ่มของฉันไม่ห่าง ก่อนจะพร่ำประโยคที่ทำให้ฉันรู้สึกร้อนไปทั้งใบหน้า โดยไม่กล้าที่จะสบตาสายตาเป็นประกายที่มองมาด้วยซ้ำ
“เฮียไม่อยากเป็นแค่พี่ชายแล้ว”
“เฮียคะ”
“ไลลารักเฮียหรือเปล่า”
“เฮียดีกับไลลาทุกอย่าง ทำไมถึงจะไม่รักล่ะคะ”
“ไม่ได้หมายถึงพี่ชาย แต่ในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง”
“...”
“ไม่ต้องตอบก็ได้ เฮียจะหาคำตอบเอง”
จุ๊ฟ
ใบหน้าคมคายที่แนบชิดเลื่อนเข้ามาพรมจูบไปตามใบหน้าของฉัน ก่อนจะทาบทับที่ริมฝีปากชมพูระเรื่ออีกครั้ง ริมฝีปากนุ่มหยุ่นขยับจูบซับอย่างอ่อนโยน ก่อนจะค่อยๆ เล็มเลียความหวานจากกลีบปากบางเข้าไปยังภายในโพรงปากเล็กดูดดึงเรียวลิ้นที่ไม่ประสาภายในจนฉันได้แต่เงยหน้าและขยับเอียงตามริมฝีปากของเขา
โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า เสื้อยืดที่ตัวเองสวมใส่อยู่นั้นถูกถอดออกไปตั้งแต่ตอนไหน เฮียถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่งก่อนเลื่อนใบหน้าลงมาจูบซับที่ลำคอขาวซุกไซ้ สร้างความสยิวแปลกใหม่ให้กับฉัน ขบเม้มดูดดึงผิวเนื้อจนฉันต้องหดคอหนีด้วยความเจ็บ ก่อนจะแลบลิ้นเลียไปตามไหปลาร้าสวยและกดจูบย้ำๆ บริเวณหน้าอกอวบอิ่มที่ล้นออกมาจากบราเซียสีหวาน
“อ๊ะ อย่า อื้มม”
เมื่อรู้สึกตัวว่าร่างกายท่อนบนของตัวเองเหลือเพียงแค่บราเซียเท่านั้น ฉันจึงยกมือขึ้นดันไหล่หนาให้ออกห่างแต่คนที่ไวกว่าก็เลื่อนใบหน้าเข้ามาประกบจูบฉันไว้อีกครั้ง ก่อนที่มือเรียวยาวจะอ้อมไปด้านหลังและปลดตะขอบราเซียด้วยมือเดียวอย่างง่ายดาย
ความเย็นเข้ามากระทบผิวกายเพียงเสี้ยววินาทีก่อนจะแทนที่ด้วยความอุ่นร้อนจากฝ่ามือใหญ่ที่เกาะกุมโอบอุ้มก้อนเนื้อนุ่มไว้เต็มสองมือ และนิ้วโป้งทั้งสองข้างก็กำลังเคล้นคลึงที่ยอดอกสีชมพูใสที่ไม่เคยมีใครได้เห็นหรือได้สัมผัส แต่ในตอนนี้คนที่ฉันวางตำแหน่งไว้ให้เป็น พี่ชาย กำลังสัมผัสและกำลังจะครอบครองมัน
Layla end.
Carlos
ผมมองใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้ม เจ้าของริมฝีปากหวานที่ผมกำลังช่วงชิมและตักตวงความหวานจากเธออย่างไม่รู้จักเบื่อ ยิ่งได้จูบยิ่งทำให้เลือดลมในร่างกายและอารมณ์พุ่งขึ้นสูงอย่างไม่อาจจะหักห้ามใจของตัวเองไว้ได้
“อ๊า”
เสียงหวานหลุดครางผะแผ่วออกมาเมื่อผมถอนจูบออก และมองหน้าเธอด้วยสายตาที่หลงใหล ยอมรับเลยครับว่าตอนนี้ผมหลงเธอมากจริงๆ เด็กสาวที่ผมเข้าไปช่วยเหลือวันนั้นและไม่เคยคิดเป็นอย่างอื่น
แต่พอมาวันนี้ ผมกลับมีความต้องการและอยากครอบครองเธอด้วยความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นอย่างน่ากลัว
แพร่บ
“อื้มม”
ผมก้มหน้าลงไปปาดเลียที่หน้าอกอวบอิ่ม ที่วันนั้นได้สัมผัสเพียงแค่นิดเดียวแต่ผมก็รู้ว่ามันใหญ่แค่ไหน ยิ่งมาวันนี้ได้เห็นด้วยตาของตัวเองก็มีแต่คำว่าใหญ่และสวยมากจริงๆ
ผมเลียจนรอบฐานจนน้ำลายใสเปียกชุ่ม ก่อนจะอ้าปากงับความนุ่มหยุ่นนั้นเข้าไปในปาก หวานลิ้นจนไม่อยากจะหยุดเลยแถมเสียงหวานๆ ที่ครางอยู่ไม่ห่างก็ยิ่งกระตุ้นความต้องการของผมให้มันมากขึ้นไปอีก ผมช้อนสายตาขึ้นมองตุ๊กตาของผมที่กัดปากและเงยหน้าครางอย่างเสียวซ่าน ก่อนที่มือของผมจะเลื่อนลงไปปลดกระดุมกางเกงขาสั้นที่เธอสวมใส่ และถอดออกไปอย่างง่ายดาย และถอนริมฝีปากออกจากเต้านมที่ไม่อยากจะห่างเลย
“อ๊ะ เฮียย อื้อออ”
“นิ่งไว้ เด็กดีของเฮีย”
“อ๊า”
ผมปาดลิ้นที่ดอกไม้งามปิดสนิทสีชมพูสวย ที่เพียงแค่ได้มองก็รู้สึก ลำคอแห้งผากจนอยากจะชิมว่ามันจะหวานเหมือนส่วนอื่นของเธอไหม และไวกว่าความคิดก็ปากของผมนี่แหละครับที่มันเกร็งลิ้นสอดแทรกเข้าไปในช่องทางรักปิดสนิทของเธอทันที
เพียงแค่ลิ้นของผมสอดแทรกเข้าไปเพียงนิดเดียว ช่องทางรักภายในก็บีบรัดสิ่งแปลกปลอมจนลิ้นของผมแทบจะขยับไม่ได้ ถ้าเปลี่ยนจากปากเป็นลูกชายของผมมันจะแน่นขนาดไหนกันนะ
“อ๊ะ อ๊า เฮียยพะพอแล้ว อื้ออ”
“...”
มือบางกำขยุ้มที่กลุ่มผมของผมและพยายามจะผลักดันผมออกห่าง แต่เธอก็ยังเป็นเธอที่ไม่กล้าจะทำแรงๆ เพราะกลัวผมจะเจ็บ ยิ่งทำให้ผมได้ใจเพราะรู้ว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่าเธอ
ผมตวัดลิ้นรัวเร็วเพราะต้องการให้เธอปลดปล่อยเตรียมพร้อมก่อนที่จะเจอของจริง และตอนนี้ผมก็ปวดไปทั้งลำเต็มทนแล้ว อยากทำอะไรๆ ให้มากกว่านี้ แต่ก็กลัวว่าเธอจะเจ็บมากเกินไปจึงอยากเล้าโลมให้เธอพร้อมที่สุด จนโพรงอุ่นนุ่มภายในตอดลิ้นของผมถี่รัวมากขึ้นและร่างบางที่แอ่นตัวเข้ามาหา พร้อมทั้งกดหัวของผมจนจมไปกับช่องทางรักของเธอ
“อ๊ะ กรี๊ดดดด”
“แพร่บ”
ผมปาดลิ้นเลียน้ำหวานที่หลั่งรินออกมาเมื่อเธอได้ปลดปล่อยและเสร็จสมทุกหยาดหยด ไลลาของผมหวานไปทั้งตัวเลย
พรึบ
ผมยืดตัวขึ้นเต็มความสูง ก่อนจะสอดแขนเข้าไปใต้ข้อพับของคนที่ตัวอ่อนปวกเปียกไปหมดแล้วขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน และพาเธอเข้ามายังห้องนอนของผมและวางเธอลงอย่างเบามือ บนเตียงนอนนุ่มที่ไม่เคยมีใครได้รับสิทธิ์เข้ามา
ใบหน้าหวานแดงซ่านอย่างน่ารัก จนหัวใจผมกระตุกยิ่งเห็นแบบนี้ผมยิ่งไม่มีทางปล่อยเธอไปให้ผู้ชายคนอื่นมันได้เห็นเธอแบบที่ผมเห็นเด็ดขาด
“เป็นของเฮียนะครับ”
- ผู้เขียน
