ว่าที่น้องสะใภ้
1217 คำ
ตอนที่ 5
ว่าที่น้องสะใภ้
“ถอยออกไปก่อน”
เสียงเข้มเอ่ยขึ้นก่อนที่หน้าหล่อเหลาของ ธีร์ จะเบี่ยงหลบ นั่นทำให้ นิศา สาวไฮโซที่กำลังจรดจูบยังริมผีปากหยักได้รูปอย่างที่เธอเคยทำต้องประหลาดใจเล็กน้อย เพราะปกติเธอกับทายาทคนโตอันตกรกุลก็ทักทายกันแบบนี้เป็นปกติอยู่แล้ว อีกทั้งช่วงนี้ความสัมพันธ์ของเธอและเขาก็ค่อนข้างไปได้ดี เพราะตั้งแต่กลับเมืองไทยก็ไม่เห็นว่า ธีร์ จะมีคู่ควงคนอื่นให้หงุดหงิดใจเหมือนแต่ก่อน
“มีอะไรเหรอเปล่าคะ?”
“ที่นี่โรงแรมในเครือของอนันตกร คนของเตี่ยเพล่นพล่านไปหมด ผมไม่อยากต้องมานั่งตอบคำถามใคร”
ธีร์ ตอบเสียงเอื่อยเฉื่อย ขณะที่สายตาคมจับจ้องตามมินิแวนสีดำที่เคลื่อนออกจนลับตา แล้วแลบลิ้นตัวเองออกมาละเลียดความหวานล้ำที่ได้สัมผัสอีกครั้งเมื่อสักครู่ และเขาไม่ต้องการให้ใครมาทาบทับรสชาตินี้ต่อ
ความนุ่มหยุ่นจากริมผีปากนุ่มและการตอบรับจูบของเขาอย่างกระตือรือของผู้หญิงคนนั้น ทำให้เขาตระหนักได้ว่าเธอยังไม่ลืมเขา แม้วันนี้เธอจะอยู่ในสถานะคู่หมั้นของธาม น้องชายต่างมารดาของเขาก็ตามที
“หึ”
สันกรามของ ธีร์ บดเบียดเข้าหากันจนเป็นสันนูนเด่น รู้สึกสนุกขึ้นมาหลายอย่าง แม้ในใจจะปวดร้าวลึกจนขมปร่า ทว่าเมื่อเห็นสีหน้าแววตาที่ตระหนกของผู้หญิงคนนั้น และยังท่าทางของธามกับศจีเมียรองของเจ้าสัวย้ง ที่อยากจะผูกญาติกับฝั่งวิวัฒน์โรจน์เพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้ตัวเอง ถึงมองจากดาวอังคารก็รู้ว่าสองแม่ลูกนั้นคิดยังไง
มุมปากของ ธีร์ ยกโค้งขึ้นเล็กน้อย
....มันไม่ง่ายอย่างงั้นหรอก
“หือ เดี๋ยวนี้คุณแคร์คนอื่นด้วยเหรอคะ?”
นิศา เอ่ยเสียงออดอ้อน ไม่ใช่ว่าเธอกับเขาไม่เคยทำอะไรประเจิดประเจ้อต่อกัน ตอนอยู่เมืองนอกทำยิ่งกว่านี้เสียอีก ทั้งอินดอร์เอ๊าท์ดอร์ ชายหนุ่มก็จัดหนักไม่ใส่ใจว่าคนอื่นจะมองว่าอย่างไง
แต่ตั้งแต่เขากลับมาเมืองไทย ความสัมพันธ์เหล่านั้นก็แทบจะไม่เคยเกิดขึ้นอีก ยิ่งตอนนี้ ธีร์ มารับช่วงบริหารงานหลายอย่างของกลุ่มอนันตกรกุล เขาก็ยิ่งห่างเหินออกไปเรื่อยๆ คล้ายต้องการบอกกลายๆว่าระหว่างเธอกับเขาได้จบกันแล้วตามที่เคยคุยตกลงไว้ในตอนแรก
แต่เรื่องอะไรคนอย่างไฮโซ นิศา จะยอมปล่อยให้เป็นแบบนั้น ยิ่งเขากลับมาเมืองไทยและรับผิดชอบงานเต็มตัว เขายิ่งมีเสน่ห์อย่างหาตัวจับยาก อีกทั้งฐานะเงินทองก็ทำให้ธีร์เป็นผู้ชายที่ไม่สมควรจะปล่อยให้หลุดมือไปแม้แต่น้อย
ไม่ว่ายังไง เธอก็ต้องได้ครอบครองเขา
“ผมไม่ชอบใครมากดดัน โดยเฉพาะคนของเตี่ย”
ธีร์ เอ่ยเสียงราบเรียบ หันหน้ากลับมายังล็อบบี้ เมื่อรถคันนั้นเคลื่อนไปจนลับตาแล้ว
“งั้นเราไปที่อื่นมั้ยคะ?ไปเพนท์เฮ้าท์ธีร์ก็ได้”
หล่อนคะยั้นคะยอต่อ ทว่าใบหน้าหล่อเหลาส่ายปฎิเสธ มือหนาแกะมือขาวที่เกาะข้อศอกเขาออก และตอบเสียงเย็นชา
“ไม่ดีกว่าวันนี้ผมอยากพักผ่อน”
.
.
“แม่เพิ่งรู้นะว่าออยสนิทกับคุณธีร์มาก่อน”
ประโยคของ สุรีมาศ ผู้เป็นแม่ทำให้ อรดา ชะงักเท้าที่กำลังก้าวลงจากรถมินิแวนที่จอดอยู่ลานน้ำพุหน้าบ้าน
“ไม่ได้สนิทหรอกค่ะแม่ แค่เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัยและเป็นคนไทยด้วยกันเท่านั้น ออยเจอคุณธีร์นับครั้งได้ และตั้งแต่กลับมาไทยก็ไม่เคยเจอเขาอีกเลย”
หญิงสาวเบี่ยงสายตาหลบผู้เป็นแม่
“อืมแต่พอได้เจอแล้วก็ไม่เหมือนอย่างที่คนอื่นพูดเลยนะที่ว่าคุณธีร์ลูกชายคนโตของเจ้าสัวจะหยิ่งถือตัว ดูลักษณะการพูดคุยแล้วเขาเป็นคนหนุ่มรูปหล่อที่สุภาพมาก ส่วนเรื่องเจ้าชู้นิสัยเพลย์บอยนี่ แม่ก็ว่าสมเหตุสมผลนะก็คุณธีร์หล่อซะขนาดนั้นดูดีกว่าธามหลายเท่า สาวๆเข้าหาก็ไม่เห็นแปลก”
สุรีมาศ ยังคงพูดต่อ ทว่าลูกสาวกลับรีบเดินออกห่างคล้ายไม่อยากจะใส่ใจฟังเรื่องนี้อีกแล้ว
“คุณธามเขาก็ดูดีค่ะ มองแค่ลักษณะภายนอกไม่ได้หรอกค่ะแม่” น้ำเสียงเธอสะดุดเล็กน้อย เมื่อเข้ามาในบ้านและบังเอิญกวาดสายตาไปมองภาพครอบครัวที่ติดอยู่บนผนังห้อง มีเธอ พ่อกับแม่ และอรวี พี่สาวคนโตที่ยิ้มละไมอยู่ในนั้น
บางที่ถ้า อรวี ยังอยู่เธออาจจะไม่ต้องมาเป็นคู่หมั้นของ ธาม อนันตกรกุล และไม่ต้องอยู่ในสถานะว่าที่น้องสะใภ้ของผู้ชายคนนั้นก็ได้
“ไว้ต้นเดือนหน้าเราไปทำบุญให้อิงกันนะออย”
แม่ของเธอเหมือนจะสังเกตความผิดปกตินั้นได้ จึงเข้ามายืนใกล้ๆ และเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“พี่ออยน้ามาศ กลับมาแล้วเหรอคะ?”
เสียงหวานดังขึ้นด้านหลัง นั่นทำให้ อรดา ชะงักเล็กน้อยและรีบปาดเช็ดหยาดน้ำใสที่ไหลเอ่อตรงหางตา เมื่อเจ้าของเสียงเดินมาใกล้
“อ้าวฝนยังไม่นอนอีกเหรอ?”
สุรีมาศเอ่ยถาม น้ำฝน หลานสาวของตนที่เป็นลูกคนเล็กของสุวิมลพี่สาวของเธอ หลังจากอรวีบุตรสาวคนโตเสียเมื่อสี่ปีก่อน อรดา ลูกสาวของเธอก็มีอาการเศร้าซึมมาตลอด ทางพี่สาวของเธอเลยให้ น้ำฝน มาอยู่บ้านวิวัฒน์โรจน์ ด้วยหวังว่าจะได้คอยช่วยเหลือและเยียวยาจิตใจของ อรดา ได้
และเหมือนน้ำฝนเองก็ทำหน้าที่นี้ได้ดี ทั้งดูแลอะไรหลายอย่างในบ้านใหญ่ และยังคอยช่วยเหลืองานที่บริษัทวิวัฒน์กล๊าสแพคเกจจิ้ง ซึ่งนั่นก็ทำให้อรดาสดชื่นขึ้นกว่าแต่เดิมมากทีเดียว
“ยังไม่นอนค่ะ ฝนรอพี่ออยอยู่เผื่อว่าต้องการอะไร”
น้ำฝนส่ายหน้าและเดินตาม พี่สาวผู้เป็นลูกพี่ลูกน้อง แม้อรดาจะแสดงท่าทีเหนื่อยหน่ายคล้ายไม่อยากจะพูดคุยอะไรต่อ
เธออยากให้วันที่แสนยาวนานนี้จบสิ้นสักที
“เดี๋ยวพี่จะอาบน้ำนอนละ”
อรดาบอกสั้นๆ
“ฝนนึกว่าวันนี้พี่ธามจะมาส่งพี่ออยเหมือนทุกครั้ง”
“ไม่ได้มา วันนี้คุณแม่ให้คนรถไปรับ”
หญิงสาวบอกอย่างไม่ใส่ใจเท่าใดนัก รู้สึกไม่อยากจะเอ่ยถึงธามขึ้นมาดื้อๆ แค่คิดว่าคู่หมั้นหนุ่มเป็นน้องชายต่างมารดาของ ธีร์ อนันตกรกุล เธอก็พลันอยากจะทิ้งตัวลงนอนและปิดทุกการรับรู้ใดๆให้หมด
“งั้นถ้าเจอพี่ธามวันหลัง ฝากเนคไทไปให้ด้วยนะคะ”
เนคไทเนื้อดีสีน้ำเงินเข้มถูกยื่นให้ตรงหน้า นั่นทำให้คิ้วเรียวสวยของอรดาขมวดเข้าหากัน
“....”
“วันนั้นที่มาทานข้าว ...สงสัยพี่ธามจะลืมไว้ที่นี่ค่ะ”
****************
- ผู้เขียน
