ลู่เหยาหลงเกาหัว “ใครบ้างหรือขอรับ ข้านี่แย่จัง ไม่สังเกตเห็นบ้างเลย”
บัณฑิตหนุ่มหัวเราะหึหึ “เวลาสังเกตคน ไม่ใช่ดูแค่จำนวนคนหรือใครมาร่วมงานบ้าง แต่ต้องดูสีหน้าท่าทางของพวกเขาด้วย จึงจะเข้าใจได้ว่า พวกเขาคิดอะไรกับเรา”
“ข้าจะจำเอาไว้ขอรับ!” ลู่เหยาหลงพูดอย่างกระตือรือร้น
ในวันรุ่งขึ้น คณะข้าหลวงตรวจการของเฟิงหลี่เฉียง ข้าราชการและบัณฑิตจากอำเภอเข้าร่วมประชุมการจัดเตรียมการสอบ ทั้งวิธีการจัดเก็บข้อสอบและสถานที่สอบ ครั้งนี้ฮานหลินหยวนเป็นผู้ออกข้อสอบมาจากส่วนกลาง ซึ่งส่งมาก่อนล่วงหน้าแล้ว ข้าราชการจากอำเภอจะเป็นผู้ดูแลจัดเก็บข้อสอบ และสถานที่สอบนั้น พวกเขาจัดไว้ที่เดิม คือ ที่อำเภอ
ระบบการสอบจอหงวนหรือเค่อจวี่ของราชวงศ์หมิง มีการปรับเปลี่ยนหลายครั้ง ในยุคของฮ่องเต้หงอู่ ที่เห็นว่าการสอบที่ผ่านมาไม่มีการวัดความรู้เชิงปฏิบัติที่ใช้ได้จริง จึงมีพระราชโองการให้มีการสอบข้อเขียนเกี่ยวกับคัม
