หลายวันต่อมา @ บริษัทออกแบบของพราวรุ้ง
“คุณพราวรุ้งคะ นี่คือคุณคีรีพัฒน์ วิศวกรและหุ้นส่วนของบริษัทคนใหม่ที่คุณปีเตอร์ส่งมาดูแลโครงการในเครือของบริษัทส่งออกของเราค่ะ”
พิมพรเลขาสาวผายมือไปที่ชายหนุ่มรูปหล่อในชุดสูทสีดำที่ยืนอยู่ในห้องประชุมของพราวรุ้งที่มีอรอุมานั่งอยู่ด้วย
ทิวเขายิ้มน้อยๆ แต่อีกคนหัวใจเต้นตุ๊บ ๆ ดวงหน้าที่ซีดเผือดก็เริ่มแดงระเรื่อขึ้นมา ทิวเขายิ้มทักทายทุกคน เขานั่งลงเก้าอี้ตัวที่ว่างอยู่ข้างๆ หญิงสาว อรอุมายิ้มกว้างให้ทิวเขาอีกครั้ง
“คุณพราวรุ้งคะ! คุณรุ้งคะ!”
พิมพรเข้ามาสะกิดที่แขนเจ้านายสาวเบา ๆ หลังจากเอ่ยเรียกถึงสองครั้ง เจ้านายสาวก็ยังนั่งนิ่งไม่เอ่ยคำพูดใด ๆ ออกมา
“รุ้ง!” อรอุมาเอ่ยเรียกอีกคน
“เอ่อ.สวัสดีค่ะคุณคีรีพัฒน์ ยินดีต้อนรับนะคะ ”
พราวรุ้งทักขึ้นเสียงเบาหวิวด้วยความตื่นเต้น ดีใจ ตกใจ ทุกอย่างมันเหลือเชื่อมาก เธอเคยแอบหวังว่าจะได้พบกับเขาอีกครั้ง
