“แหวนหมั้นนี้ เป็นแบบเดียวกับที่ชีหวายอันสวมในรูปถ่าย ฉันไม่ได้โกหก เราหมั้นกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย เขามาจากดิน เบ่งบานจนโลดแล่นเป็นประธานหนุ่มอายุน้อย เขาไม่เพียงเอาใจเก่งแต่ยังสุภาพอ่อนโยน ไม่เคยล่วงเกินฉัน” ชิงเกอโอ้อวดให้ซูหลีฟัง เห็นความริษยาพาดผ่านในดวงตา จึงราดน้ำมันลงไปอีกชุดใหญ่
“เขายังใจดี ซื้อของขวัญให้ทุกเทศกาลค่ะ ถึงจะมาไม่ได้ แต่ยังฝากน้องสาวมาส่งเสมอ”
“เขามีน้องสาวด้วยหรือ ฉันไม่เคยได้ยิน”
“เป็นเพื่อนเล่นในวัยเด็กที่เติบโตมาด้วยกัน ยังเป็นผู้ช่วยของเขาอีกด้วย ชื่อหลี่หยางหยางค่ะ เธอเป็นคนน่ารักขี้อ้อน เหมือนลูกแมวน้อย”
ซูหลีคลี่ยิ้มหวาน นึกดูถูกชิงเกอที่โง่เกินไป เธอไม่ได้สงสัยว่ากำลังเดินตามเส้นทางที่ชิงเกอกำหนด ยังคิดว่าจะใช้ความสวยก้าวไปเป็นภรรยาประธานชีให้ได้
“ได้ยินว่าสองวันข้างหน้าบริษัทชีจะจัดงานเลี้ยง เธอพาฉันไปเปิดหูเปิดตาบ้างได้ไหม”
ชิงเกอแสร้งตกใจ เอามือป
