Rrrr!!! เสียงสมาร์โฟนของเธอดังขึ้น ซึ่งเป็นจังหวะที่หญิงสาวกำลังเดินเข้ามาในโรงพยาบาลพอดี
“ฮัลโหล สวัสดีค่ะคุณบุรินทร์”
“พราวมุกตอนนี้คุณอยู่ไหน พอดีผมกำลังจะพาเด็ก ๆ กลับบ้าน”
“อ้าว! คุณหมอให้กลับบ้านได้แล้วเหรอคะ”
“ใช่ครับ”
“โอเคค่ะ ตอนนี้พราวมาถึงโรงพยาบาลแล้วค่ะ ถ้าอย่างนั้นฝากเด็ก ๆ ด้วยนะคะ พราวขอตัวไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายกับทางโรงพยาบาลแป๊บหนึ่งค่ะ”
“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วครับ กลับบ้านได้เลย คุณรออยู่ข้างล่างนะผมกำลังพาเด็ก ๆ ลงลิฟต์”
“โอเคค่ะ ขอบคุณมากนะคุณบุรินทร์” หญิงสาวกล่าวขอบคุณเขาออกไป ซึ่งเธอคิดว่าเขาเป็นคนจ่ายค่ารักษาพยาบาล แต่หญิงสาวก็ไม่ได้ทักท้วง รอให้ถึงบ้านก่อนแล้วค่อยจัดการโอนคืนให้เขาทีหลัง
