เสียงเพลงประสานอย่างลึกลับในอากาศ ขณะที่เก็นโจถูกเข็นเข้าสู่สนามรบ เวทีที่เคยเต็มไปด้วยการปรบมือกลับตกอยู่ในความเงียบกริบ ท่ามกลางแสงไฟส่องประกายวาบจากหลอดไฟประดับตลอดทั่วสนาม แขนของเขาที่ถูกมัดด้วยโซ่ยังคงรู้สึกถึงความเจ็บปวด แต่ดวงตาของเก็นโจกลับเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นเหมือนจะบอกว่าเขาพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความท้าทายทุกอย่าง
“พวกท่านพร้อมหรือยัง?” เสียงของพิธีกรดังขึ้น เสียงที่ไม่เหมือนกับที่เคยได้ยินในงานนี้มาก่อน มันเหมือนจะปะปนกับความดุเดือดในอากาศ
"ท่านผู้กล้าค่ะ!" เด็กสาวที่เคยพบเก็นโจในหมู่บ้านนั้นวิ่งมายืนข้างเวที หัวใจของเธอเต้นแรงจนไม่สามารถบังคับมือที่ถือข้าวปั่นปลาแซลมอนไว้ได้ "พวกเราจะอยู่ข้างท่าน! ขอให้ท่านชนะ! ขอให้ท่านกลับไปได้!"
เก็นโจหันไปมองแล้วยิ้มให้เบาๆ แต่แล้วก็หันไปมองที่สาวรับใช้ที่ยืนอยู่ข้างๆ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเป็นห่วง เขากลับไม่อยากทำให้เธอกังวลมากนัก
