หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...
“วันนี้เธอมีถ่ายละครสามฉากใช่ไหม” ฉันเอ่ยถามว่าที่สามีของฉันที่นอนขลุกอยู่บนที่นอนไม่ยอมลุกขึ้นมาสักที แล้วนี่ก็สิบโมงเช้าแต่เขายังไม่ล้างหน้าล้างตาสักนิด
“ใช่แล้วครับ” เขานอนดูละครที่ตัวเองกำลังเล่นอย่างสบายใจเฉิบ
“ใช่แล้วก็ลุกสิคะ มีถ่ายเที่ยงไม่ใช่เหรอ”
“มากอดหน่อย” เขากวักมือเรียกฉันให้เดินเข้าไปหา ก่อนหน้านี้ที่เขายังไม่ตื่น ฉันก็ไปนั่งคุยเล่นกับคุณยายและบรรดาญาติของเขานั่นแหละ เดี๋ยวนี้ญาติเขามีแต่ฉีกยิ้มกันทั้งนั้น ไม่เหมือนตอนที่เขาป่วยสักนิด อาการของคุณยายก็ดีขึ้นแต่ไม่หายขาดหรอกนะเพราะคุณยายที่แก่มากแล้ว ตอนนี้ท่านดูสดใสได้ก็คงจะเป็นเพราะกำลังใจจากลูกหลานรอบๆข้างนั่นแหละ
“กอดอย่างเดียวเหรอ” ฉันลงไปนั่งทับบนตัวเขาไว้
“อย่างอื่นก็พร้อม เค้ายินยอมให้เธอขืนใจ” ดาราชายทำหน้ากรุ้มกริ่มในขณะที่มือหนากำลังล้วงเข้าไปบีบคลำหน้าอกของฉัน ฉันยิ้มยั่วจากนั้นก็เลื่อนต
