อริญรดาตั้งใจทำงานตามที่ตั้งเป้าหมายไว้ เธอได้รับมอบหมายให้ทำงานเล็กน้อยจนกระทั่งโปรเจกต์ใหญ่ร่วมกับทางทีม ความกดดันเพิ่มมากขึ้นแต่เธอก็รู้สึกสนุกไปกับมัน เพราะมันคืองานที่เธอชื่นชอบ
นอกจากจะปรับตัวและสนิทกับเพื่อนร่วมงานมากขึ้นแล้ว อริญรดายังต้องรับมือกับหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ในบริษัทที่แวะเวียนกันเข้ามาหยอดมาขายขนมจีบไม่หยุดหย่อน ทำให้ถูกหมายหัวจากรุ่นพี่สาวที่เคยเป็นเบอร์หนึ่งมาก่อนอย่างกุ้งนาง
“น่าหมั่นไส้”
เสียงแว่วดังเข้ามาในหูในตอนที่รุ่นพี่สาวร่างระหงเดินผ่าน ทำให้คนที่กำลังตั้งใจทำงานอยู่ต้องละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะเงยหน้าขึ้นไปมองอย่างงงงวย หันไปมองหน้าเปรมมิกาที่นั่งโต๊ะติดกันก็เห็นเธอทำหน้างงไม่ต่างกัน
“อะไรของเจ๊แก” เปรมมิกาพึมพำออกมาเสียงเบาพลางขำแห้ง ๆ กับอริญรดาที่ยังงุนงงไม่หาย
“วันนี้หลังเลิกงานไปกินข้าวเย็นด้วยกันไหมสองสาว”
ต้นกล้า เพื่อนร่วมแผนกแต่อยู่อีกที
