EP.2เพื่อนเลว
892 คำ
ปัจจุบัน
ปัง ปัง ปัง ปัง
"ไอ่เทียร์ฝีมือมึงนี่แม่ง สุยอดหว่ะ" ตอนนี้ผมอยู่สนามฝึกยิงปืนกับไอ่วี ไอ่ซีเนียร์ เป็นไอ่วีที่เอ่ยปากชมผม ของมันแน่อยู่แล้วครับ วันนี้ไอ่สองตัวว่างเลยมาดูผมซ้อมยิงปืนส่วนไอ่ที ติดงานรึว่าติดสาวอันนี้ผมก็ไม่รู้ ดูท่าน่าจะเป็นอันหลังมากกว่า ส่วนไอ่ซีเนียร์วันนี้มันไม่ได้มาคนเดียวครับ มันหิ้วเด็กมันมาด้วย นมนี่ทะลักล้นออกมากองอยู่ข้างนอก ไอ่พวกนี้มันเน้นเนื้อนมไข่กันจริงๆ ส่วนไอ่วีว่างเพราะมารอเมียเลิกเรียน ไอ่นี่มีเมียเด็กครับ มันบอกว่ากินเด็กแล้วเป็นอมตะ ผมไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวกันตรงไหนเลย
"อยู่แล้วเว้ย " ผมตอบกลับไปแค่นั้น
"เฮ้ยได้ข่าว มึงมีเด็กหรอวะ เอามาโชว์หน่อยดิวะ" ไอ่ซีเนียร์ถามผม เรื่องนี้ไว้ใจมันครับ เร็วตลอด
"เด็กเชี่ยไร ไม่มี พวกมึงไปเอามาจากไหนวะ" ผมตอบมันออกไป ดูท่าทางแล้วพวกมันคงไม่เชื่อ
"เฮ้ยยย แนะนำเพื่อนให้รู้จักมั่งดิวะ เผื่อจะได้ช่วยกันดูแล" ไอ่ซีเนียร์ยังไม่เลิกเซ้าซี้ มันแหละครับตัวดีไม่น่าไว้ใจ ยิ่งยัยตัวร้ายของผมยิ่งน่ารักอยู่ด้วย เดี๋ยวจะโดนไอ่พวกนี้แม่งคาบไปแดก ไว้ใจไม่ได้ยิ่งเป็นมันผมยิ่งไม่อยากแนะนำให้รู้จัก
"พอๆ เลยพวกมึงอ่ะ กุแค่คุยเฉยๆ ยังไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นแหละ แล้วก็เลิกยุ่งด้วย " ใช่ครับผมยังไม่ได้ขอเธอเป็นแฟน ยังไม่เคยบอกชอบเธอ ผมก็ไม่รู้ว่าเราอยู่ในสถานะอะไรกัน แต่ผมรู้สึกหวงเธอเมื่อไอ่พวกนี้พูดถึง ไม่อยากให้ผู้ชายหน้าไหนใกล้เธอ อยากให้เธออยู่ข้างๆ ผมตลอดเวลา อยากจะดูแลเธอไปตลอด หลังจากเหตุการณ์วันนั้น วันที่ผมจะต้องสูญเสียเธอ มันก็ทำให้ผมต้องเดินหน้าทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมาอยู่ข้างๆ ผมให้ได้ ผมขาดเธอไปไม่ได้จริงๆ
"เฮ้ยยย หวงเว้ยย คนนี้จริง ฮ่าาๆ " จากนั้นพวกมันก็หัวเราะ แซวผม เป็นธรรมดาของพวกมันครับ เรื่องเลวๆ ไว้ใจพวกมัน
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrr
สักพักเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น พูดถึงปุ๊บก็โทรมาปั๊บ ตายยากจริงๆ เลย
"ว่าไง"
"สุดสัปดาห์นี้จะไปทะเลนะ" อ่อผมเกือบลืมสุดสัปดาห์นี้เฮียชวนผมไปทะเลด้วย แต่ไม่ชวนผมก็ต้องไปอยู่แล้วครับเพราะมันเป็นหน้าที่ของผมที่ต้องดูแลเฮียอยู่แล้ว นี่กะจะชวนฉันไปหล่ะสิ แต่ปากแข็ง
"อืม แล้วยังไง จะชวนไปก็บอกมาสิ ทำไมจะต้องอ้อมค้อม" ผมรู้จักยัยนี่ดีครับ ปากแข็งเป็นที่หนึ่ง ทำเป็นวางฟอร์มสุดท้ายก็เอาตัวไม่รอด
"ป่าวซะหน่อย แค่จะโทรมาบอก อยากจะไปด้วยก็ตามมา แค่นี้นะ" จากนั้นเธอก็วางสายทันที ผมยังไม่ได้พูดอะไรซักคำ เฮ้อยัยบ๊องเอ๊ย
"เด็กโทรมาหรอวะ " ไอ่ซีเนียร์เจ้าประจำ
"เรื่องของกุครับ " จากนั้นผมก็เตรียมเก็บของเตรียมตัวไปทำงานต่อ เลยแยกย้ายกับพวกมันที่สนามยิงปืน ผมว่าวันนี้จะไปรับยัยตัวร้ายไปกินข้าวซักหน่อย ตั้งแต่เธออกจากโรงพยาบาลมา เธอดูผอมลงไปมาก แบบนี้ต้องรีบบำรุงหน่อยแล้ว ผมเดินไปยังลานจอดรถ แล้วขึ้นค่อมรถคู่ใจของผม Ducati 959 Panigale สีแดงเพลิง ปกติผมผมไม่เคยขับไปรับเธอ แต่วันนี้อยากแกล้งคนปากแข็งสักหน่อย เอาความจริงนะครับ ผมอยากให้เธอกอดเอวผมตอนขับรถ ดูท่าแล้วมันคงจะรู้สึกดีน่าดู
ตื๊ดดดดดด ตื๊ดดดดดดดด
"ว่างัย" เสียงรับโทรศัพท์นี่จะพูดเพราะๆ เหมือนคนอื่นเขามั่งไม่ได้รึไงเนี่ย
"รออยู่หน้ามหาลัย เร็วๆ หิวข้าว" จากนั้นผมก็กดวาง ไม่งั้นก็คงไม่ได้ไปหรอกครับ ผมคิดไว้แล้วว่าเธอจะต้องเลิกเรียนเวลานี้อยู่แล้ว เลยมาดักรอซะเลย
"จะมาทำไมไม่โทรมาบอกก่อน" เธอเดินมาหาผมพร้อมกับหน้าไม่สบอารมณ์
"ถ้าบอกจะได้ไปมั้ย ป่ะขึ้นรถเร็วๆ หิว" จากนั้นผมก็สั่งให้เธอขึ้นรถ
"แล้วขึ้นไงอ่ะ แล้วทำไมไม่เอารถปกติๆ มาเนี่ย" เธอบ่นเรื่องรถ ผมคิดไว้แล้วว่าต้องโดนบ่นเรื่องนี้
"มานี่"
"ว้ายยยย " ผมเดินมาอุ้มเธอขึ้นไปนั่งบนรถ แล้วใส่หมวกกันน๊อกที่เตรียมมาให้เธอ แล้วผมก็ก้าวขาขึ้นไปเตรียมสต๊าทเครื่อง
"แค่เนี๊ยะ กอดเอวด้วยเดี๋ยวตกไป ไม่เก็บนะ " เธอไม่ยอมทำตามที่ผมบอกผมเลยแกล้งบิดรถแรงๆ เธอจึงรีบเอามมือมากอดที่เอวของของผมพร้อมกับเอาหน้าซุกมาทีหลัง ก็แค่เนี๊ยยับ๊องเอ๊ย
** **
- ผู้เขียน
