ฉีเทียนเหลียง ท่านอ๋องทมิฬ รวมตอนพิเศษ

ดูดหนึบ คับแน่นดีจริง

มือหนาฟาดเข้าที่ก้นนุ่มเด้งแรงๆ นางตัวดีกรีดร้องแต่ก็บดเบียดร่างงามอวบอิ่มส่ายยั่วเขาไปด้วย

มือเล็กนุ่มนั่นช่างร้ายกาจนัก ริมฝีปากบางยังสอดลิ้นสากเลียไล้ สอดแทงแอ่งสะดือเขาอยู่เลย แต่มือบางกลับสำรวจเครื่องเพศเขาไปทั่ว

มังกรคะนองศึกตัวยาวใหญ่ของเขายามปกติก็ใหญ่โตกว่าบุรุษทั่วไปมากอยู่แล้ว ยิ่งเหยียดขยายพองตัวขึ้นอีก เมื่อมือนุ่มสาวรูดอย่างสำรวจไปทั่ว

ฉีเทียนเหลียงครางกระเส่า เมื่อมือน้อยบีบคลึงพวงสวรรค์อย่างเล้าโลมเต็มที่ นางทั้งอมทั้งดูดพวงสวรรค์จนชุ่มน้ำ ลิ้นเรียวไล่เลียจากปลายไปถึงโคนอย่างถ้วนทั่ว ยิ่งยามริมฝีปากนุ่มครอบลงมาที่หัวหยักที่มีเมือกบางๆ เคลือบอยู่ ฉีเทียนเหลียงถึงกับครางกระเส่า

มือหนากดศีรษะทุยได้รูปสวยของคนงามเข้าบดเคล้า สองมือหนาบังคับจังหวะให้นางอมเขาจนลึก

มือนุ่มทั้งสองมือช่วยกันสาวรูดปลุกเร้า เจ้ามังกรของเขาอวบใหญ่จนมือบางข้างเดียวของนางกำมันไม่รอบ

ฉีเทียนเหลียงครางกระเส่าเร่งเร้าให้นางเร่งจังหวะขึ้นอีก

"ดูดแรงๆ นางตัวดี"

นางตัวดียังปรนนิบัติได้ถูกใจ ลีลานางจิ้งจอกน้อยยังเด็ดเหมือนเดิม

"อมเข้าไปอีก อมให้สุด"

เขาเสียวจนน้ำปริ่มใกล้แตกทะลักเต็มที ไม่น่าเชื่อว่าปากเล็กๆ จิ้มลิ้มนั่นจะดูดเอามังกรตัวอวบใหญ่ยาวแปดเก้านิ้วเอาไว้ได้

นางตัวดีเกร็งรอบริมฝีปากดูดรูดให้เขา กลืนกินเขาเข้าลึก เขาที่เสียวใกล้ระเบิดเต็มที กระเด้าลึกชนผนังคอนุ่มของนางทุกดอก

"จะเก่งไปแล้วนางมารน้อย ขนาดน้ำตาเล็ด ขนาดนี้ก็ยังไม่ยอมหยุด"

อ๊า! ฉีเทียนเหลียงเกร็งสะโพกเสียดแทงในโพรงปากนุ่ม นางอมลึกจนเขาแทงผนังคอนุ่ม โยกสามสี่ทีเขาก็ระเบิดพิษขาวอุ่นดิบเต็มปากนาง

เขามองนางจิ้งจอกดื่มกินพิษรักของตนอย่างเอร็ดอร่อย นางเช็ดมุมปากเป็นอย่างสุดท้าย เมื่อดูดพิษออกจากเขาจนหมด

เห็นเขาอารมณ์ดี นางก็เลยถือโอกาสพูดเสียหน่อย

"เดินทางระวังด้วยนะเพคะ"

"หม่อมฉันเป็นห่วง"

ใจจริงฉีเทียนเหลียงก็ปลื้มปีติ ในอกพองฟู แต่ด้วยนิสัยร้ายกาจของตน จึงได้แต่ตอบนางตัวดี

"พูดมาก"

"น่ารำคาญขึ้นทุกวัน"

ริมฝีปากหนาปิดปากคนงามที่พูดมากน่ารำคาญ จูบหวานหวามที่จูบเอา จูบเอาไม่ยอมหยุด ไม่ยอมพอ

คนงามถูกอุ้มขึ้นคร่อมสะโพกแกร่ง

"ช่วยหม่อมฉันหน่อยนะเพคะ"

พูดจบนางจิ้งจอกน้อย ก็กอบกุมมังกรยักษ์ของเขา มาถูไถบดบี้เม็ดเสียวของนาง

เสียงคนงามที่ครางกระเส่า นางสุขสมจนลืมแล้วกระมังว่าใครเป็นนาย ใครเป็นบ่าว นางตัวดีใช้มังกรตัวใหญ่ของเขานวดเฟ้นตามจุดกระสันไปทั่ว

ว้าย!

เสี่ยวผิงอันที่กำลังบดบี้นวดคลึงตุ่มเสียว เม็ดเสียวของตนร้องตกใจ เมื่ออยู่ๆ เอวบางก็ถูกกดยึดแน่น คนใจร้อนยกนางครอบลงมาทีเดียวจนมิด มันน่าจะเรียกว่าจับนางทิ้งดิ่งกระแทกลงมามากกว่า

"เจ็บนะเพคะ"

"ให้ฉีกไปเลยดีหรือไม่ ร่านดีนัก"

สะโพกแกร่งสวนเสยเงยงัด บังคับจังหวะคนตัวเล็กด้านบน ให้สวนรับตอกกระแทกให้แรงเร็วถึงใจ

ทั้งเสียงคนงามกรีดร้อง ครางกระเส่า ทั้งเสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะรักรัญจวน มือหนาบดบี้เม็ดทับทิมยอดอกให้นางปีศาจน้อยดิ้นส่ายมากขึ้น

"เสียวเพคะ"

แรงราคะ ทำให้คนงามร่านเสียวทิ้งดิ่งตอกอัด กระแทกกระทั้นใส่แรงไม่ยั้ง ยิ่งนางปีศาจน้อยยิ่งหื่นร่านเท่าไหร่ ฉีเทียนเหลียงยิ่งเอาดุ ดิบ เถื่อนยิ่งขึ้น

"เร็วๆ เพคะ หม่อมฉันไม่ไหวแล้ว"

สะโพกแกร่งซอยถี่ ตามคำเรียกร้อง บทสวาทที่ทำให้แท่นบรรทมแทบลุกเป็นไฟ ร่างบางขมิบถี่ตอดรัดแน่น

"ขยันยั่วนัก ทั้งตอด ทั้งขมิบไม่หยุดเลย นางเด็กร่านของข้า"

"แรงๆ เพคะ แรงอีก"

ฉีเทียนเหลียงสาวออกจนเกือบสุด บดอัดกระแทกลึกสองสามทีนางตัวดีก็เสร็จสม ตอดระริก น้ำหวานแตกทะลัก

เขาอุ้มนางปีศาจร่านราคะตัวน้อยของตนลง ปล่อยนางที่หมดแรงนอนตะแคง มือหนาจับขาเรียวสวยข้างหนึ่งฉีกออกกว้างแล้วยกขึ้นสูง มังกรผงาดที่ยังคึกคะนองโรมรันเข้าใส่กลางเกสรดอกไม้งามอีกครั้ง

"ดูดหนึบ คับแน่นดีจริง"

เสี่ยวผิงอันสมกับเป็นลูกศิษย์คนโปรดของอดีตแม่เล้าอันดับหนึ่งของเมืองหลวง เรื่องดูแลทรวดทรงให้งดงาม เนินนางสวยสดน่ากิน ลีลาเด็ดดวง กลเม็ดเคล็ดลับบนเตียงแพรวพราว เรียกว่าเป็นนางจิ้งจอกที่มีเสน่ห์มัดใจชายเต็มเปี่ยม

ทั้งยังมีอดีตหมอหญิงแห่งวังหลัง ผู้ดูแลวังวสันต์ของฝ่ายใน มีทั้งสมุนไพรแช่ตัว นวดประคบ และดื่มกิน ดูแลจนนางตัวดีโพรงสาวแน่นกระชับราวกับสาวน้อยไม่เคยผ่านมือชาย

ไม่ว่าเขาจะใช้งานหนักอย่างไร เอาหนักปล้ำแรงขนาดไหน ขนาดว่าเอานางตัวดีแทบจะทั้งเช้าทั้งเย็น นางยังคับแน่นดูดตอดจนเขาแทบขาดใจ

"ลึกไปแล้วเพคะ เบาหน่อยเถิดเพคะ"

แทนทีจะผ่อนแรง มือหนาเข้าช่วยบดบี้เม็ดเสียวเร่งเร้าให้คนงามร่านร้อนยิ่งขึ้น

"พอแล้ว ไม่ไหวแล้วเพคะ"

"พอก็เลิกตอดสิ เลิกดูดด้วยนางตัวดี"

"ปากบอกพอ แต่เด้งเนินเข้าใส่นี่มันหมายความว่าอย่างไร"

คนงามตัวเล็กยังไม่ทันได้พูดตอบ คนขี้โมโหก็ถาโถมตอกอัด กระแทกกระทั้น

"จะเอาให้ปลิ้นเลย"

"อ๊าาา"

กว่าคนขี้หึงจะหายงอน หายโกรธอันอันก็โดนจับกินจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก ท่านอ๋องจับนางพลิกคว่ำพลิกหงายเปลี่ยนท่าอีกหลายครั้ง

"สัญญามาก่อน ว่าจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับจินเฟิงอีก"

"พระองค์ก็ทรงทราบว่า หม่อมฉันกับพี่ใหญ่เฟิงเราบริสุทธิ์ใจ ไม่มีเรื่องชู้สาว"

"ถ้ายังเข้าใกล้มันอีก ข้าจะปิดตำหนักเอ็นดูเจ้าสักเจ็ดวันสิบวันไม่ให้ได้ลงจากเตียงเลยทีเดียว"

พระวรกายหนายังดื่มกิน ตักตวงความหวานจากเรือนร่างอวบอิ่มงดงามไม่หยุด ถึงแม้จะปลดปล่อยพิษรักอุ่นร้อนไปหลายครั้งแล้วก็ตาม

เสียงคนงามที่อ่อนระโหยโรยแรงประท้วง เมื่อท่านอ๋องของตนกำลังจะเริ่มเปิดศึกรักครั้งใหม่

"พอแล้วเพคะ ไม่ไหวแล้ว"

ฉีเทียนเหลียงขบกัดซอกคอขาวนุ่ม จนคนงามตัวเล็กสะดุ้ง

"พรุ่งนี้ข้าก็จะออกเดินทางแล้ว อย่างน้อยครึ่งเดือนถึงจะกลับมา วันนี้อย่าขัดใจข้าเลยนะนางตัวดี"

น้ำเสียงออดอ้อนอ่อนโยน ที่นานทีปีหนจะได้ยินสักครั้ง ทำเอาอันอันใจอ่อน ยอมให้ความร่วมมืออย่างกระตือรือร้นอีกรอบ

กว่าชินอ๋องจะอิ่มเอมในตัวนางจิ้งจอกน้อยของตน เสี่ยวผิงอันก็เหนื่อยเพลีย หลับไปกลางอากาศตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

ไม่ต้องถามก็รู้ว่า พรุ่งนี้นางไม่มีทางลุกลงจากเตียงไหว