ด้านโรมขณะที่องุ่นนั่งซบเข้าที่บ่าไหล่อยู่นั้นร่างสูงกับไม่รู้ถึงบุคคลปริศนาที่ถ่ายทั้งภาพและวิดีโอของตนและองุ่น
การที่มืออปลาหมึกขององุ่นเลื้อยไปทั้งใบหน้าและลำคอแบบนี้ โรมกับรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เขามีแฟนแล้วกับองุ่นเขาเพียงแค่เห็นใจ และสงสารเธอเท่านั้น จู่ๆ ร่างสูงของโรมกับลุกออกจากโต๊ะเสียดื้อๆ ทำเอาคนที่โอบอยู่นั้นถึงกับชะงัก
“พี่โรมคะ” องุ่นที่โรมลุกพรวดออกจากโต๊ะเช่นนั้น หญิงสาวถึงกับหน้าเสีย
“ทานเสร็จแล้วไม่ใช่เหรอ จะกลับไปที่สนามไหม ถ้าไปฉันจะไปส่ง” เสียงเข้มเอ่ยกับหญิงสาวรุ่นน้อง
“พี่โรมจะใจร้าย ใจดำไม่ต่อกับองุ่นหน่อยเหรอคะ” องุ่นเอ่ยชวนเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย เธอพาเขาออกมาไกลจากสนามราวสิบกิโล เรื่องอะไรจะย้อนกลับไปที่นั้นอีก อีกอย่างถ้าคืนนี้ไม่สำเร็จเธอคงแย่แน่ เพราะรับปากเขาคนนั้นเสียแล้วสิ
“หรือจะให้ไปส่งที่ไหน บอกมาฉันจะกลับกรุงเทพ” ด้านโรมถึงองุ่นเอ่ยปากชวนเช่
