ตอนที่ 2 รับได้ก็ไปต่อ
1446 คำ
พิพิมพ์ยิ้มออกมาเพียงเล็กน้อยในแบบฉบับที่คิดว่าจะมัดใจผู้ชายตรงหน้านี้ได้ จากนั้นก็เดินเข้าไปนั่งข้างๆเขาเบียดกับสาวอกโตที่นั่งแนบชิดกับเขาจนเธอคนนั้นต้องขยับออกมาเล็กน้อยด้วยสีหน้าไม่พอใจ
" หึหึ "
เวียร์ที่เห็นการกระทำของเธอทั้งหมด ในใจเขาคิดแค่เพียงว่าก็แค่ผู้หญิงทะเลาะกันเพื่อเงินในกระเป๋าของเขา เขาหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาพร้อมกับกระดกดื่มรวดเดียวจนหมดแก้วและยกแขนขึ้นมาพาดบนโซฟาซึ่งเพื่อนของเขามองมาก็เหมือนกับเขากำลังโอบไหล่เธออยู่ บอกตรงๆว่าเห็นเธอแบบนี้แล้วเขาไม่จำเป็นต้องรีบร้อนเพราะยังไงคืนนี้ก็คงได้สนุกกันแน่
" ผมไม่ชอบการผูกมัด ถ้ารับได้ก็ไปต่อแต่ถ้ารับไม่ได้จะเดินออกไปตอนนี้เลยผมก็ไม่ว่าอะไร "
เวียร์รีบพูดขึ้นมาในตอนที่สาวสวยคนนี้ยังมีสติเพราะเขาไม่ชอบบังคับใคร
" ถ้าบอกว่ารับได้ล่ะคะ "
พิมพ์รีบตอบออกไปทันที เพราะเธอไม่ได้คิดที่จะเสียตัวให้เขาวันนี้จริงๆหรอกนะ ถ้าคิดว่าเธอง่ายขนาดนั้นก็ประเมินเธอต่ำไปแล้วล่ะ
" หึหึ ดีครับ เพราะคืนนี้ก็คงจะสนุกไม่น้อย "
เวียร์ที่คิดว่าวันนี้จะได้กินหมูแน่ๆ จึงไม่ได้รีบร้อนอะไรยังคงนั่งดื่มกับเพื่อนต่อไป
" โถ่ คุณพิมพ์ครับสนใจผมหน่อยสิครับผมเป็นคนพาคุณมานะ น้อยใจแล้วเนี่ย "
ฟิวส์พูดออกมาอย่างอ้อนๆ เพราะสาวสวยคนนี้เอาแต่สนใจเพื่อนของเขา
" อย่าเพิ่งน้อยใจสิคะคุณฟิวส์ เอางี้ไหม เรามาฉลองมิตรภาพใหม่ๆกันดีกว่าค่ะยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ "
พิมพ์ยิ้มออกมาพร้อมกับยกแก้วขึ้นไปชนกับทุกคนเพื่อสร้างไมตรี ส่วนเวียร์ก็ปล่อยให้หญิงสาวตรงหน้าทำทุกอย่างในแบบที่เธอต้องการ เธอสวยแต่เธอดูง่ายเขาเลยไม่ได้สนใจเธอขนาดนั้น
.........
.....
..
แก้วแล้วแก้วเล่าที่พิมพ์ยกขึ้นมาชนกับทั้งเกรท ฟิวส์และจัสติน รวมไปถึงเวียร์เองก็ด้วย เธอพยายามชวนคุยและตีสนิทกับทุกคน และดูเหมือนว่าเธอจะเข้ากันได้ดีกับผู้ชายกลุ่มนี้เสียแล้ว
" คุณพิมพ์คุยสนุกดีนะครับ "
จัสตินพูดขึ้นมาในขณะที่ตอนนี้เขาเองก็ซัดไปหลายแก้วจนเริ่มมึนๆแล้วเหมือนกัน
" นั่นสิครับแล้วปกติคุณพิมพ์มาที่นี่บ่อยไหม คราวหน้าเราจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า "
คราวนี้เป็นฟิวส์ที่พูดขึ้นมา เขารู้สึกถูกชะตากับเธอนะแม้จะคุยกันไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ตาม
" ถ้าโลกมันกลมก็คงเหวี่ยงพวกเรามาเจอกันอีกละมั้งคะ "
พิมพ์พูดออกมาด้วยอาการมึนเมานิดๆแต่ทว่าเธอก็ยังมีสติอยู่ เธอจะไม่ยอมเมาปลิ้นแน่นอน เธอมองไปยังเพื่อนๆของเขาตอนนี้เมากันแทบหมดแล้วส่วนผู้ชายที่อยู่ข้างเธอนี่สิยังนิ่งอยู่เลย
" นี่ผมต้องรอให้โลกกลมหรอครับ พวกเราแลกคอนแทคกันไว้ไหมไว้คราวหน้าผมเลี้ยงคุณพิมพ์อีกรอบ "
เกรทแม้จะเมาแต่ความเจ้าชู้ไก่แจ้ก็ยังไม่หมดไป จริงอยู่ที่พวกเขาไม่ใช้ผู้หญิงของเพื่อนแต่ถ้าชั่วคืนก็ไม่นับผลัดเปลี่ยนเวียนกันได้
" ชนแก้วดีกว่านะคะ "
พิมพ์ตอบปฏิเสธแบบบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ขุ่น แล้วดื่มต่อไปกับเพื่อนของเขาจนท้ายที่สุดแก้วสุดท้ายเธอไม่ยอมดื่มเพราะกลัวว่าตัวเองจะไม่ไหวแต่เพื่อนของเขาก็ขยั้นคะยอให้เธอดื่มก่อนจากกันเธอจึงไม่อาจปฏิเสธได้แล้วท้ายที่สุดก็แยกกันไปจริงๆ
.........
....
" ไหวไหม "
วิชยุตม์ถามเพราะยัยตัวเล็กนี่ตาเยิ้มไปหมดแล้วราวกับคนเมาไม่ได้สติ ส่วนเขาแค่มึนนิดหน่อยแม้จะดื่มไปเยอะแต่แค่นี้ทำอะไรเขาได้ไม่มากหรอก
" ไหวค่ะ เราไปต่อกันเลยไหมคะ "
พิมพ์รีบพูดออกมาเพราะรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเมาเกินไป แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้อยากให้ตัวเองพลาดโอกาสดีๆแบบนี้ กว่าจะเข้าถึงตัวเขาได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเธอรอโอกาสนี้มาตั้งหลายวัน
" งั้นรอที่นี่แป๊บนึง "
เวียร์เดินเลี่ยงออกไปโทรบอกน้องชายของตัวเองอย่างวินซ์ให้เปิดห้องให้แล้วเดินกลับมาหาเธอพร้อมกับอุ้มเธอเข้าไปในห้องที่เปิดไว้อย่างรวดเร็ว
เมื่อเขาอุ้มเธอมาจนถึงห้องก็วางเธอลงบนเตียงพร้อมกับมือหนาที่ลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเธออย่างคนหื่นกระหาย
" สวยไปทั้งตัวจริงๆ "
มือหนาที่แสนซุกซนลูบไล้ไปตามต้นขาด้านในของเธอและกำลังจะมุดเข้าไปในเดรสสีแดงตัวสวยแต่คนเมาที่ยังมีสติอยู่รีบคว้ามือของเขาเอาไว้
" คุณอาบน้ำก่อนดีไหมคะ ยังไงซะคืนนี้ก็ยังอีกยาวไกลพิมพ์ชอบกลิ่นของการอาบน้ำใหม่ๆกลิ่นสบู่หอมๆ มันเร้าใจดีค่ะ "
ร่างเล็กบอกออกไปแบบนั้น เวียร์ขัดใจเล็กน้อยเพราะเขาต้องการเธอตอนนี้เลย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังตามใจเธออยู่ จึงละออกมาก่อน
" ก็ได้ อาบด้วยกันไหม "
" ไม่ค่ะ คุณรีบอาบเถอะค่ะ พิมพ์จะถอดเสื้อผ้ารอบนเตียง "
ร่างเล็กทำทียั่วยวนและได้รับรอยยิ้มมุมปากจากเวียร์กลับมา เขาเดินหายเข้าไปในห้องน้ำและใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีก็ออกมาพร้อมกับเห็นสาวร่างเล็กตรงหน้ามีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันกายเอาไว้อยู่ไม่ต่างจากเขาที่มีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันเอาไว้อย่างหนึ่งเหม่เช่นกันพร้อมกับหยดน้ำที่เกาะตามร่างกาย
" ดื่มอีกสักแก้วนะคะ คืนนี้เราจะได้สนุกกัน "
พิมพ์ยื่นแก้วเหล้าเพียวๆให้กับเขา แต่เวียร์กลับรับมาและวางมันลง พิมพ์จึงหน้าเสียเล็กน้อย
" ผมขอเช็ดตัวแป๊บนึงนะครับคนสวย คุณดื่มก่อนสิ "
" ได้ค่ะ "
พิมพ์รีบกระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวจนหมดเพื่อซื้อใจและหวังให้เขาทำตามในเวลาต่อมา แต่สิ่งที่เธอเริ่มรู้สึกคือรู้สึกว่าแอร์มันไม่ทำงานหรือเปล่าทำไมร่างกายของเธอมันถึงได้ร้อนวูบวาบขนาดนี้
" เหงื่อซึมเยอะนะครับ ทำไม หรือว่าตื่นเต้นหรอ "
ร่างสูงที่พึ่งเช็ดตัวให้แห้งหันกลับมาอีกครั้งเพื่อที่จะกระดกเหล้าเข้าปาก เขากลับเห็นหญิงสาวเหงื่อซึมเต็มกรอบหน้าไปหมดทั้งที่ในห้องนี้อากาศเย็นจัด เขารีบเดินเข้ามาประชิดตัวเธอก็เจอว่าตัวเธอกำลังสั่นราวกับลูกนก
" ร้อน ทำไมมันร้อนแบบนี้ล่ะคะ ลืมเปิดแอร์หรือเปล่า "
ร่างเล็กพูดออกมาสายตาล่องลอยหายใจหอบถี่ เธอใส่ยานอนหลับเข้าไปในแก้วเหล้าของเขาแต่เขายังไม่ทันได้กินมันเลยกลับเป็นตัวเธอเสียอีกที่ร้อนวูบวาบราวกับถูกวางยา เอ๊ะ! ถูกวางยา? บรรลัยแล้วยัยพิมพ์ไปโดนมาตอนไหนวะเนี่ย ร่างเล็กที่ยังพอมีสติเล็กน้อยได้แต่บ่นพึมพำในใจพร้อมกับหาทางออก แต่...เหมือนจะไม่มีเลย
" อุณหภูมิในห้องหนาวเลยล่ะครับ โอเค ผมรู้แล้วว่าคุณเป็นอะไร ตัวสั่นขนาดนี้ ผมจะพาคุณไปแช่น้ำก่อนแล้วกัน "
ร่างสูงอุ้มเธอขึ้นมาในท่าเจ้าสาว ด้วยรู้ว่าอาการแบบนี้คงโดนยาปลุกเซ็กส์เป็นแน่และคงโดนตอนแก้วสุดท้ายของเธอก่อนจากกันกับเพื่อนเขานั่นแหละ มิน่ามันคะยั้นคะยอเธอดื่มนัก พวกเขาไม่ใช่คนดีอันนี้ยอมรับดีหน่อยที่เธอเต็มใจมากับเขา งั้นเขาจะใจดีทำให้เธอได้สติก่อนที่เราจะมีความสุขกันในคืนนี้ก็แล้วกัน
- ผู้เขียน
