บทนำ..2
1079 คำ
“น้องเสือไม่น่ารักสักนิดเลยเหรอครับ”เด็กหนุ่มที่สูง182ซม.ก้มลงมองหน้าสาวรุ่นพี่ที่สูงเพียง165ซม. ด้วยแววตาที่คิดว่าใสซื่อที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
“ไม่!!!”ไม่ใช่แค่เสียงของเธอที่ตอบกลับแต่ทุกคนที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ตะโกนตอบเป็นเสียงเดียวกัน แต่คนถามหาได้สนใจเสียงเหล่านั้นยังคงทำหน้าตาแบบเดิมต่อไป
“อยากรับผิดชอบก็จ่ายมาสามหมื่น ค่าบาดเจ็บและก็ค่าทำขวัญฉัน”มุลิลาแบมือให้เด็กหนุ่มตรงหน้า
“น้องเสือไม่มีสามหมื่นหรอกครับ พี่สาวเอาเป็นอย่างอื่นได้ไหม”
“งั้นสามพัน จ่ายมาจะได้จบๆ ฉันไม่อยากยืนคุยกับนายแล้ว”มุลิลากระดิกนิ้วเร่งให้เด็กหนุ่มจ่ายมาสักที จะสามพันสามร้อยหรือสามบาทก็รับผิดชอบมาเถอะ เธอจะได้ไปให้พ้นๆเด็กหนุ่มตรงหน้าสักที
“สามพันน้องเสือก็ไม่มี เอางี้ไหมครับ พี่สาวเอาตัวน้องเสือไปแทนดีกว่า น้องเสือยินดีปรนนิบัติพัดวีพี่สาวทุกอย่างเป็นการรับผิดชอบพี่สาวเลยครับ”
“ไม่!!ฉันไม่อยากได้ นายไม่ต้องมาเสนอตัวให้ฉัน…นี่นาย นายนั่นแหละ”มุลิลาหันไปเรียกเด็กหนุ่มที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่คนที่ใกล้ที่สุดให้หันมาทางเธอ
“มีเงินสามบาทไหม”
“ห๊ะ…ครับ เอ่อ ก็มีครับ”เด็กหนุ่มรีบล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบเหรียญออกมาสามบาทยื่นไปตรงหน้าสาวรุ่นพี่ทั้งๆที่ยังงงอยู่ว่าพี่สาวจะเอาเงินสามบาทไปทำไม
“ขอบใจ ถือว่านายจ่ายค่ารับผิดชอบแทนเพื่อนนายแล้วนะ แล้วก็ช่วยเอาเพื่อนนายไปเก็บด้วย อย่าปล่อยให้ออกมาเกะกะเป็นภัยสังคมแบบนี้อีก”
มุลิลาหยิบเงินจากมือเด็กหนุ่มมาแล้วหันหลังรีบเดินหนีไป อย่างไว ไม่หันกลับแม้เด็กบ้านั่นจะร้องเรียกเธอไว้ก็ตาม
“เฮ้ยยย พี่สาว เดี๋ยวสิครับ พี่มันน่า…รักอะไรขนาดนั้น”เด็กหนุ่มฉีกยิ้มกว้างให้กับความน่ารักของสาวรุ่นพี่ที่เดินหนีไป วันนี้เขารุกเธอแค่นี้พอ รุกหนักกว่านี้เดี๋ยวพี่สาวคนสวยจะหัวใจวายเอา
“อ๊วกกก!!”ผู้ที่ยืนดูเหตุการณ์ทุกคนต่างพร้อมใจกันโก่งคออาเจียน
“เป็นเชี่ยอะไรของพวกมึง โดยเฉพาะมึงไอ้ห่าซัน มึงให้ตังพี่สาวคนสวยไปทำเชี่ยอะไร”เด็กหนุ่มที่พูดจาออดอ้อนเมื่อครู่กลายร่างเป็นคนละคนทันทีที่สาวรุ่นพี่เดินหายไป สายตาคมหันไปกวาดมองทุกคนด้วยรังสีอำมหิตโดยเฉพาะไอ้คนที่ให้เงินสามบาทกับหญิงสาวไป
“อุตส่าห์ทำตัวตอแหล แต่พี่สาวเขากลับยอมเอาตังสามบาทแทน มึงมันน่าสมเพชชะมัด ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอ้เสือสามบาท”
“เสือสามบาทพ่องมึงสิ”เขายกมือขึ้นกำหมัดเตรียมจะซัดปากมันทันที เรื่องอะไรเขาจะยอมโดนล้อว่ามีค่าแค่สามบาท
“สามบาทอะไรถ้าแลกกับไอ้เสือบาทเดียวพี่สาวเขาก็เอา ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“หุบปากไปเลยไอ้พวกระยำ”
“นี่ไอ้เสือ มึงชอบพี่ปลาดาวเหรอ”
“ปลาดาว ชื่อน่ารักเหมือนเจ้าของซะด้วย เออ ใช่กูชอบเขา และกูก็ต้องได้เขาด้วย”
“มึงกลายร่างจากเสือไปเป็นหมาตอแหลจีบเขาทั้งๆที่ไม่รู้กระทั่งชื่อเขาเนี่ยนะ”
ใช่เขาชอบเธอทั้งๆที่ไม่รู้ว่าพี่สาวคนสวยชื่ออะไร เขาหลงเสน่ห์ใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มและดวงตากลมโตที่ให้ความรู้สึกเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆของเธอ ตั้งแต่ห้าวันที่แล้วที่เขาเจอเธอเดินผ่านสนามฟุตบอลนี้
“แล้วมันยังไง พวกมึงรู้จักเธอด้วยเหรอวะ”
“มึงเพิ่งย้ายมาตอนม.5นี่หว่า ตอนนั้นพี่ปลาดาวเพิ่งจบออกไปพอดี”
“พี่ปลาดาวเป็นศิษย์เก่าที่นี่นะ และที่สำคัญเขาเป็นน้องสาวผู้อำนวยการ มึงคิดจะสอยพี่เขาก็ช่วยคิดถึงหน้าผู้อำนวยการไว้ด้วยนะ”
“แบบนี้กูต้องไปกราบตักผอ.ฝากตัวเป็นน้องเขยแล้วสิ”
“เอาที่มึงสบายใจเลยไอ้เสือ พวกกูจะรอไปเยี่ยมมึงที่โรงบาลหลังจากที่มึงโดนกระทืบ”
“ไอ้ซัน อย่างไอ้เสือมึงไม่ได้ไปเยี่ยมมันหรอก ตอแหลเก่งขนาดนี้กูกลัวผอ.จะไล่มันออก ก่อนจะได้กระทืบมันมากกว่า
“พวกมึงสิจะโดนกระทืบ ไอ้พวกเวร”
“คิดว่าพวกกูกลัวมึงเหรอครับน้องเสือ”
“ไอ้เชี่ย กูไม่ให้พวกมึงเรียกกูแบบนั้น มึงหยุดเลยนะไอ้…”
“ไอ้เสือ”
“อะไรของมึงไอ้สิงห์ เรียกซะกูคิดว่าแม่ มึงจะทำเสียงเข้มทำเพื่อ”
“โทรศัพท์มึงเป็นห่าอะไร ทำไมไม่รับสาย แม่โทรมาบอกให้มึงกลับบ้านด้วยวันนี้”
“เออๆ ไปสิ กูกลับกับมึงด้วย วันนี้รถกูยางแตก”ว่าจบสมิงหันไปส่งนิ้วกลางให้ทุกคนที่ยืนล้อเขาอยู่ก่อนจะเดินตามเด็กหนุ่มคนที่มีเบ้าหน้าเดียวกับเขาไป
"ไอ้สิงห์ วันนี้กูได้คุยกับเธอแล้วนะ"สมิงขึ้นมานั่งข้างคนขับหันไปบอกคนที่ขับรถอย่างอารมณ์ดี
"ใคร"สิงหาหันมาถามแฝดพี่ที่นั่งยิ้มหน้าระรื่น
"ว่าที่เมียกู"
"ตั้งแต่มึงอยู่ป.5 จนตอนนี้อีกไม่กี่วันจะจบม.6 กูได้ยินมึงพูดแบบนี้มาเกือบห้าสิบรอบแล้ว"สิงหาส่ายหัวไม่อยากไปอยากรู้เรื่องของมันเลย
"แต่คนนี้กูชอบจริงๆ กูอยากได้ กูอยากมีเมียเป็นลูกแมวน้อยคนนี้"
"ชีวิตผู้หญิงคนนั้นคงน่าสงสารชิบหาย"
"ทำไม? กูมันไม่ดีตรงไหน มีกูเป็นผัวโชคดีจะตายห่า"
"มึงอะโชคดี ส่วนผู้หญิงคนนั้นนะกำลังจะตกนรกตายห่าเพราะมึงไอ้เสือผี"
"หุบปากมึงไปเลยไอ้สิงหมา"สมิงยกเท้าขึ้นถีบไอ้คนปากดีที่มันด่าเขาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้หมาเลียตูดไม่ถึง
- ผู้เขียน
