“ตื่นขึ้นมายังไม่ได้อาบน้ำเลย นี่ใกล้เวลานอนตอนสายแล้ว ไปจ๋อมแจ๋มกับแม่มา” ทูน่าโน้มน้าว ดัดเสียงเล็กเสียงน้อย “จ๋อมแจ๋ม จ๋อมแจ๋ม”
“โว้ววว อ๊อก แว้กกกกก” ซาร์ดีนโวยวายที่ถูกขัดใจ ก้มหน้างุด กางขาอยู่ในหม้อสุดหล้าฟ้าเขียว
“โตขึ้นหน้าหม้อเหมือนพ่อแน่ๆ” ทูน่าโยนความผิดไปที่สามีซึ่งออกไปทำงานแต่เช้า
“เดี๋ยวผมพาไปอาบเองพี่น่า” ฉลามยอมเงยหน้ามาจากโทรศัพท์แว่บหนึ่ง “ผมขอไล่รายการของที่จะต้องขนไปอยู่แท่นขุดเจาะอีกแป๊บเดียว”
“แล้วนี่มือไปกำอะไรมา เหมือนขี้เลย ไหนดมซิ” ทูน่าคว้ามือซาร์ดีนมาดม
“ถั่วเขียวกวน ผมไปควักมาจากอ่างที่พ่อกวนไว้มาให้เล่นบริหารมือ กินได้ เล่นได้” ฉลามพูดเสียงเรียบๆ ยังมีสมาธิอยู่กับหน้าจอ
“แกไปอยู่แท่นนี่ใครจะมาเล่นพิเรนทร์แบบนี้กับหลานวะ” ทูน่าลุกขึ้นเกาหัว ปล่อยให้ซาร์ดีนเอานิ้วเข้าปาก
“แหม ยังกะไปหลายปี ผมไปแค่สามสี่เดือนเอง” ฉลามขยับคอบรรเทาอาการปวดเมื่อยหลังจากก้
