คลอสเดินลงมาจากชั้นบนด้วยสีหน้าเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความสงสัยขณะที่สายตาคมสอดส่ายไปทั่วเพื่อมองหาลูกสาวสุดรักแต่ก็ไม่พบวี่แววของเธอ เมื่อมาถึงห้องอาหารเขาเห็นอันปันภรรยาสุดที่รักของเขากำลังช่วยแม่บ้านจัดโต๊ะอาหารอยู่
เขาก้าวเข้าไปใกล้เธออย่างเงียบ ๆ ก่อนจะยื่นแขนกอดเธอจากด้านหลัง แล้วขโมยหอมแก้มเธอเสียงดังจนแม่บ้านที่อยู่ด้วยพากันหัวเราะเบา ๆ ด้วยความชอบใจถึงแม้มันจะเป็นภาพที่พวกเธอเห็นอยู่ประจำแต่ก็อดยิ้มตามไปด้วยไม่ได้
“เฮีย!! เล่นอะไรคะเนี่ย อายคนอื่นบ้างสิ” อันปันหันมาทำตาดุใสเขาเล็กน้อย ขณะพยายามแกะมือหนาที่กอดเอวเธอออก
“อายทำไม??” คลอสพูดพลางกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น
“เฮ้อ... แล้วแต่เฮียเลยค่ะ แล้วนี่ตื่นนานแล้วเหรอคะ” อันปันถอนหายใจออกมาอย่างยอมแพ้ เพราะถึงเถียงไปเธอก็สู้เขาไม่ได้อยู่ดี เธอเลยเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องคุยแทน
“ครับ”
“หิวหรือยังคะ หนูจัดโต๊ะเสร็จพอดี”
“ครับ ว่าแต่ค
