Lesson 4

1007 คำ
เริ่มต้นสัปดาห์ใหม่ ฉันไปโรงเรียนด้วยความรู้สึกเหมือนกับทุกวัน ตั้งแต่วันนั้น ฉันเอาแต่คิดถึงภาพบนเตียงของครูวีกับแฟน เย็นนี้ต้องไปเรียนกับครูเขาอีก เลยคิดหนักว่า ควรจะทำตัวยังไงดี แม่มาส่งอย่างเคย แต่ว่าตั้งแต่เดือนหน้าฉันจะขอขับรถมาเอง ครูวีกำลังสอนเด็กอยู่ในห้อง ยิ่งใกล้เวลาเรียนมาก มันทำให้ฉันกระสับกระส่าย “รอครูแป๊บนะ ต้องรอเด็กคนสุดท้ายกลับไปก่อนแม่เขายังไม่มารับ” ครูเอ่ยขึ้น ทำให้ฉันสะดุ้ง ไม่สามารถเอาจิตใจออกจากเรื่องนั้นได้จริง ๆ “วันนี้ครูจะให้คิดโจทย์เอง เอามาให้ครูดูก่อนจะปรับใหม่ แล้วลองทำ” ครูวีบอกหน้ายิ้มๆ ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามฉันอย่างเคย “แต่งเสร็จแล้วค่ะ เอา 5 ข้อก่อนละกันนะคะ” ฉันส่งสมุดให้ครู เขารับไปตรวจอย่างช้า ๆ ก่อนจะลงมือเขียนอะไรยิกๆ แล้วส่งมันคืนกลับมาที่ฉัน “ครูแก้โจทย์นี่นา ยากมากขึ้นด้วย” ฉันบอก ครูคงเห็นหน้าฉันประท้วงไม่ยอม เลยบอกว่า เสร็จห้าข้อนี้ จะมีรางวัลให้ ครูวีทำหน้าตามีเลศนัย “อ่า แน่นะ ครูให้จริงนะ” ฉันถาม ครูวีพยักหน้าเบาๆ บอกว่าเป็นของขวัญชิ้นพิเศษ ฉันนั่งทำไปสักพัก ครูวีลุกขึ้นแล้วมานั่งข้างๆ ฉัน ยื่นหน้าเข้ามาดูที่ฉันทำ เพราะเห็นฉันเขียนแล้วลบ เขียนแล้วลบ อยู่หลายรอบ “เสร็จแล้วค่ะ ครูตรวจได้เลย” ฉันยื่นสมุดให้ครูวี ครูวีตรวจอยู่สักแป๊บจนถึงข้อสุดท้าย บอกว่าฉันทำผิด แล้วขยับมาใกล้ฉันอธิบายให้ฉันฟัง วันนี้ครูวีเข้ามาใกล้ตัวฉันมากกว่าปกติ จนฉันได้กลิ่นน้ำหอมของครุเลยทีเดียว “ผิดนิดเดียวเองค่ะ ครูอย่าลืมรางวัลนะ” ฉันบอกอย่างตื่นเต้น ครูวีไม่เคยให้ของขวัญอะไรกับฉัน ซึ่งก็แน่นอนเขาไม่ให้ถูกแล้ว เราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน มีแต่ขนมและของกินที่ครูเอามาให้กินบ่อย ๆ “รับรองว่า ของขวัญที่ครูจะให้พิเศษแน่นอน ไม่รู้ว่าเราอยากได้หรือเปล่า” ครูพูดพร้อมทำหน้าตาแปลกๆ ฉันมองจ้องไปที่ดวงตาของครูทั้งสองข้าง เห็นมันมีประกายอะไรวิบวับ ที่ฉันเองก็ไม่เข้าใจนัก “อยากได้ค่ะ อะไรก็อยากได้ทั้งนั้น” ฉันยิ่งตื่นเต้นอยากรู้จริงๆ ของขวัญนั้นเป็นอะไร นาน ๆ ครูจะมีของอะไรให้ฉันสักทีน่ะสิ “ให้อันนี้ไง” ครูวีจับมือฉันเข้าหาตัวเขา เลื่อนมันลงต่ำ และเอาวางแหมะไว้ที่เป้ากางเกง ฉันสะดุ้งจะชักมือกลับ แต่ว่าครูวีกลับกดมือฉันให้ลูบไล้ส่วนนั้นต่อ ร่างของฉันร้อนขึ้นมาวูบวาบ รู้ตัวเองทันทีว่า ใบหน้าต้องแดงก่ำ เพราะมันร้อนผะผ่าว นี่มันอะไรกันเนี่ย ครูทำไมเป็นแบบนี้ “อะ..อะไรคะ” ฉันถามด้วยเสียงกระท่อนกระแท่น ก้มหน้าไม่กล้าสบตา แต่ข้างในใจนั่นเต้นรัว “ไหนบอกว่าอยากได้ไง ครูจะให้แล้ว ไม่เอาเหรอ ครูเห็นมีรูปแบบนี้อยู่ในสมุดเราด้วย” ฉันหน้าซีด แล้วนึกขึ้นได้ ตอนที่ครูวีขอดูสมุดเขาคงเห็นภาพวาดแบบการ์ตูนโดจินแน่ ฉันวาดมันได้ดีมากด้วยสิ โอ๊ย ฉันอยากจะกัดลิ้นตายเสียตอนนี้ “เอ่อ คะ คือ เพื่อนหนูวาดค่ะ” ฉันโกหก แต่คิดว่าครูคงไม่เชื่อ เป็นอีกครั้งที่ฉันรู้ตัวว่าตัวเอง เอาตัวไม่รอดในสถานการณ์ที่ยากลำบากแบบนี้ “จะเชื่อล่ะกัน แต่ว่าอาทิตย์ที่แล้วที่ไปยืนดูคนเขาเยกันนี่ยังไง” ครูวีพูดพลางกดมือฉันให้ถูเป้าเขาหนักขึ้น รู้สึกถึงการพองตัวของมันขึ้นเรื่อยๆ ห้ะ ครูเห็นหรอนี่ โอ๊ย ฉันก็พยายามจะเงียบที่สุดแล้วนะ “ยืนดูไม่พอนะ ครูเห็นเบ็ดตามด้วยใช่ป่ะ แฉะเลยล่ะสิ” ครูขยับมาใกล้ปล่อยมือฉันแล้วโอบไหล่ฉันแนบตัว “คะ ครูเห็นเหรอคะ ” ฉันถามแต่ยังก้มหน้า ตัวฉันเริ่มสั่นเทา ทั้งกลัวและทั้งตื่นเต้น หัวใจจะทะลุออกจากอกซ้ายอยู่แล้ว “เห็นสิ เลยเปลี่ยนมุม กระแทกอวดซะเลย” ฉันรู้สึกตัวเองหน้าแดงมากขึ้นไปอีก หูร้อนหน้าร้อน ครูวีทำท่าทางขำ “สรุปจะเอารางวัลพิเศษไหม” ครูวีถาม ขยับเป้ากระทุ้งมือฉันที่ยังไม่ยอมเขาออก ทั้งๆที่ครูปล่อยมือแล้ว ใจฉันตอนนั้นทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว ทั้งอยากลอง “ไม่ตอบแบบนี้เธอว่าเอานะ” ครูเน้นคำว่าเอาจนฉันใจหาย ก่อนจะรูดซิบกางเกงลง ควักเอาดุ้นลำใหญ่ที่ฉันเห็นเมื่อวันนั้นออกมา พอเห็นชัดๆใกล้ๆ อา มันใหญ่มากจริง ๆ หัวมันหยัก มีรูตรงปลาย สีแดง มีเส้นเลือดปูดโปน “จับรางวัลหน่อยสิ” ครูบอก ท่อนเอ็นนั่นผงกหัวงึกๆ เหมือนจะทักทายฉัน ครูไม่เรียกรอบสอง จับมือฉันมากำรอบแท่งอุ่นรูดมือขึ้นลง “ซี๊ดดดดด ปิง อ่า ยังงั้นแหละ อูยยยย” ครูวีซี๊ดปากเมื่อมือฉันที่กำเอ็นครูไม่รอบกำลังชักขึ้นลงอย่างมันมือ “อ๊าๆ ๆ ” ครูวีอ้าปากครางต่อ ก่อนจะสะดุ้ง เมื่อแม่ฉันบีบแตรรถที่หน้าบ้าน “ช่วยครูให้เสร็จก่อนแล้ว ค่อยไป อือ อ๊า” ครูจับมือฉัน เขาลุกยืนขึ้นก่อนจะสาวมือเข้าออกจนมีน้ำเมือกขาวขุ่นพุ่งออกมา ฉันรีบเก็บของแล้วออกไปขึ้นรถ ที่เป้าฉันแฉะอีกแล้ว ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม