เมื่อฉันกลับมาที่หอพัก ความเงียบสงบที่เคยทำให้ฉันรู้สึกสบายใจกลับทำให้ฉันรู้สึกเหงาในคืนนี้ เสียงประตูปิดเบาๆ หลังจากที่ฉันเข้ามาในห้อง และทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวดูเหมือนจะชะลอตัวลง ฉันวางกระเป๋าลงบนเตียงก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งอย่างช้าๆ หัวใจของฉันยังคงเต้นแรงจากเหตุการณ์ตลอดสามวันที่เกิดขึ้น
ความทรงจำที่มีร่วมกับครูพีทยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของฉัน ตั้งแต่เช้าที่เราทำอาหารเช้าด้วยกัน การเดินเล่นในสวนสาธารณะที่เงียบสงบ และการดูหนังรักด้วยกันในช่วงบ่าย รวมไปถึงเรื่องบนเตียงที่เขาสอนฉัน ความรู้สึกของฉันที่มีต่อเขามันเพิ่มระดับความชอบมากขึ้นเรื่อยๆ แต่...
“เฮ้อ...เรากำลังทำอะไรอยู่นะ” ฉันถอนหายใจและพึมพำเบาๆ กับตัวเอง
ติ๊ง! เสียงของข้อความดังขึ้น
Patrick: ถึงห้องแล้วใช่มั้ย พักผ่อนให้เต็มที่นะ
ฉันอ่านข้อความนั้นและรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ความห่วงใยที่เขามีให้กับฉันทำให้ฉันยิ้มอ
