มหาวิทยาลัย
ไปเที่ยวกับคุณธีร์กลับมาฉันก็พร้อมที่จะทำโพรเจกต์จบด้วยความรู้สึกที่ดีขึ้นเพราะได้กำลังใจจากคุณธีร์ที่เป็นเหมือนที่ยึดเหนี่ยวใจ แล้วก็ตั้งใจที่จะทำสิ่งที่รวินท์ขอให้สำเร็จ
ฉันจึงพยายามมองหาความสุขให้ตัวเองเพื่อให้คนที่จากไปหมดห่วงและไปอย่างมีความสุข
“วันนี้ไปค้างบ้านฉันไหม” เอลลี่เอ่ยชวน เราเพิ่งกินข้าวเที่ยงกันไป เหมือนว่าเธอจะบอกว่างานวันเกิดใครสักคนนี่แหละ ตอนนั้นเธอพูดเร็วและเปลี่ยนเรื่องไวฉันก็เลยฟังไม่ทัน แต่สุดท้ายก็วกกลับมาพูดเรื่องเดิมอีกครั้ง
“ไม่ไปค่ะ” ไอยาตอบ
“แกอะบัว”
“ไปทำโพรเจกต์เหรอ”
“แกจะคิดถึงแต่เรื่องงานตลอดเลยหรือไง”
“ก็ใกล้จบแล้ว ต้องเคลียร์ให้จบจะได้สบายไง ฉันยังต้องหางานอีก”
“เรื่องหางานแกไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวเราสามคนเข้าไปทำบริษัทพี่ชายฉัน มีตำแหน่งเรียบร้อย”
“ใช้เส้นเหรอ” ไอยาเอ่ยเสียงเรียบ
“ช่าย มีเส้นก็ใช้สิจ๊ะ นะพวกแกไปทำกับฉันนะ เราจะได้อ
