บทที่ 14 หน้าที่นางบำเรอในตอนเช้า

1259 คำ

เช้าวันต่อมา “อื้อ...” ซัมเมอร์ที่เพิ่งรู้สึกตัวตื่นขึ้นในเช้าวันใหม่ส่งเสียงอู้อี้ออกมาพลางขยับตัวเล็กน้อย ทว่าหญิงสาวก็ต้องเบ้หน้าเมื่อถูกความเจ็บปวดตรงเข้าเล่นงานทันทีที่ขยับตัว อีกทั้งเธอยังรับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่างที่กดทับลงบนช่วงเอวของเธอ ก่อนที่หญิงสาวจะหันกลับไปและเห็นใบหน้าของควินตันที่นอนหลับอยู่ด้านหลังในระยะประชิด เขากำลังนอนหลับ...โดยที่โอบกอดเธอเอาไว้อย่างแนบชิด ซัมเมอร์ตัวแข็งทื่ออย่างทำอะไรไม่ถูกกับความใกล้ชิดกันของรุ่นพี่หนุ่มซึ่งมันเป็นครั้งแรกที่เธอได้นอนร่วมเตียงกับเขาจนถึงเช้าแบบนี้ แม้ว่าซัมเมอร์จะยังคงรู้สึกไม่ชินแต่เธอก็ยังคงนอนนิ่งอยู่ในอ้อมกอดของเขาแบบนั้นด้วยกลัวว่าจะทำให้อีกคนตื่นแล้วไม่พอใจกับเธอได้ จนกระทั่งเวลาผ่านไปพักใหญ่ควินตันจึงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ฟุบ... เปลือกตาของชายหนุ่มค่อย ๆ เปิดขึ้นด้วยความงัวเงีย ทว่าสิ่งแรกที่เขาเห็นกลับเป็นใบหน้าจิ้มลิ้มของห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม