“อึก!” ซัมเมอร์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนช่วงสายของวันใหม่ ทว่าทันทีที่หญิงสาวรู้สึกตัวความเจ็บปวดก็ตรงเข้าเล่นงานทั่วร่างกายอย่างหนัก โดยเฉพาะใจกลางความเป็นสาวที่เธอรู้สึกเจ็บระบมมากกว่าส่วนอื่น ๆ เป็นอย่างมาก
หญิงสาวกวาดสายตามองรอบ ๆ ห้องก่อนจะค่อย ๆ พยุงตัวขึ้น ทว่าเพียงแค่ขยับตัวเล็กน้อยความเจ็บปวดก็ตรงเข้าเล่นงานอีกครั้งจนต้องส่งเสียงร้องออกมา
“โอ๊ย!”
ซัมเมอร์ยกมือขึ้นมากุมที่ท้องของตัวเองเอาไว้ แล้วหลุบมองร่างกายเปลือยเปล่าของตนเองด้วยน้ำตาที่เริ่มเอ่อคลอเบ้า นอกจากสภาพของผ้าปูที่นอนที่เปรอะเปื้อนด้วยคราบเลือดของเธอแล้ว ตามร่างกายของซัมเมอร์ยังเต็มไปด้วยร่องรอยที่ควินตันทำเอาไว้ปรากฏขึ้นชัดเจน
“ฮึก...อย่างน้อยเขาก็น่าจะไม่ทำอะไรพี่ซัน” ซัมเมอร์ยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาพลางดึงผ้าห่มขึ้นมากอดเอาไว้แน่นราวกับเป็นที่พึ่ง
ในเมื่อทุกอย่างมันไม่สามารถจะย้อนกลับไปได้ เธอก็ต้องเดินหน้าต่อไปและตั
