15 - ความรู้สึกที่แสนเจ็บปวด

641 คำ

“อื้ม ถ้าเธอต้องการแบบนั้นฉันก็จะไม่ห้าม ถ้าไม่เจอหน้าฉันแล้วมันทำให้เธอลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้” จู่ๆ ฉันก็รู้สึกเย็นวูบที่หน้าท้อง เพราะคุณป๋าสอดแขนเข้ามาใต้ผ้าห่มและโอบเอวฉันเอาไว้ ไอร้อนจากลมหายใจของคุณป๋ามันเป่าลดอยู่ตรงต้นคอของฉัน ฉันค่อยๆ ขยับหนีโดยไม่พูดอะไร แต่กลับถูกคุณป๋ากระตุกแขนแล้วฉุดตัวฉันดึงเข้าไปหาตัวเอง “แค่คืนเดียว” คุณป๋าพูดเสียงเย็น ร่างกายของฉันที่มันเปลือยเปล่า สัมผัสกับคุณป๋าซึ่งก็เปลือยกายอยู่ไม่ต่างอะไรจากฉัน “อึก....” ฉันยังคงร้องไห้สะอื้นอยู่ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วไปหมด ในตอนนี้ฉันทั้งช็อคและเสียใจอย่างที่สุดและยังรับทุกอย่างไม่ได้ “เธอหยุดร้องไห้สักที” ผ่านไปสักพักก็ดูเหมือนว่าคุณป๋าจะหงุดหงิดที่ฉันเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมหยุดสักที “ถ้ารำคาญก็ไม่ต้องมาอยู่ใกล้ฝุ่น อึก...” ฉันพยายามแกะแขนแกร่งของคุณป๋าออกจากเอว แต่คุณป๋าก็ไม่ยอมปล่อย “ใครบอกว่าฉันรำคาญ”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม