3 - ว่าที่คู่หมั้น...

827 คำ
หลังจากที่มีปากเสียงกับคุณป๋าไปเมื่อช่วงดึกของเมื่อคืน ทำให้ความสัมพันธ์ของฉันกับคุณป๋ายิ่งแย่ขึ้นไปอีก คือคุณป๋ายิ่งเงียบใส่ฉันมากขึ้นกว่าเดิม จนฉันต้องแอบมาร้องไห้เงียบ ๆ คนเดียว ในความรู้สึกของฉัน ตั้งแต่เล็กจนโต ฉันอยากให้คุณป๋ารักฉันเหมือนลูกสาวคนหนึ่งบ้าง ไม่ใช่อะไรก็คิดถึงแต่พี่ฝน ที่ผ่านมาฉันน้อยใจนะ ถึงจะไม่ควรคิดอะไรแบบนั้น แต่ฉันห้ามความรู้สึกของตัวเองไม่ให้น้อยใจไม่ได้จริง ๆ ถ้าพ่อกับแม่ของฉันยังอยู่ ฉันคงไม่ต้องมาโหยหาความรักแบบนี้ “คุณฝุ่นคะ คุณท่านให้ลงไปพบค่ะ” เสียงป้าชมเรียกฉันอยู่หน้าห้อง “ค่ะ เดี๋ยวฝุ่นจะรีบลงไป” ถึงจะตอบรับคำไปแบบนั้น แต่ความจริงแล้วฉันไม่ได้อยากลงไปเจอคุณป๋าเลย เพราะยังน้อยใจและตัดพ้อคุณป๋าในหลาย ๆ เรื่องอยู่ เฮ้อ.... ฉันถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะลงไปพบคุณป๋าที่ห้องรับแขก พอไปถึงก็พบว่าไม่ได้มีแต่คุณป๋าคนเดียวแต่มีคุณอาเกริกพลและพี่กายลูกชายของคุณอาเกริกพลนั่งอยู่ภายในห้องรับแขกด้วย ฉันพอจะรู้จักคุณอาเกริกพลบ้าง เพราะท่านมักจะมาคุยธุรกิจกับคุณป๋าที่บ้านบ่อย ๆ ส่วนลูกชายของท่านฉันก็เคยเจอเคยคุยแต่ไม่ถึงกับสนิท “คุณอา พี่กาย สวัสดีค่ะ ^_^” ฉันยกมือสวัสดีก่อนจะทำหน้างุนงง ที่งงก็เพราะไม่เข้าใจว่าคุณป๋าจะเรียกฉันให้ลงมาทำไม “ไหว้พระเถอะหนู ^_^” คุณอาเกริกพลยิ้มให้ฉันอย่างเอ็นดู “มานั่ง อย่ายืนค้ำหัวผู้ใหญ่” คุณป๋าเอ่ยเสียงดุ อีกแล้วสินะ ฉันผิดอีกแล้ว “นั่งข้าง ๆ กับตากายสิหนู” ฉันพยักหน้าตอบก่อนจะเดินก้มหน้าไปนั่งข้างพี่กายตามที่คุณอาเกริกพลบอก คุณป๋าก็ไม่ดุอะไร “เอ่อ เด็กสองคนนี้ดูเหมาะสมกันดีนะคุณภาคิน” คุณอาเกริกพลพูดกับคุณป๋าแถมยังยิ้มน่อยยิ้มใหญ่ มันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกแปลกใจขึ้นไปอีก “หนูฝุ่นยังไม่มีแฟนใช่มั้ย” “ค่ะ ฝุนไม่มีแฟน ^_^” “งั้นดีเลย อาน่ะคุยกับป๋าหนูแล้ว อยากจะให้หนูหมั้นกับตากายลูกชายของอา” “มะ หมั้นงั้นหรอคะ” ฉันทำตาโตอย่างตกใจก่อนจะถามย้ำว่าสิ่งที่เพิ่งได้ยินเมื่อครู่มันคือเรื่องจริงใช่มั้ย “ใช่แล้วหนู คุณป๋าหนูก็ไม่ได้ขัดอะไร เพราะอยากให้หนูมีคนดูแล” พอได้ยินคุณอาเกริกพลพูดออกมาแบบนั้น ฉันก็มองไปที่ใบหน้าของคุณป๋า แต่กลับเจอใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก มันทำให้ฉันรู้สึกจุกไปทั่วหน้าอกข้างซ้ายเลยจริง ๆ หรือคุณป๋าอยากจะให้ฉันออกไปให้พ้น ๆ คุณป๋าคงไม่ต้องการฉันแล้ว “ถะ ถ้าคุณป๋าไม่ขัด ฝุ่นก็ยินดีค่ะ” ฉันตอบออกไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่ตัวฉันต้องการ แต่ถ้ามันเป็นสิ่งที่คุณป๋าต้องการฉันก็ยอม เพราะยังไงคุณป๋าก็คือผู้มีพระคุณของฉัน คุณป๋ากับคุณอาเกริกพลให้ฉันพาพี่กายออกไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้าน เพราะจะคุยเรื่องธุรกิจกัน ตอนนี้ฉันทั้งสับสนและงุนงงเป็นอย่างมาก ที่จู่ ๆ ตัวเองก็มีคู่หมั้นโดยไม่ทันตั้งตัว แล้วคนสองคนที่ไม่ได้รักกันมันจะอยู่ด้วยกันได้อย่างนั้นหรอ... “ฝุ่นชอบกุหลาบหรอ” พี่กายถามฉันคงเป็นเพราะว่าที่สวนหลังบ้านเต็มไปด้วยดอกกุหลาบ “ค่ะ” ฉันตอบเพียงสั้น ๆ “ว่าง ๆ ฝุ่นสอนพี่ตัดองุ่นหน่อยสิ” “ค่ะ ถ้าว่างฝุ่นจะสอนให้นะคะ ^_^” “ถ้าฝุ่นไม่อยากหมั้น ให้พี่บอกพ่อพี่ให้เอามั้ย ?” พี่กายถามฉัน อาการของฉันมันแสดงออกชัดเจนขนาดนั้นเลยงั้นหรอ “ฝุ่นโอเคค่ะ คุณป๋าไม่ขัดฝุ่นจะขัดได้ยังไง” พี่กายเดินเข้ามาใกล้ ๆ กับฉันก่อนจะเอื้อมมือขึ้นมาหยิบเศษใบไม้ออกจากผมให้ ไม่รู้ว่ามันไปติดอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่ “ฝุ่นเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากเลยรู้ตัวมั้ย” “.....” ฉันเงียบแล้วถอยหนีพี่กายหนึ่งก้าว เพราะรู้สึกว่าตอนนี้เราอยู่ใกล้กันมากไปแล้ว มันดูไม่งาม “ฝุ่น!! กลับเข้าไปในบ้าน!!” จู่ ๆ เสียงของคุณป๋าก็ดังขึ้น ทำเอาฉันสะดุ้งเพราะไม่รู้ว่าคุณป๋ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมยังมองหน้าฉันแบบไม่สบอารมณ์เอามาก ๆ อีกด้วย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม