52
“ขอ...”
เสียงแตกต่ำแหบพร่าวอนเว้า ตาคมเข้มขุ่นมัวด้วยแรงความต้องการสบประสานกับเจ้าของร่างนุ่มหอม สายลมที่วูบพัด เขย่าต้นไม้เบาๆ มันสลัดดอกร่วงลงเกลื่อนรอบบริเวณ บางดอกหล่นลงมาบนเนื้อตัวหนุ่มสาว กลิ่นหอมที่เร้าลึกเสริมอารมณ์ให้ปรี่ล้น
คีต์กวีกระชากซับในตัวบางทิ้ง ความรวดเร็วร้อนรนส่งให้นิวารินอุทานเสียงสั่นพร่า งอตัวนอนตะแคงมากขึ้น ขณะที่เขากระตุกกางเกงตัวเองกระชากกระดุมหลุดจากรัง เปิดทางให้แก่นรวดร้าวออกมาผ่อนคลายด้านนอก เลื่อนกายเข้าแนบติดร่างบางมากขึ้น
“คิงส์”
ความผ่าวร้อนที่แนบนาบลวกผิวเนื้อนุ่มทำนิวารินสะดุ้ง ปัดมือมาดันหน้าขาแกร่ง เบี่ยงหน้ามาจะต่อว่า แต่พอมองหน้าหล่อเหลาเร่าร้อนก็พูดไม่ออก คีต์กวีกดหน้าเข้าจูบไปทั่วใบหน้าเรื่อแดง ก่อนประกบจูบแลกรัดลิ้นนุ่มหนักหน่วง
ความร้อนผ่าวถูกจับให้เสียดสีผ่านมาจากเบื้องหลัง ชายหนุ่มโยกตัวเบาๆ แก่นขึงตึงเต็มแน่นก็แทรกเบียดลงกลางช่อดอกรั
