54

1093 คำ

54 “เหยียบเท้าฉันนะ จะบ้องหูให้บอกไว้ก่อน” ทางด้านนิวาริน มองหน้าคมเข้มของคู่เต้นคนใหม่ เธออาจไม่ใช่คนเก่งสุด แต่ทักษะดีเลิศ วันนี้กลับต้องเป็นฝ่ายตามน้องใหม่ชมรม คีต์กวีเลิกคิ้วเป็นเชิงถามสีหน้ายิ้มๆ สาวเจ้าทำเมินหน้าหนี เขาก้มหน้าอีกนิด ถามเบาๆ พอให้ได้ยินกันสองคน “เหนื่อยเหรอ...” “นี่แค่เบสิกวอลซ์จะเหนื่อยได้ไง” เสียงหวานสะบัดตอบ พยายามไม่มองหน้าเขา “เอ้า นึกว่าเหนื่อยตั้งแต่เมื่อคืนยังไม่หาย” นิวารินตาโต หันขวับมาค้อนตาคว่ำ สีหน้ายิ้มละมุนละไมอย่างน่าฝากรอยนิ้วเล็กๆ ไว้สักห้ารอย คีต์กวีหัวเราะเบาๆ หลิ่วตายั่วยวนกระเซ้าต่ออีก การเต้นนี่เป็นแค่การทบทวนท่าของจังหวะลีลาศแบบต่างๆ และเพื่อเป็นการอุ่นเครื่องก่อนจะเริ่มการทดสอบเท่านั้น จากคู่กัดคู่ค้อน เต้นไปเต้นมาก็เริ่มเข้าขากันมากขึ้น ปล่อยใจให้ลอยไปกับเสียงเพลง ความสนุกก็เพิ่มดีกรีขึ้นตามเวลาที่ผ่านไป ครึ่งชั่วโมงต่อมา ทุกคนก็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม